Nasz Bóg królujePrzykład

Zaufanie Bogu w modlitwie nieuchronnie prowadzi do poddania się Bogu w działaniu.

Poddanie się nie jest prostą, jednorazową decyzją albo chwilowym wyborem. Przeciwnie, poddanie się ma długoterminowe implikacje dla naszego codziennego życia. Jezus to naświetlił, mówiąc: „Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, bierze swój krzyż na siebie codziennie i naśladuje Mnie” (Ewangelia Łukasza 9:23).

Kogo widzimy, patrząc na obecnego prezydenta albo aktualnego szefa rządu w twoim kraju? Czy jest to ktoś, dla kogo warto porzucić ambicje, cele, pragnienia, a nawet zaprzeć się samego siebie? Dla większości z nas, taka całkowita przemiana życia dla kogokolwiek jest ekstremalnym wyzwaniem. A co dopiero dla kogoś, kto nas nie zna, nie utożsamia się z nami i prawdopodobnie za kilka lat zniknie z naszego życia. 

W historii było już wielu władców. Ludzkość poznała takich królów, jak Dawid, Jozjasz i Hiskiasz, którzy służyli Bogu i byli poddani Jemu i Jego panowaniu (1 Samuela 13:14; 2 Królewska 18:5-7, 22:2). Choć ich serca pragnęły służyć Bogu, nie ustrzegli się błędów i nie byli doskonali. Ludzkość poznała też takich królów, jak Achab, Manasses i Menachem. Ci królowie nie służyli Bogu i słynęli ze straszliwych czynów, których dopuszczali się za swoich rządów (2 Królewska 15:16, 21:3). 

W czasie naszego życia widywaliśmy już władców postrzeganych jako dobrych i innych - jako złych, a nawet nikczemnych. Pytania, jakie możemy sobie zadać, brzmią: „Czy zmieniło się coś w Bogu między jednym ziemskim władcą a drugim? Czy Jego charakter uległ jakiejkolwiek zmianie? Czy w Jego obietnicach pojawiła się jakakolwiek różnica w porównaniu do stanu sprzed tysięcy lat?”. Nasza odpowiedź musi zabrzmieć bardzo głośno: „Nie!”. Bóg jest na swoim tronie i jest taki sam wczoraj, dziś i na zawsze (Psalm 47:8; Hebrajczyków 13:8). 

Bóg pragnie, byśmy Go postrzegali jako swojego władcę i ostateczny autorytet. Często, z powodu dumy wybieramy własną ścieżkę. Bóg na to zezwala, byśmy przekonali się, że wszystko, do czego dążymy własnym wysiłkiem, jest daremne (1 Samuela 8:6-7). Bóg chce, by nasz umysł, ciało, dusza i siła dostosowały się do Jego Ducha, byśmy żyli w pełnym oddaniu dla Niego, według Jego prowadzenia i kierunku. 

Kiedy codziennie Mu się poddajemy, stawiamy innych wyżej siebie. Komunikacja z Bogiem na poziomie osobistym pozwala nam wieść swoje życie w akcie świętości, posłuszeństwa i służby. 

Jakie dziedziny życia potrzebujesz dziś poddać Bogu? Pomyśl o trzech momentach w ciągu ostatniego tygodnia, kiedy świadomie poddałeś się Bogu. Jak w tym momencie zdecydowałbyś się na poddanie się Bogu?

Powierz siebie dziś i powierzaj co dzień, postępując w swym poddaniu się Bogu jako swojemu władcy. Kiedy tak uczynisz, nie będzie miało znaczenia, kto akurat zasiada na ziemskim tronie i jakie tam wydaje decyzje. Ty i tak będziesz w stanie doświadczać Bożej radości i pokoju, w każdej sytuacji (Filipian 4:7).