Bądź pokorny!Przykład

Pewnie znasz historię Zacheusza, człowieka znienawidzonego przez lud za pobieranie podatków, idących wprost do kasy Rzymian i okradanie ich, by napełnić swoją własną kieszeń (zobacz Łukasza 19,1-10).

Popatrzmy co robi Jezus, kiedy spotyka go po raz pierwszy:

„Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i powiedział: Zacheuszu, zejdź prędko, gdyż dziś muszę zatrzymać się w twoim domu”(Łukasza 19,5).

Ten moment jest niezwykły, ponieważ pokazuje wielkość miłości Ojca do nas. Bóg w swojej cudownej miłości patrzy na ludzkość i posyła Swojego jedynego Syna, by nas ratować. Miłość, jaką Bóg ma dla ludzkości, wchodzi w kolejny wymiar kiedy Jezus, Syn Boży, spogląda w górę na Zacheusza.

Już sam fakt, że Bóg patrzy na nas z nieba jest ogromnym aktem miłości. Jezus jednak uniżył samego siebie do tego stopnia, że musiał podnieść swój wzrok na jedno ze swoich stworzeń. To jest prawdziwa łaska.

Czasami ty i ja wspinamy się na drzewo pychy: rozsiadamy się tam na tronie naszych osiągnięć (które czasem bywają niesprawiedliwe, jak te które popełniał Zacheusz, okradając swoich sąsiadów)! Jednak Jezus, który kocha nas nieskończoną miłością, nie wstydzi się podnieść swoich oczu na nas, by powiedzieć do nas z najgłębszym uczuciem, „zejdź prędko, gdyż dziś muszę zatrzymać się w twoim domu”.

Jezus robi do nas pierwszy krok, wołając nas do siebie. Ale to do nas należy zrobienie drugiego kroku –⁠ zejście z drzewa naszej dumy i pozwolenie Mu, by w nas zamieszkał i pozostał.

Chciałbyś pomodlić się ze mną i zaprosić Jezusa do swojego życia, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś?

„Panie, dziękuję Ci za Twoją miłość. Otwieram dzisiaj Tobie drzwi mojego serca i oddaję ci swoje życie. Pomóż mi tak żyć, by sprawiać ci radość. Z całego serca potrzebuję osobistej relacji z Tobą. Dziękuję Ci, Jezu, że poruszyłeś mnie dzisiaj swoją pokorą. W Twoim imieniu, amen”.