W martwym punkcie: 7 dni wyczekiwania w Bożej obietnicyPrzykład

DZIEŃ 2

CZEKAJĄC W BEZRUCHU: CO ROBIĆ, GDY BÓG MILCZY.

Bywały momenty, gdy usłyszałam głos Boga, wykonałam ruch nastawienia się na usłyszenie kolejnych instrukcji, ale przez długi czas nie słyszałam niczego. Bywa też, że Bóg daje mi obietnicę, która się spełnia, nim zdążę się nad nią zastanowić. Jest cel w tej sytuacji, jak i wtedy, gdy czekamy lata, nim wkroczymy w Bożą obietnicę dla naszego życia.

Pamiętam gdy byłam młodą singielką. Czułam się bardzo samotna; to był ten rodzaj samotności, gdy wydaje się, że nikt w polu widzenia do ciebie nie pasuje. Wiedziałam, że lata temu obietnica małżeństwa została wypowiedziana nad moim życiem, więc nosiłam tę obietnicę ze sobą. Nigdy nie wątpiłam w Boży plan dla mnie, ale dokładałam wysiłków, by go znaleźć. Czasem bałam się, że przeoczę Boże prowadzenie przez nieumówienie się z kimś na randkę. Martwiłam się, że zbyt szybko kogoś odrzuciłam, nawet jeśli czułam, że to osoba nie dla mnie. Nie chciałam przeoczyć niczego od Boga, więc wciąż szukałam — w akompaniamencie Jego ciszy.

Jestem pewna, że wiele moich decyzji podjętych w tym czasie ciszy, mających „pomóc Bogu”, mogło opóźnić Bożą obietnicę. Moje decyzje spowodowały, że musiałam wycierpieć o wiele więcej bólu złamanego serca, niż to dla mnie zaplanował Bóg. Podobnie jak Sara, myślałam, że Bogu jest potrzebna moja pomoc. Zamiast pełnego kontemplowania „martwych punktów” od Boga, starałam się Mu pomóc i przyspieszyć bieg rzeczy.

Patrząc wstecz, widzę, gdzie te „martwe punkty” przygotowały mnie do tego, gdzie jestem teraz. Martwe punkty nauczyły mnie wiary i wytrwałości, pozwoliły mi przeżyć pewne rzeczy, potrzebne do dojścia do mojego obecnego miejsca. Jestem mężatką od siedmiu lat i w swoim sercu wiem, że jestem w miejscu zaplanowanym dla mnie przez Boga.

Co robić w czasie pomiędzy tym, jak Bóg włoży obietnicę do twojego serca, albo zostanie wypowiedziana nad tobą, a momentem, gdy w nią wkroczysz? Pauzujesz. Przygotowujesz się. Czekasz. Pozwalasz Bogu działać w sobie i przez ciebie. Bóg wie, czego potrzebujesz dla dobra przeznaczenia, który leży przed tobą i wierzę, że odpowiednio przygotowuje cię w twoich „martwych punktach”. Kiedy myślimy, że Bóg sobie o nas zapomniał, On w czasie ciszy wykonuje najważniejszą robotę.