Dzień 5: Bóg chce odzyskać mikrofon.

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś przydługawej mowy pogrzebowej, która trwała 10 razy dłużej niż powinna? Wiem, że tak. Co takiego jest w mikrofonach, że ludzie całkowicie tracą poczucie czasu?

Twój gadatliwy wujek nie jest jedynym winnym przejmowania pogrzebów. Często robimy to samo, jeśli chodzi o nasze doświadczenia związane ze śmiercią. Opłakujemy je, pamiętamy o nich, lamentujemy nad nimi – ale nie zwracamy uwagi na czas. Utknęliśmy w trybie żałoby i nie chcemy iść dalej.

Prędzej czy później Bóg chce odzyskać mikrofon.

Pogrzeb musi być kontynuowany. Dlatego delikatnie szturcha nas, abyśmy wiedzieli, że wstrzymujemy proces żałoby. Zachęca nas do odpuszczenia i pójścia naprzód. Pogrzeb musi się odbyć, ale nie może, jeśli upieramy się przy wiecznym przeżywaniu straty.

W Psalmie 23 Dawid napisał: „Choćbym szedł ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Zauważ, że Dawid mówił o chodzeniu przez dolinę. Doliny śmierci i ciemności nie powinny być długoterminowymi domami. Mają być przemierzane, a nie zamieszkiwane na stałe. Ta podróż może trochę trwać, ale powinna posuwać się naprzód.

Nie próbuję ci mówić, jak się smucić, ale mówię ci, abyś pamiętał, że nadal jesteś w krainie żywych, nawet gdy opłakujesz zmarłego. Czeka na ciebie szeroki, piękny świat, a ty jesteś jego integralną częścią. Nie stój tam zbyt długo z mikrofonem, bo przegapisz wszystko, co Bóg ma dla ciebie. Możesz sprawić, że twoja strata stanie się centralnym punktem twojej egzystencji, a nie punktem orientacyjnym w podróży.

Byłbym ostatnią osobą, która powiedziałaby ci dokładnie, kiedy twój żal powinien być pogrzebany. To sprawa między tobą a Bogiem.

Zastanów się więc, czy Bóg nie daje ci delikatnego szturchańca, byś przekazał Mu mikrofon. Czy mówi ci, że sezony się zmieniają, że nadszedł czas, aby zakończyć przemówienie upamiętniające i przejść do przyszłości? Jeśli nie, nie spiesz się z tą żałobą.

Ale jeśli tak, pozwól, by Jego łaska poprowadziła cię naprzód.