BibleProject | Księgi Mądrościowe

BibleProject | Prorocy mniejsi

Ambasador Nieba

Wiara - żyjąc z perspektywą wieczności

Bóg jest potężny!

Wiara i WiFi

Jak Unikać Stresu

Zaufanie Bogu W Czasie Kryzysu

Jaki jest Bóg? - Psalm 27

Pomyśl o niebie…

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch17" data-usfm="GEN.17">
 <div class="label">17</div><div class="cl">Rodzaju 17</div><div class="s1">Znak przymierza</div><div class="p"> 1Gdy Abram mia&#322; dziewi&#281;&#263;dziesi&#261;t dziewi&#281;&#263; lat, ukaza&#322; mu si&#281; PAN i powiedzia&#322; do niego: Ja jestem Bogiem Wszechmocnym, &#380;yj blisko Mnie#17:1 Lub: przechadzaj si&#281; przed moim obliczem. i b&#261;d&#378; nienaganny. 2Ustanowi&#281; bowiem przymierze mi&#281;dzy Mn&#261; a tob&#261; i rozmno&#380;&#281; ci&#281; bardzo obficie.</div><div class="p"> 3Abram pad&#322; na twarz, a B&#243;g przem&#243;wi&#322; do niego tymi s&#322;owy: 4Oto moje przymierze z tob&#261;: Staniesz si&#281; ojcem mn&#243;stwa narod&#243;w. 5Nie b&#281;dziesz ju&#380; nazywa&#322; si&#281; Abram. Twoje imi&#281; brzmie&#263; b&#281;dzie Abraham. Uczyni&#281; ci&#281; bowiem ojcem mn&#243;stwa narod&#243;w.#17:5 Mi&#281;dzy imieniem Abram, hbr. &#1488;&#1463;&#1489;&#1456;&#1512;&#1464;&#1501;, czyli: wywy&#380;szony ojciec, a Abraham, &#1488;&#1463;&#1489;&#1456;&#1512;&#1464;&#1492;&#1464;&#1501;, czyli: ojciec mn&#243;stwa, zachodzi gra s&#322;&#243;w oparta na znaczeniu i na podobie&#324;stwie brzmienia. 6Rozmno&#380;&#281; ci&#281; bardzo obficie. Wywiod&#281; z ciebie narody. Od ciebie te&#380; b&#281;d&#261; pochodzi&#263; kr&#243;lowie. 7I ustanowi&#281; moje przymierze mi&#281;dzy Mn&#261; a tob&#261; i twoim potomstwem, po wszystkie ich pokolenia. B&#281;dzie to przymierze wieczne. Na jego podstawie b&#281;d&#281; Bogiem twoim i Bogiem twojego potomstwa.</div><div class="p"> 8Dam te&#380; tobie i twojemu potomstwu na wieczn&#261; w&#322;asno&#347;&#263; t&#281; ziemi&#281;, w kt&#243;rej przebywasz, ca&#322;&#261; ziemi&#281; Kanaan &#8212; i b&#281;d&#281; im Bogiem.</div><div class="p"> 9Powiedzia&#322; te&#380; B&#243;g do Abrahama: Dochowuj mego przymierza, ty i twoje potomstwo, po wszystkie pokolenia. 10A to jest moje przymierze, kt&#243;rego macie przestrzega&#263;, zawarte mi&#281;dzy Mn&#261; a wami oraz waszym potomstwem po was: B&#281;dzie u was obrzezany ka&#380;dy m&#281;&#380;czyzna. 11Macie obrzezywa&#263; sw&#243;j napletek. B&#281;dzie to znakiem przymierza mi&#281;dzy Mn&#261; a wami. 12Gdy w waszych pokoleniach dziecko p&#322;ci m&#281;skiej mie&#263; b&#281;dzie osiem dni, obrzezacie je, ka&#380;de, urodzone w domu i nabyte za pieni&#261;dze od wszelkich cudzoziemc&#243;w nie nale&#380;&#261;cych do waszego potomstwa. 13Obrzezany wi&#281;c musi by&#263; ka&#380;dy urodzony w twoim domu lub nabyty za twoje pieni&#261;dze. B&#281;dzie to znak mojego przymierza na waszym ciele na zawsze. 14Nieobrzezany m&#281;&#380;czyzna, to jest z nieobrzezanym napletkiem, zostanie usuni&#281;ty z ludu, bo nie dochowa&#322; mojego przymierza.</div><div class="p"> 15Nast&#281;pnie B&#243;g powiedzia&#322; Abrahamowi: Swojej &#380;ony Saraj nie nazywaj ju&#380; w ten spos&#243;b. Jej imi&#281; b&#281;dzie odt&#261;d Sara. 16B&#281;d&#281; jej b&#322;ogos&#322;awi&#322;, a tak&#380;e dam ci z niej syna. B&#281;d&#281; jej b&#322;ogos&#322;awi&#322; i wywiod&#281; z niej ca&#322;e narody, pochodzi&#263; b&#281;d&#261; od niej kr&#243;lowie.</div><div class="p"> 17Wtedy Abraham pad&#322; na twarz i roze&#347;mia&#322; si&#281;, pomy&#347;la&#322; sobie bowiem: Czy stuletniemu urodzi si&#281; dziecko? Czy b&#281;dzie mog&#322;a urodzi&#263; Sara, kobieta, kt&#243;ra liczy sobie dziewi&#281;&#263;dziesi&#261;t lat? 18I powiedzia&#322; Abraham do Boga: Oby tylko Ismael m&#243;g&#322; &#380;y&#263; blisko Ciebie!</div><div class="p"> 19Lecz B&#243;g powiedzia&#322;: Nie tak b&#281;dzie! Twoja &#380;ona Sara urodzi ci syna. Nadasz mu imi&#281; Izaak. Z nim ustanowi&#281; moje przymierze jako przymierze wieczne i rozci&#261;gn&#281; je na jego potomstwo. 20Co do Ismaela, r&#243;wnie&#380; ci&#281; wys&#322;ucham. Ot&#243;&#380; pob&#322;ogos&#322;awi&#281; mu, rozpleni&#281; go i rozmno&#380;&#281; bardzo obficie. Urodzi mu si&#281; dwunastu ksi&#261;&#380;&#261;t i wywiod&#281; z niego liczny nar&#243;d. 21Jednak moje przymierze ustanowi&#281; z Izaakiem, kt&#243;rego urodzi ci Sara o tym czasie w nast&#281;pnym roku! 22Tymi s&#322;owy B&#243;g zako&#324;czy&#322; rozmow&#281; z Abrahamem, po czym wzni&#243;s&#322; si&#281; w g&#243;r&#281;.</div><div class="p"> 23Abraham tymczasem przywo&#322;a&#322; swego syna Ismaela, jak r&#243;wnie&#380; wszystkich urodzonych w swoim domu i wszystkich nabytych za pieni&#261;dze &#8212; wszystkich m&#281;&#380;czyzn spo&#347;r&#243;d swoich domownik&#243;w &#8212; i obrzeza&#322; ich napletki. Sta&#322;o si&#281; to dok&#322;adnie tego samego dnia, w kt&#243;rym B&#243;g poleci&#322; mu to uczyni&#263;. 24Abraham zosta&#322; wi&#281;c obrzezany w wieku dziewi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu dziewi&#281;ciu lat. 25Jego syn Ismael liczy&#322; sobie wtedy trzyna&#347;cie lat. 26Abraham i Ismael zostali obrzezani dok&#322;adnie w tym samym dniu. 27Obrzezani te&#380; zostali wszyscy m&#281;&#380;czy&#378;ni z jego domu, zar&#243;wno ci, kt&#243;rzy si&#281; w nim urodzili, jak i ci, kt&#243;rzy zostali nabyci za pieni&#261;dze od cudzoziemc&#243;w, wszyscy zostali obrzezani wraz z nim.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="GEN.18">
 <div class="label">18</div><div class="cl">Rodzaju 18</div><div class="s1">Zapowied&#378; narodzin Izaaka</div><div class="p"> 1Nast&#281;pnie ukaza&#322; si&#281; PAN Abrahamowi w d&#261;browie Mamrego, gdy w skwarze dnia siedzia&#322; u wej&#347;cia namiotu. 2W pewnej chwili spojrza&#322; i zobaczy&#322; naprzeciw siebie trzech m&#281;&#380;czyzn. Na ich widok wsta&#322;, wybieg&#322; im na spotkanie i pok&#322;oni&#322; si&#281; im a&#380; do ziemi. 3Panie &#8212; zaprosi&#322; &#8212; je&#347;li znalaz&#322;em &#322;ask&#281; w Twoich oczach, nie omijaj, prosz&#281;, swego s&#322;ugi. 4Pozw&#243;l, prosz&#281;, niech przynios&#261; troch&#281; wody. Obmyjcie sobie nogi i odpocznijcie pod drzewem. 5Przynios&#281; te&#380; co&#347; do zjedzenia, posilicie si&#281;, a potem p&#243;jdziecie dalej, bo wiem, &#380;e jeste&#347;cie tu tylko po drodze. Dobrze &#8212; zgodzili si&#281;. &#8212; Uczy&#324;, jak powiedzia&#322;e&#347;.</div><div class="p"> 6Abraham po&#347;pieszy&#322; wi&#281;c do namiotu Sary: Prosz&#281;, zagnie&#263; czym pr&#281;dzej ciasto z trzech miar#18:6 Lub: se&#243;w, tj. z 40 l. najlepszej m&#261;ki. Przygotuj, prosz&#281;, placki! 7Potem pobieg&#322; do zagrody z byd&#322;em, wybra&#322; najlepsze ciel&#281; i przekaza&#322; je s&#322;udze do przyrz&#261;dzenia. 8W ko&#324;cu przyni&#243;s&#322; mas&#322;o, mleko i gotowe danie mi&#281;sne, postawi&#322; przed go&#347;&#263;mi i zaprosi&#322; ich do posi&#322;ku. Sam stan&#261;&#322; naprzeciw nich, pod drzewem.</div><div class="p"> 9Gdzie jest twoja &#380;ona, Sara? &#8212; zapytali go w pewnej chwili. W tym oto namiocie &#8212; wskaza&#322; Abraham. 10Wtedy us&#322;ysza&#322;: Na pewno wr&#243;c&#281; do ciebie za rok o tej porze. Twoja &#380;ona Sara b&#281;dzie w&#243;wczas mia&#322;a syna.</div><div class="p">Sara nads&#322;uchiwa&#322;a &#8212; przycupn&#281;&#322;a u wej&#347;cia do namiotu, kt&#243;ry sta&#322; za m&#243;wi&#261;cym. 11W tym czasie Abraham i Sara byli ju&#380; w podesz&#322;ym wieku. U Sary usta&#322; cykl miesi&#281;czny w&#322;a&#347;ciwy m&#322;odszym kobietom. 12Dlatego roze&#347;mia&#322;a si&#281; w my&#347;lach: Teraz, gdy jestem stara, mam do&#347;wiadcza&#263; rozkoszy? M&#243;j m&#261;&#380; r&#243;wnie&#380; jest stary!</div><div class="p"> 13Wtedy PAN zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Abrahama: Dlaczego Sara &#347;mieje si&#281; i pyta: Czy naprawd&#281; mog&#322;abym urodzi&#263; dziecko, skoro jestem tak stara? 14Czy jest co&#347; niemo&#380;liwego dla PANA? Wr&#243;c&#281; do ciebie za rok o tej porze, a Sara b&#281;dzie mia&#322;a syna. 15Sara przel&#281;k&#322;a si&#281;: Nie &#347;mia&#322;am si&#281;! &#8212; zaprzeczy&#322;a. Ale on powt&#243;rzy&#322;: A jednak si&#281; &#347;mia&#322;a&#347;.</div><div class="s1">Wstawiennictwo Abrahama za Sodom&#261; i Gomor&#261;</div><div class="p"> 16M&#281;&#380;czy&#378;ni wstali i wyruszyli w kierunku Sodomy. Abraham poszed&#322; z nimi. Chcia&#322; ich odprowadzi&#263;. 17W pewnej chwili PAN powiedzia&#322;: Czy mam zatai&#263; przed Abrahamem m&#243;j zamiar? 18Przecie&#380; od niego na pewno pochodzi&#263; b&#281;dzie wielki i pot&#281;&#380;ny nar&#243;d. W nim b&#281;d&#261; b&#322;ogos&#322;awione wszystkie narody ziemi. 19Przygotowa&#322;em go#18:19 Pozna&#322;em go, hbr. &#1497;&#1456;&#1491;&#1463;&#1506;&#1456;&#1514;&#1460;&#1468;&#1497;&#1493; (jeda&#8216;tijw): wg G: pozna&#322;em go bowiem [i wiem], gr. &#8084;&#948;&#949;&#953;&#957; &#947;&#8048;&#961; &#8005;&#964;&#953;, lub: wyznaczy&#322;em. po to, aby nakaza&#322; swoim synom i swojemu rodowi strzec drogi PANA, post&#281;powa&#263; sprawiedliwie i uczciwie &#8212; tak, aby PAN m&#243;g&#322; spe&#322;ni&#263; Abrahamowi to, co mu obieca&#322;.</div><div class="p"> 20Nast&#281;pnie PAN oznajmi&#322;: G&#322;o&#347;no rozlega si&#281; krzyk z Sodomy i Gomory. Grzech tych miast jest naprawd&#281; powa&#380;ny. 21Postanowi&#322;em zst&#261;pi&#263; i przekona&#263; si&#281;, czy rzeczywi&#347;cie post&#281;puj&#261; tak, jak by wskazywa&#322; na to ten krzyk, kt&#243;ry dotar&#322; do Mnie, czy te&#380; nie. Chc&#281; si&#281; tego dowiedzie&#263;!</div><div class="p"> 22Po tych s&#322;owach m&#281;&#380;czy&#378;ni odwr&#243;cili si&#281; i ruszyli ku Sodomie. Abraham sta&#322; nadal przed PANEM.#18:22 Tiq ., oryg.: &#1488;&#1489;&#1512;&#1492;&#1501; &#8230; &#1493;&#1497;&#1492;&#1493;&#1492;, tj. PAN sta&#322; przed Abrahamem.</div><div class="p"> 23Po chwili jednak podszed&#322; i zapyta&#322;: Czy rzeczywi&#347;cie by&#322;by&#347; got&#243;w zg&#322;adzi&#263; sprawiedliwego wraz z bezbo&#380;nym? 24A co, je&#347;li w tym mie&#347;cie mieszka pi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu sprawiedliwych? Czy i w&#243;wczas nie waha&#322;by&#347; si&#281; zniszczy&#263; miasta? Czy nie przebaczy&#322;by&#347; temu miejscu ze wzgl&#281;du na tych pi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu sprawiedliwych? 25Przenigdy! Nie dopu&#347;&#263; do czego&#347; takiego! Nie u&#347;miercaj sprawiedliwego wraz z bezbo&#380;nym. Niech sprawiedliwego nie spotka to samo, co bezbo&#380;nego. Nigdy do tego nie dopu&#347;&#263;! Czy S&#281;dzia ca&#322;ej ziemi sam nie ma stosowa&#263; prawa? 26PAN oznajmi&#322;: Je&#347;li znajd&#281; w Sodomie pi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu sprawiedliwych, to ze wzgl&#281;du na nich przebacz&#281; ca&#322;emu miastu.</div><div class="p"> 27Abraham zn&#243;w si&#281; odezwa&#322;: Wybacz, Panie, &#380;e o&#347;mielam si&#281; do Ciebie m&#243;wi&#263; &#8212; ja, proch i popi&#243;&#322;. 28Gdyby zabrak&#322;o pi&#281;ciu do tych pi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu sprawiedliwych, czy zniszczy&#322;by&#347; ca&#322;e miasto z powodu tych pi&#281;ciu? Nie &#8212; odpowiedzia&#322; [Pan]. &#8212; Nie zniszczy&#322;bym, gdybym tam znalaz&#322; czterdziestu pi&#281;ciu.</div><div class="p"> 29Abraham przem&#243;wi&#322; jeszcze raz: Mo&#380;e znajdzie si&#281; tam czterdziestu? &#8212; Nie zniszcz&#281; ze wzgl&#281;du na tych czterdziestu.</div><div class="p"> 30Panie, prosz&#281;, nie rozgniewaj si&#281;, &#380;e przem&#243;wi&#281;. A gdyby by&#322;o tam trzydziestu? &#8212; Nie tkn&#281; miasta, je&#347;li znajd&#281; tam tych trzydziestu.</div><div class="p"> 31Panie, wybacz, &#380;e o&#347;mielam si&#281; do Ciebie przemawia&#263;. Ale mo&#380;e znajdzie si&#281; tam dwudziestu? Pan odpowiedzia&#322;: Nie zniszcz&#281; ze wzgl&#281;du na tych dwudziestu.</div><div class="p"> 32Prosz&#281;, niech si&#281; Pan nie rozgniewa. Przem&#243;wi&#281; jeszcze raz: Mo&#380;e znajdzie si&#281; tam dziesi&#281;ciu? Pan obieca&#322;: Nie zniszcz&#281; ze wzgl&#281;du na tych dziesi&#281;ciu.</div><div class="p"> 33Tak PAN sko&#324;czy&#322; rozmow&#281; z Abrahamem i odszed&#322;. Abraham za&#347; wr&#243;ci&#322; do swoich namiot&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

BibleProject | ToraPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany