Radość w każdym czasiePrzykład

Przez wiele lat byłam chrześcijanką cierpiącą na depresję. Ogromnie kochałam Pana i nawet wiedziałam, że po śmierci pójdę do nieba. A jednak nie potrafiłam odkryć radości z Jego obecności na ziemi. Czułam się odsunięta od nadziei i pokoju. Stale towarzyszyła mi obierzła przyjaciółka — czarna dziura depresji.

Depresja narodziła się w trakcie bitwy z niepłodnością. Do nieba odeszło pięcioro moich dzieci — wszystkie żyły w moim łonie jedynie 12 do 20 tygodni. Każde poczęcie było cudem… a każda śmierć — miażdżącym i łamiącym serce szokiem.

Moje hormony wymknęły się spod kontroli… moje nadzieje zawiodły… a moje ramiona były puste. Najgorzej było z moim złamanym sercem.

Chociaż przedtem udało mi się urodzić, jako wcześniaków, dwóch 2 wspaniałych, żywych chłopców, to czułam, że zostałam stworzona do tego, by być matką kolejnych dzieci. Macierzyństwo było moim przeznaczeniem i powołaniem. Dlaczego więc było to takie trudne?

W tych dniach wypełnionych przerażającą beznadzieją rozwinęło się u mnie uzależnienie. Nie były to leki bez recepty, butelki z alkoholem, ani niepohamowany apetyt.

Moje uzależnienie… mój narkotyk z wyboru… to był prawdziwy cud. W czasie depresji, podnoszenia się z bólu zawiedzionych nadziei, niewysłuchanych modlitw i ciała, które mnie zdradziło, uzależniłam się od Bożego Słowa.

W mrocznych dniach Biblia stała się źródłem radości i światła.

W czasie długich nocy wypełnionych beznadzieją, Boże Słowo mówiło o obietnicach i celowości.

W miesiącach zniechęcenia Biblia była głosem zachęty i błogosławieństwa.

Moje ramiona były nadal puste, ale serce było przepełnione. Moje modlitwy — wciąż niewysłuchane, a ja zakochiwałam się w Nim… raz po razie.

Przechodziłam przez każdy dzień depresji, by poznać Jezusa tak, jak teraz Go znam.

Wielokrotnie przechodziłam przez dolinę niepłodności i rozczarowania po to, by stać się tą bezczelnie radosną kobietą, jaką jestem dziś.

Radosna myśl do rozważenia: Jeśli rzeczywiście radość jest do znalezienia w Jego obecności, to dlaczego tylu wierzących zmaga się z przebywaniem w miejscu radości?