Jezus jest wszystkimPrzykład

CZYTAJ: Hebrajczyków 5:1–10; Mateusz 26:36-46

POZM: Hebrajczyków 5:7-8; Mateusz 26:39

W dniach swego życia w ciele z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił On błagania oraz usilne prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i ze względu na pobożność został wysłuchany.  I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa dzięki temu, co wycierpiał.

Hebrajczyków 5:7-8

Znów odszedł nieco dalej. Upadł na twarz. Modlił się: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Jednak nie tak, jak Ja chcę. Niech będzie, jak chcesz Ty.

Mateusz 26:39

Jeśli nawet Jezus modlił się i zwracał się do Boga ze swoimi prośbami, to my zdecydowanie musimy robić to samo. Jezus poprosił Boga, aby wybawił Go od śmierci, ale miał równocześnie świadomość, że wola i plan Boga są wspanialsze niż Jego własne.

Jezus nie był nieśmiały w zanoszonych przez siebie prośbach. Wiedział, że jedynym sposobem na uratowanie ludzkości przed gniewem Bożym jest wzięcie na siebie grzechów ludzkości i poniesienie za nie kary. Jezus nie bał się fizycznej śmierci (chociaż prawdopodobnie nie oczekiwał jej z niecierpliwością), ale bał się doświadczenia Bożego gniewu wywołanego naszym grzechem. Jezus jest jedynym człowiekiem, który jest w stanie w pełni zrozumieć świętość Boga, a przez to jedynym, który może zrozumieć ogrom grzechu ciążącego na naszej relacji z Bogiem.

Chociaż te fragmenty są skomplikowane teologicznie i trudne do zrozumienia, możemy być spokojni wiedząc, że Jezus wypełnił plan Boży i ofiarował siebie za nas. Jego miłość do nas i oddanie Bogu nawet w chwili cierpienia, utorowały nam drogę do zbawienia.

Modlitwa

Panie Jezu, nigdy nie zrozumiem, co musiałeś dla mnie znieść. Wychwalam Cię za Twoje posłuszeństwo Bogu i pokorę. Pomóż mi dziś choć trochę lepiej zrozumieć rozmiar Twojego poświęcenia. Amen.