Pole bitwy w naszym umyśle – rozważaniaPrzykład

Pozytywna wiara

Historia Abrahama zadziwia mnie za każdym razem, kiedy ją czytam. Nie chodzi tylko o narodziny jego syna, kiedy Abraham miał sto lat. To był cud. To co jednak zdumiewa mnie tak samo, to fakt, że oczekiwał wypełnienia obietnicy przez dwadzieścia pięć lat. Miał siedemdziesiąt pięć lat, kiedy Bóg obiecał mu syna.

Ciekawa jestem, ilu z nas uwierzyłoby Bogu i czekało w nadziei na wypełnienie obietnicy, przez dwadzieścia pięć lat. Większość z nas prawdopodobnie powiedziałaby: "Tak naprawdę to nie pochodziło od Boga". "Wydaje mi się, że Bóg tak naprawdę nie miał tego na myśli". Albo: "Będę musiał pójść gdzieś indziej, aby dostać nowe słowo od Pana".

W wyniku naszej niecierpliwości, często bierzemy sprawy w swoje ręce. Określę to jako "genialne pomysły" - nasze własne plany, które jak mamy nadzieję Bóg pobłogosławi. Takie właśnie plany otwierają drzwi pomieszaniu i chaosowi. Potem zaś musimy się zmagać z efektami naszych decyzji, co często opóźnia nasz cud.

Biblia składa nam obietnice, daje nadzieję i wsparcie, obiecuje dobro tym z nas, którzy mu służą. Pomimo przeciwności losu — a niektórzy z nas znajdują się w naprawdę przerażającym położeniu — Bóg stale obiecuje dobro. Jednak nasze zrozumienie tego co dobre, może być inne od Bożego. Otrzymanie tego, czego chcemy natychmiast, niekoniecznie może być dla nas dobre. Czasami samo oczekiwanie jest dla nas najlepszą rzeczą, gdyż to właśnie ono pomaga rozwinąć w nas Boży charakter.

Pan postanawia czynić nam dobre rzeczy i sprawia, że jesteśmy szczęśliwi; diabeł zaś wyrządza nam zło i uprzykrza życie. Możemy cierpliwie czekać i wierzyć w Boże obietnice, albo pozwolić złemu i jego nieszczerym podszeptom, zwodzić nas na manowce.

Pełna nadziei wiara w Boże obietnice przynosi dobre rezultaty, ponieważ to sam Bóg nam je zapewnia. Nie poddawaj się, a zobaczysz owoce twojej ufności Bogu.

Módl się: Drogi Ojcze, wybacz mi mój brak wiary. Wybacz mi, że pozwoliłem szatanowi zwieść mnie i sprawić, że uważam się za kogoś bezużytecznego i niewartego Twoich cudów, osobie. Jestem ich godny, ponieważ Ty czynisz mnie takim. Jesteś Bogiem cudów i proszę Cię, abyś pomógł mi oczekiwać Ciebie i nigdy w tym nie ustać. Modlę się o to w imię mojego Pana Jezusa Chrystusa. Amen.

Z książki Joyce Meyer "Battlefield of the Mind Devotional". Prawa autorskie zastrzeżone przez Joyce Meyer © 2005. Opublikowane przez FaithWords. Wszystkie prawa zastrzeżone.