Podstawowe zasady zwycięskiego życiaPrzykład

Zwracaj uwagę na swój wewnętrzny dialog.

„Kiedy pomyślałem: Zachwiała się moja stopa – Twoja łaska, Panie, była mi oparciem. W chwilach moich licznych niepokojów Twoje pociechy podnoszą mnie na duszy”(Psalm 94,18-19).

„Kiedy pomyślałem”... Wszyscy cały czas mówimy do siebie. Ty też? Co sobie w kółko powtarzasz, kiedy rozmawiasz ze sobą? Jakimi słowami się karmisz?

Niektórzy myślą o sobie, że są:

• nie dość mocni w wierze,
• nie dość posłuszni,
• nie dość odważni,
• nie dość utalentowani,
• nie dość otwarci na innych,
• nie dość cierpliwi,
• nie dość inteligentni,
• nie dość przystojni (piękne),
• nie dość wartościowi, by być kochani itp.

Być może tego rodzaju słowa powtarzałeś sobie przez lata. Ale Bóg też mówi do ciebie, a dzisiaj Jego głos słyszysz wyraźniej: „Jesteś tak wartościowy dla mnie, że mój jedyny Syn umarł za ciebie. Jesteś tak wartościowy, że moja miłość podąża za tobą niestrudzenie”.

Współzależność pomiędzy naszą wiarą a naszymi wewnętrznymi monologami jest oczywista. Przyjrzyjmy się prorokowi Jeremiaszowi, który szczerze, z głębi swojego tracącego nadzieję serca, tak się modlił:

„Powiedziałem: Przepadła moja siła i nadzieja, którą pokładałem w Panu. Wspominanie własnej niedoli i udręki to piołun i trucizna. Moja dusza bezustannie to wspomina i trapi się we mnie”(Lamentacje Jeremiasza 3,18-20).

Prawdziwe jest stwierdzenie, że

„(…) z obfitości serca mówią usta” (Ewangelia Mateusza 12,34).

Jezus ostrzegał nas, byśmy sprawdzali, co jest źródłem naszych słów, bo to, co głęboko w naszych sercach, to kształtuje słowa i wyznania, które wypowiadamy. Bóg wie, że trzeba czasu, by słowa, które do siebie mówimy, uległy zmianie. Jeremiasz w tej samej modlitwie wyznaje:

„To biorę sobie do serca i w tym moja nadzieja: niewyczerpane są objawy łaski Pana, miłosierdzie Jego nie ustaje. Każdego poranka objawia się na nowo, wielka jest wierność twoja. Pan jest moim działem – mówi dusza moja, dlatego w nim mam nadzieję” (Lamentacje Jeremiasza 3,21-24).

By uwolnić się od niepokoju i na nowo znaleźć radość, zacznij od posłuchania tego, co mówisz do siebie i zmień funkcje oraz programowanie. Bóg jest cierpliwy i jeśli Mu pozwolisz, On ci w tym pomoże. Jak mówią słowa z Listu do Hebrajczyków 10,23:

„Niewzruszenie trzymajmy się nadziei, którą wyznajemy (…), gdyż ten, który złożył obietnicę jest wierny”.

Z Nim twój wewnętrzny dialog ulegnie przemianie!