Zawodowy futbol amerykański i BibliaPrzykład
“Werset biblijny niesie Davida Tyree do zwycięstwa w Super Bowl”
Super Bowl XLII (3 lutego 2008): New York Giants kontra New England Patriots, 17:14
W dniach poprzedzających Super Bowl XLII większość reporterów, ekspertów i fanów mówiła o świetnym sezonie niepokonanej drużyny New England i jej wypełnionej gwiazdami drużynie, włączając w to supergwiazdę rozgrywającego Toma Brady i wychwalanego trenera głównego Billa Belichicka. Czy drużyna Patriotów stanie się pierwszym w historii NFL zespołem z wynikiem 19-0?
Debatowano również na temat New York Giants i ich mało prawdopodobnego udziału w głównej grze jako piątej drużynie wybranej w eliminacjach NFC Wild Card. Czy rozgrywający Eli Manning i zasłużony trener główny Tom Coughlin będą w stanie odnieść zaskakujące zwycięstwo?
Nikt jednak nie myślał o rezerwowym odbierającym i zawodniku formacji specjalnej drużyny Gigantów, Davidzie Tyree. Do tego momentu Tyree zaliczył tylko cztery podania na 35 jardach i żadnych przyłożeń. Nie zagrał również w czterech pierwszych meczach sezonu z powodu złamanego nadgarstka. Nie było żadnego powodu, by uważać, że Tyree może mieć jakikolwiek znaczący wpływ na rozwój gry. Mimo wszystko dołączył do gry z nadzieją, że jest w stanie coś zmienić.
Przez chwilę wydawało się, że nic wyjątkowego się nie wydarzy, jednak na 11:05 do końca, Manning znalazł Tyree w polu punktowym i drużyna zdobyła punkty po wznowieniu z linii pięciu jardów, co dało Gigantom przewagę z wynikiem 10-7. Dalej, w czwartej ćwiartce, Patrioci odzyskali prowadzenie z wynikiem 14-10. Przy 2 minutach do końca Giganci mieli ostatnią szansę, by doprowadzić do największej niespodzianki historii Super Bowl.
Wtedy na 1:15 do końca New York znalazł się w krytycznym punkcie gry. Potrzebując pięć jardów do zdobycia punktów, obrona New England wywarła na nich ogromną presję i prawie powalili rozgrywającego Manninga, co oznaczałoby ogromną stratę. Jednak rozgrywającemu Gigantów (nieznanemu ze zwinnych ruchów) w jakiś sposób udało się uniknąć blokujących go zawodników i nawet uciec przed szponami jednego z obrońców, który chwycił go za koszulkę.
Manning przecisnął się na prawą stronę i posłał podanie dołem w sam środek boiska, gdzie Tyree skoczył wyżej niż kiedykolwiek w życiu i zablokował piłkę prawą ręką na swoim kasku. Kiedy defensor Patriotów, Rodney Harrison, próbował z powrotem przechwycić piłkę, Tyree utrzymał nad nią kontrolę i nie pozwolił, by dotknęła ziemi, nawet kiedy wylądował na plecach.
Zdobycie 32 jardów pola, określone później jako “chwyt na kask,” doprowadziło do zwycięskiego podania do Plaxico Buressa zakończonego przyłożeniem. Wszyscy jednak wciąż mówili o zagraniu Tyree'a, który natychmiast obwołano jednym z najwspanialszych chwytów w historii Super Bowl.
Tyree jednak nazwał go chwytem “Efezjan 3:20”. Wierzył, że było to coś więcej niż tylko sportowy wyczyn.
“Temu zaś, który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele więcej ponad to wszystko, o co prosimy lub o czym myślimy, Temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia — na wieki. Amen” (List do Efezjan 3:20-21).
“Stoję w zachwycie przed Bogiem" – powiedział. – “W trakcie meczu takiego jak ten, doświadczasz tylu emocji. Jednak wtedy doświadczyłem wyłącznie zachwycenia”.
Super Bowl XLII (3 lutego 2008): New York Giants kontra New England Patriots, 17:14
W dniach poprzedzających Super Bowl XLII większość reporterów, ekspertów i fanów mówiła o świetnym sezonie niepokonanej drużyny New England i jej wypełnionej gwiazdami drużynie, włączając w to supergwiazdę rozgrywającego Toma Brady i wychwalanego trenera głównego Billa Belichicka. Czy drużyna Patriotów stanie się pierwszym w historii NFL zespołem z wynikiem 19-0?
Debatowano również na temat New York Giants i ich mało prawdopodobnego udziału w głównej grze jako piątej drużynie wybranej w eliminacjach NFC Wild Card. Czy rozgrywający Eli Manning i zasłużony trener główny Tom Coughlin będą w stanie odnieść zaskakujące zwycięstwo?
Nikt jednak nie myślał o rezerwowym odbierającym i zawodniku formacji specjalnej drużyny Gigantów, Davidzie Tyree. Do tego momentu Tyree zaliczył tylko cztery podania na 35 jardach i żadnych przyłożeń. Nie zagrał również w czterech pierwszych meczach sezonu z powodu złamanego nadgarstka. Nie było żadnego powodu, by uważać, że Tyree może mieć jakikolwiek znaczący wpływ na rozwój gry. Mimo wszystko dołączył do gry z nadzieją, że jest w stanie coś zmienić.
Przez chwilę wydawało się, że nic wyjątkowego się nie wydarzy, jednak na 11:05 do końca, Manning znalazł Tyree w polu punktowym i drużyna zdobyła punkty po wznowieniu z linii pięciu jardów, co dało Gigantom przewagę z wynikiem 10-7. Dalej, w czwartej ćwiartce, Patrioci odzyskali prowadzenie z wynikiem 14-10. Przy 2 minutach do końca Giganci mieli ostatnią szansę, by doprowadzić do największej niespodzianki historii Super Bowl.
Wtedy na 1:15 do końca New York znalazł się w krytycznym punkcie gry. Potrzebując pięć jardów do zdobycia punktów, obrona New England wywarła na nich ogromną presję i prawie powalili rozgrywającego Manninga, co oznaczałoby ogromną stratę. Jednak rozgrywającemu Gigantów (nieznanemu ze zwinnych ruchów) w jakiś sposób udało się uniknąć blokujących go zawodników i nawet uciec przed szponami jednego z obrońców, który chwycił go za koszulkę.
Manning przecisnął się na prawą stronę i posłał podanie dołem w sam środek boiska, gdzie Tyree skoczył wyżej niż kiedykolwiek w życiu i zablokował piłkę prawą ręką na swoim kasku. Kiedy defensor Patriotów, Rodney Harrison, próbował z powrotem przechwycić piłkę, Tyree utrzymał nad nią kontrolę i nie pozwolił, by dotknęła ziemi, nawet kiedy wylądował na plecach.
Zdobycie 32 jardów pola, określone później jako “chwyt na kask,” doprowadziło do zwycięskiego podania do Plaxico Buressa zakończonego przyłożeniem. Wszyscy jednak wciąż mówili o zagraniu Tyree'a, który natychmiast obwołano jednym z najwspanialszych chwytów w historii Super Bowl.
Tyree jednak nazwał go chwytem “Efezjan 3:20”. Wierzył, że było to coś więcej niż tylko sportowy wyczyn.
“Temu zaś, który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele więcej ponad to wszystko, o co prosimy lub o czym myślimy, Temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia — na wieki. Amen” (List do Efezjan 3:20-21).
“Stoję w zachwycie przed Bogiem" – powiedział. – “W trakcie meczu takiego jak ten, doświadczasz tylu emocji. Jednak wtedy doświadczyłem wyłącznie zachwycenia”.
Pismo Święte
O tym planie
Jeśli jesteś fanem zawodowego futbolu amerykańskiego, to nie możesz przegapić tego planu Museum of the Bible! Dowiedz się, jaką rolę odegrała Biblia w najbardziej spektakularnych momentach w historii mistrzostw NFL. W planie przytoczono wersety biblijne, które inspirowały do osiągnięcia wielkości i pomagały pokonać rozczarowanie takim legendarnym graczom jak Vince Lombardi i Mike Singletary, czy też ostatnim gwiazdom jak Ray Lewis i Russell Wilson. Plan zawiera również 10 historii, które podkreślają rolę Biblii w największej grze zawodowego futbolu!
More
Chcielibyśmy podziękować Museum of the Bible za udostępnienie tego planu. Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź stronę: www.museumofthebible.org