Jezus mnie kochaPrzykład

Jezus — w pełni Bóg i w pełni człowiek  

Jezus jest w pełni Bogiem: „Na początku było Słowo [Jezus]; Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (Jana 1:1, SNP). Jezus jest w pełni człowiekiem: „Bądźcie względem siebie tacy jak Chrystus Jezus. On, choć istniał w tej postaci, co Bóg, nie dbał wyłącznie o to, aby być Mu równym. Przeciwnie, wyrzekł się siebie, przyjął rolę sługi i był jak inni ludzie. A gdy już stał się człowiekiem, uniżył się tak dalece, że był posłuszny nawet w obliczu śmierci, i to śmierci na krzyżu” (Filipian 2:5–8, SNP).

Uporządkowanie naszych fundamentalnych przekonań nie tyle polega na byciu „sprawiedliwym”, co na pozwoleniu Bogu, aby nas „usprawiedliwił”. Tak jak wtyczka musi być prawidłowo umieszczona w gniazdku, żeby działać, w ten sam sposób ty i ja musimy się właściwie „umieścić” względem praw rządzących światem, jak je opisuje Bóg. 

Następnym razem, gdy ktoś spyta: „Za kogo się uważasz, żeby głosić kim jest Jezus?" możemy odpowiedzieć po prostu: „Dlaczego nie skupimy się na tym, jak sam Jezus odpowiedział na pytanie, kim jest?". Jezus wielokrotnie odpowiedział na to pytanie – zarówno w słowach, jak i w czynach. Pewnego razu Jezus spytał swoich dwunastu najbliższych przyjaciół o to, w co oni wierzyli na Jego temat.

Cała ta rozmowa jest spisana dla nas w rozdziale 16 Ewangelii Mateusza. Jezus pyta tam: „A według was, kim jestem?" (wersety 13-15). Apostołowie wiedzieli już wtedy, że Jezus powiedział, że jest jedyną drogą do nieba i życia wiecznego (Jana 14:6). Wiedzieli też, że ma moc czynić cuda. Widzieli także, że tysiące ludzi w tamtych czasach zaczynały wierzyć, że Jezus jest Bogiem.

Zaskakujące jest, że w tej konkretnej rozmowie Jezus wobec siebie używa określenia „Syn Człowieczy", podkreślając w ten sposób, że jest w pełni człowiekiem. Dla zwykłego człowieka takie podkreślenie może wydawać się dziwne — spójrz na mnie, jestem człowiekiem. Ale gdybyś był wszechmocnym, wiecznym Bogiem w niebie, to żyjąc na planecie Ziemia jako człowiek, może użyłbyś tych właśnie słów: „Spójrz na mnie, jestem człowiekiem!". Właśnie w ten sposób Jezus najchętniej odnosił się do samego siebie.

Wracając do pytania. Apostoł Piotr odpowiada wprost. Patrzy Jezusowi prosto w oczy i mówi: „Ty jesteś Chrystusem, Synem żywego Boga" (Mateusza 16:16, SNP).

Zastanówmy się, dlaczego Jezus prowadzi tą rozmowę dokładnie taki sposób? Dlaczego tak ważne jest, żeby nasze przekonania dotyczące natury Jezusa były właściwe?