Jesteś umiłowanyPrzykład

Cierpliwa miłość Boża

„Dlatego Ja ją przywabię, zaprowadzę na pustynię i przemówię do jej serca” (Ozeasza 2:14).*

Kiedy byłem w drugiej klasie, chłopak z mojej klasy przysiągł, że wstrzyma oddech, dopóki dziewczyna, którą lubi, nie powie mu, że też go lubi. Patrząc na niego ze strachem i obserwując, jak jego twarz stawała się czerwona, wyrzuciła z siebie: „Dobra! Lubię cię!”. Nie trzeba dodawać, że ów „związek” nie trwał długo.

W tym pięknym wersecie z Ozeasza czytamy, że kiedy lud Boży zdecydował się podążać za innymi bogami, Bóg wcale z niego nie zrezygnował. Zamiast zmuszać ludzi do kochania Go, powiedział, że przywabi ich i przemówi do ich serca, dając im nadzieję tam, gdzie jej nie było. W ten sposób Bóg ogłasza, że pewnego dnia będą nazywać Go „swoim Mężem” (w. 16**). To jest obietnica Chrystusa. Przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, zasłona między nami a Bogiem została rozdarta. Całkowicie nam przebaczono, a nasze poprzednie uchybienia zostały zapomniane. Bóg otworzył nam drzwi nadziei i widzimy, że to nie jest władca oczekujący naszej miłości, lecz cierpliwy Bóg, który szuka relacji z nami — relacji, która nie jest nam narzucona, lecz takiej, której pragniemy, ponieważ On ukazał nam głębię swojej miłości przez krew Jezusa Chrystusa.

Zwróć dziś uwagę na cierpliwą miłość Boga. On nie wymaga, byś Go kochał, ale zawsze będzie cię wołał, gotowy, aby przyjąć cię w swoje otwarte ramiona. 

Kiedy będziesz się modlić, podziękuj naszemu wiernemu Bogu za Jego miłość. Proś Go, aby pomógł ci kochać innych w ten sam sposób, w jaki On kocha ciebie.

* Ozeasza 2:14 w Biblii anglojęzycznej = Ozeasza 2:16 w polskiej Biblii SNP, przyp. tłum.

** Ozeasza 2:16 w Biblii anglojęzycznej = Ozeasza 2:18 w polskiej Biblii SNP, przyp. tłum.