Przebaczyć tym, którzy nas skrzywdziliPrzykład

Wymazanie rachunku krzywd

Każdego dnia gromadzimy doświadczenia, by je wykorzystać w przyszłości — oby dla własnego dobra. Czasem jednak zdarzają się złe rzeczy, które odciskają trwałe piętno na naszym życiu. Czasem kalectwo stanowi rezultat czyjejś złej decyzji. Pijany kierowca ucieka z miejsca wypadku, nie udzielając pomocy pasażerowi, co powoduje u niego trwały defekt fizyczny lub umysłowy. Czyjaś niedbałość lub egoizm może spowodować wiele szkód. Jak w ogóle można pomyśleć o wybaczeniu takich krzywd?

Przebaczenie zawiera w sobie świadome odpuszczenie najcięższych przewinień i grzechów popełnionych przez innych ludzi. Postanawiasz nie pamiętać win innych ludzi. Psalm 103:8-12 tak przedstawia intencjonalność Bożego przebaczania: „Nie będzie spierał się bez końca” (choć miałby do tego prawo) i „jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki”. To dystans wielki jak wieczność – wschód z zachodem nigdy się nie spotkają. Bóg umyślnie usuwa grzechy z zasięgu swojego wzroku i więcej ich nie pamięta! Jak możemy praktykować takie wybaczanie? Tylko miłość dana nam przez Ducha Świętego może przemienić nasze serca tak, by „nie prowadzić rachunku krzywd” (1 Koryntian 13:5). Boża łaska kształtuje w naszych sercach tego rodzaju przebaczenie, a jego motywacją jest prawdziwa miłość do innych.

Bardzo trudno jest przebaczać innym, kiedy jesteśmy ciągle skupieni na swoim cierpieniu i problemach. Zamiast tego zastanów się, jak Bóg potraktował nasze przewinienia: „Bóg bowiem tak bardzo ukochał świat, że dał swego Jedynego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (Jana 3:16). Miłość Boga do nas spowodowała, że poświęcił On własnego Syna, by zapewnić przebaczenie naszych grzechów. Czy mamy tak przebaczać? Tak! Ale nie własnymi siłami! W sposób naturalny pamiętamy wydarzenia ze swojego życia. Są rzeczy, których nie możemy nigdy dosłownie zapomnieć. Pytanie jednak brzmi, czy prowadzimy „rachunek” krzywd wyrządzonych przez innych ludzi? Czy przypominamy sobie albo wciąż na nowo przeżywamy różne negatywne szczegóły, kiedy tylko widzimy daną osobę?

Boże przebaczenie nie wymazuje naszych wspomnień, ale pozwala nam wymazać rachunek krzywd i żyć w odnowionych relacjach. Z czasem — z pomocą Ducha Świętego — okaże się, że miłość wyparła nasze negatywne myśli i uczucia wobec tych, którzy nas skrzywdzili.