Jak radzić sobie z trudnymi ludźmiPrzykład

Nikt nie opanował sztuki radzenia sobie z trudnymi ludźmi lepiej niż Jezus. Rzymianie chcieli Go uciszyć, Herod chciał Go zabić, Piłat umył ręce, przywódcy religijni Mu zazdrościli, własna rodzina uważała, że postradał zmysły, a mieszkańcy rodzinnego miasta chcieli Go ukamienować. Tomasz w Niego wątpił, Piotr się zaparł, Judasz zdradził, żołnierze Go biczowali, tłumy domagały się Jego ukrzyżowania, a Jego najbliżsi wyznawcy Go porzucili.

A jednak Jezus nigdy nie modlił się, aby Bóg usunął trudnych ludzi z jego życia. Gdyby to zrobił, nikt by nie został.

Czasem nawet modlitwa może być nadużywana jako sposób na uniknięcie problemów. Prosimy Boga, aby usunął trudną osobę z naszego życia, ponieważ nie jesteśmy gotowi do uczciwej konfrontacji z nią. Gdyby Bóg odpowiedział na tę modlitwę tak jak chcemy, stracilibyśmy szansę na rozwój, o który Bogu chodzi.

Nauki Jezusa o radzeniu sobie z trudnymi ludźmi wypływały z głębokich, osobistych, bolesnych doświadczeń i mądrości. I jak żadne inne słowa kiedykolwiek wypowiedziane miały wpływ na światowych przywódców i inicjowane przez nich ruchy, od Mahatmy Gandhiego przez Martina Luthera Kinga Jr., do Nelsona Mandeli.

Apostoł Piotr pisze:

„Bo cóż to za zaszczyt, kiedy się cierpi z powodu własnych grzechów? Ale właśnie wtedy, gdy znosicie cierpienia za swoje dobre czyny, spotyka was łaska ze strony Boga. Na to was powołano - Chrystus również cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w Jego ślady. On grzechu nie popełnił ani w Jego wypowiedziach nie znaleziono zdrady. On, gdy Mu ubliżano, nie odpowiadał obelgą. Gdy cierpiał - nie groził. Raczej powierzał się Temu, który rozstrzyga sprawiedliwie.” (Piotra 2:20-23).

Jesteś powołany do naśladowania Go!