Relacjo(zdolny): Jak mieć udane relacjePrzykład

Mężczyzna/Kobieta w lustrze

Poza twoją relacją z Bogiem, relacja z samym sobą jest twoją najważniejszą relacją. W praktyce czasem zdarza się, że twoje relacje z innymi są zaburzone właśnie z powodu relacji jaką masz ze sobą. To, co sam o sobie myślisz, ma na ciebie większy wpływ niż to, co myśli o tobie ktokolwiek inny.

Zanim będziesz mógł zacząć pracować nad relacjami z innymi, musisz zacząć od osoby, którą widzisz w lustrze. W Ewangelii Mateusza 22:37-39 Jezus mówi, że masz kochać Boga oraz kochać swojego bliźniego tak, jak kochasz siebie. Często łatwiej jest skupić się na kochaniu Boga i kochaniu swojego bliźniego, niż potrafić okazać miłość wobec siebie samego. To ważne, by zrozumieć zasadniczą wagę przyjęcia miłości, którą ofiaruje ci Bóg i przełożyć ją na miłość do samego siebie.

Jeśli nie kochasz siebie, w zasadzie zaprzeczasz faktowi, że Bóg cię kocha. Jeśli nie kochasz siebie, oznacza to, że tak naprawdę nie rozumiesz jak postrzega cię Bóg — jako wspaniały, wartościowy, jedyny w swoim rodzaju skarb, na tyle cenny, by uzasadnić ból i poświęcenie Jezusa. Tak, Bóg wysoko stawia ci poprzeczkę, ale jest gotów w odpowiedni sposób rozciągnąć nad tobą łaskę i miłosierdzie, byś mógł wypełnić wyjątkowe powołanie, do którego cię stworzył.

Kiedy prawda o Bożej miłości przeniknie do twojego serca, będziesz mógł spojrzeć w lustro i powiedzieć: "Cóż, jeśli Bóg widzi mnie w ten sposób, sam też będę tak na siebie patrzył". Kiedy tak czynisz, przyjmujesz to, co Bóg już wypowiedział na twój temat z nieba. Lustro odbija twoją wartość i cel pochodzące od Boga, a następnie ty odbierasz i odzwierciedlasz to, co Bóg o tobie mówi. To nie pochodzi z twoich własnych myśli na swój temat.

W pewnym momencie musisz powiedzieć: "Kocham siebie. Wiem, że daleko mi do doskonałości, ale kocham siebie tak samo jak Bóg mnie kocha, kiedy nie jestem dokonały. Bóg pokochał mnie takiego ułomnego, więc ja też mogę kochać siebie niedoskonałego". Ważne żebyś potrafił dziękować za samego siebie, ponieważ Bóg raduje się tobą. Potrzebujesz powiedzieć sobie, że jesteś wyjątkowym i pięknym skarbem, ponieważ właśnie tak Bóg ciebie postrzega. Potrzebujesz rozciągnąć nad sobą to samo przebaczenie i łaskę, jakie Bóg nad tobą rozciąga. Kiedy jesteś dla siebie surowy i sam się biczujesz, nie przynosi to chwały Jezusowi, ponieważ On już wycierpiał to biczowanie zamiast ciebie. Bóg Ojciec, Jezus i Duch Święty wierzą w ciebie. I wspólnie ci kibicują wraz z zastępami niebieskimi!

W miarę jak zaczynasz kochać siebie, możesz zacząć kochać świat. Okazywanie miłości światu ma miejsce wtedy, gdy zaczynasz słuchać tego, co Bóg mówi, widzieć to, co Bóg widzi i mówić to, co Bóg wypowiada nad tobą. Pokochanie siebie jest zatem niezbędne, ponieważ jeśli nie wierzysz, że Bóg cię kocha, nie będziesz w stanie przekonać innych, że Bóg ich kocha. Ostatecznie to, co świat pozna i zrozumie na temat Jezusa, będzie oparte na miłości, którą od Niego przyjmiesz i odzwierciedlisz w swoim życiu.

Odpowiedz

Czy wierzysz, że Bóg powiedziałby, że jest z ciebie zadowolony? Czy doświadczasz Go jako kogoś, kto ci kibicuje? Dlaczego lub dlaczego nie?

"Kiedy jesteś dla siebie surowy, nie przynosi to chwały Jezusowi". Czy ta wypowiedź w jakiś sposób cię dotyka? Czy zdarza ci się biczować siebie? Co wywołuje taki rodzaj reakcji?

Jaki obraz Bożej miłości prezentujesz ludziom wokół siebie? Jak większa świadomość tego, jaką masz wartość w oczach Boga, mogłaby wpłynąć na innych w twoim otoczeniu?