Czego się spodziewać w podróży życia?Przykład

Musisz wziąć odpowiedzialność za swoje życie, zamiast obwiniać innych.

Kiedy w ogrodzie Eden Bóg zapytał Adama, dlaczego zjadł owoc z drzewa, ten obwinił swoją żonę:

„To kobieta, którą mi dałeś (…), ona dała mi owoc z tego drzewa – i zjadłem” (Rdz 3:12).

Następnie czytamy:

„Pan Bóg zwrócił się do kobiety: Cóż ty takiego zrobiłaś? Wąż mnie zwiódł – wyjaśniła – i zjadłam” (w. 13).

Adam winił Ewę, Ewa winiła diabła. Czy Bóg przyjął ich wymówki? Nie. Do Adama powiedział:

„Ponieważ posłuchałeś swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz zdobywał pożywienie i to po wszystkie dni swojego życia! Będzie ci rodzić ciernie i osty” (w. 17-18).

Do Ewy zaś Bóg tak powiedział:

„Bądź pewna, że pomnożę twój trud i bóle rodzenia. W bólach będziesz rodziła dzieci, na mężu będziesz skupiać pragnienia – a on będzie nad tobą panował” (w. 16).

Po tych słowach Adam i Ewa zostali wygnani z raju.

Skoro Bóg jest wszechwiedzący, dlaczego rozgniewał się na Adama i Ewę? Ponieważ żadne z nich nie wzięło odpowiedzialności za swoje czyny! Jeśli zgrzeszysz, Bóg chętnie ci przebaczy (zobacz: Ne 9:17). Nie akceptuje jednak „ściemniania”, racjonalizowania, usprawiedliwiania się i obwiniania. Jego Słowo mówi:

„Kto ukrywa swe występki, nie ma powodzenia, lecz kto je wyznaje i porzuca, dostępuje miłosierdzia” (Prz 28:13).

Zatem jeśli chcesz iść naprzód, musisz wziąć odpowiedzialność za swoje życie!