Stary Testament – Księgi Mojżeszowe

Stary Testament – Prorocy więksi

Stary Testament – Księgi Mądrości

60-dniowa podróż przez Nowy Testament

Święte emocje — biblijne odpowiedzi na każde wyzwanie

Elizeusz: Opowieść o niedorzecznej wierze

Lepszy plan czytania

Przemieniony: Kolejne kroki przemienionego życia

Przebacz swoim rodzicom

Wyjdź ze swojej strefy komfortu

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="2SA.12">
 <div class="label">12</div><div class="cl">2 Samuela 12</div><div class="s1">Dawid ukarany</div><div class="p"> 1Wtedy PAN pos&#322;a&#322; do Dawida Natana,#12:1 G dodaje: proroka, pod. niekt&#243;re MT&#7504;&#738;&#738;. kt&#243;ry przyszed&#322; do niego i powiedzia&#322;:</div><div class="q">Dw&#243;ch ludzi by&#322;o w pewnym mie&#347;cie,</div><div class="q">jeden bogaty, a drugi ubogi.</div><div class="q"> 2Bogaty mia&#322; owiec i byd&#322;a bardzo wiele,</div><div class="q"> 3ubogi nie mia&#322; nic pr&#243;cz jednej ma&#322;ej owcy,</div><div class="q">kt&#243;r&#261; sobie naby&#322;.</div><div class="q">Karmi&#322; j&#261;, a ta wyros&#322;a przy nim</div><div class="q">z jego synami,</div><div class="q">jada&#322;a jego k&#261;ski, pija&#322;a z jego kubka,</div><div class="q">sypia&#322;a mu na &#322;onie &#8212; i by&#322;a mu</div><div class="q">jak c&#243;rka.</div><div class="q"> 4Lecz przyszed&#322; raz podr&#243;&#380;ny do tego</div><div class="q">bogatego,</div><div class="q">a jemu by&#322;o &#380;al wzi&#261;&#263; sztuk&#281;</div><div class="q">z w&#322;asnych owiec</div><div class="q">albo z w&#322;asnego byd&#322;a,</div><div class="q">aby j&#261; przyrz&#261;dzi&#263; dla tego</div><div class="q">w&#281;drowca,</div><div class="q">zabra&#322; wi&#281;c owieczk&#281; temu ubogiemu</div><div class="q">i przyrz&#261;dzi&#322; j&#261; dla swojego go&#347;cia.</div><div class="p"> 5W Dawidzie wezbra&#322; gniew na tego cz&#322;owieka i powiedzia&#322; do Natana: Jak &#380;yje PAN, cz&#322;owiek, kt&#243;ry to zrobi&#322;, zas&#322;uguje na &#347;mier&#263;!#12:5 Idiom: (1) ten cz&#322;owiek jestju&#380;synem &#347;mierci; (2)ten cz&#322;owiek jest jakim&#347; synem piek&#322;a! 6Za owc&#281; za&#347; zap&#322;aci poczw&#243;rnie,#12:6 Wg G: siedmiokrotnie, gr. &#7953;&#960;&#964;&#945;&#960;&#955;&#945;&#963;&#943;&#959;&#957;&#945;; z MT zgadza si&#281; L. dlatego &#380;e tak post&#261;pi&#322; i nie okaza&#322; lito&#347;ci!</div><div class="p"> 7Wtedy Natan powiedzia&#322; do Dawida: Ty jeste&#347; tym cz&#322;owiekiem! Tak m&#243;wi PAN, B&#243;g Izraela: To Ja ci&#281; nama&#347;ci&#322;em na kr&#243;la nad Izraelem i Ja ci&#281; wyrwa&#322;em z r&#281;ki Saula. 8Da&#322;em ci dom twojego pana i &#380;ony twojego pana na &#322;ono, da&#322;em ci dom Izraela i Judy, a je&#347;li tego by&#322;oby za ma&#322;o, doda&#322;bym ci wi&#281;cej! 9Dlaczego wzgardzi&#322;e&#347; S&#322;owem PANA, pope&#322;niaj&#261;c z&#322;o w moich oczach? Uriasza Chetyt&#281; ugodzi&#322;e&#347; mieczem, jego &#380;on&#281; wzi&#261;&#322;e&#347; sobie za &#380;on&#281;, a jego samego zabi&#322;e&#347; mieczem Ammonit&#243;w! 10Teraz miecz nie odst&#261;pi od twojego domu na wieki, dlatego &#380;e Mn&#261; wzgardzi&#322;e&#347; i wzi&#261;&#322;e&#347; sobie &#380;on&#281; Uriasza Chetyty, by by&#322;a twoj&#261; &#380;on&#261;.</div><div class="p"> 11Tak m&#243;wi PAN: Oto Ja wzbudzam przeciw tobie nieszcz&#281;&#347;cie. Wyjdzie ono z twojego domu. Wezm&#281; twoje &#380;ony, na twoich oczach, i dam je twojemu bliskiemu. B&#281;dzie on obcowa&#322; z twoimi &#380;onami w &#347;wietle tego s&#322;o&#324;ca. 12Ty wprawdzie pope&#322;ni&#322;e&#347; sw&#243;j czyn potajemnie, Ja jednak spe&#322;ni&#281; to S&#322;owo na oczach ca&#322;ego Izraela oraz w blasku dnia.</div><div class="p"> 13Wtedy Dawid wyzna&#322; przed Natanem: Zgrzeszy&#322;em wzgl&#281;dem PANA. Natan za&#347; odpowiedzia&#322; Dawidowi: R&#243;wnie&#380; PAN przebaczy&#322;#12:13 Lub: przeni&#243;s&#322; (na ofiar&#281;?) tw&#243;j grzech. tw&#243;j grzech, nie umrzesz. 14Poniewa&#380; jednak w tej sprawie ca&#322;kowicie zniewa&#380;y&#322;e&#347; PANA wobec Jego wrog&#243;w,#12:14 Lub: (1) wyra&#380;enie: wrog&#243;wmo&#380;na pomin&#261;&#263;, zob. 1Sm 25:22; (2) zupe&#322;nie nie wzi&#261;&#322;e&#347; pod uwag&#281;, co mog&#261; pomy&#347;le&#263; wrogowie PANA; (3) ca&#322;kowicie zbezcze&#347;ci&#322;e&#347; nawet wrog&#243;w PANA (nie m&#243;wi&#261;c o Nim samym); (4) wg 4QSam&#7491;: S&#322;owo PANA. syn, kt&#243;ry ci si&#281; urodzi, musi umrze&#263;. 15Po tych s&#322;owach Natan odszed&#322; do swojego domu.</div><div class="p"> PAN za&#347; dotkn&#261;&#322; dziecka, kt&#243;re &#380;ona Uriasza urodzi&#322;a Dawidowi, tak &#380;e zachorowa&#322;o. 16Wtedy Dawid szuka&#322; dla ch&#322;opca mi&#322;osierdzia u Boga, podj&#261;&#322; post, a gdy przychodzi&#322; wieczorem do domu, noc sp&#281;dza&#322; na pod&#322;odze. 17Nawet gdy prze&#322;o&#380;eni jego domu przychodzili, aby podnie&#347;&#263; go z pod&#322;ogi, nie chcia&#322; wsta&#263; ani nie zasiada&#322; z nimi do posi&#322;ku.</div><div class="p"> 18Si&#243;dmego dnia dziecko zmar&#322;o. S&#322;udzy Dawida bali si&#281; donie&#347;&#263; o tym swemu panu. M&#243;wili mi&#281;dzy sob&#261;: Zauwa&#380;cie, &#380;e gdy dziecko by&#322;o &#380;ywe, zachowywa&#322; si&#281; tak, jakby nas nie s&#322;ysza&#322;. Jak mu teraz powiedzie&#263;, &#380;e dziecko umar&#322;o? Got&#243;w zrobi&#263; co&#347; z&#322;ego! 19Dawid jednak zauwa&#380;y&#322;, &#380;e jego s&#322;udzy szepc&#261; mi&#281;dzy sob&#261;, i domy&#347;li&#322; si&#281;, &#380;e dziecko nie &#380;yje. Upewni&#322; si&#281; wi&#281;c: Czy dziecko umar&#322;o? Umar&#322;o &#8212; odpowiedzieli. 20Wtedy Dawid wsta&#322; z ziemi, umy&#322; si&#281;, nama&#347;ci&#322;, zmieni&#322; szaty i uda&#322; si&#281; do domu PANA, gdzie z&#322;o&#380;y&#322; pok&#322;on, po czym wr&#243;ci&#322; do domu i poprosi&#322; o co&#347; do zjedzenia. Postawili zatem przed nim posi&#322;ek, a on go spo&#380;y&#322;.</div><div class="p"> 21Jego post&#281;powanie nie dawa&#322;o jednak s&#322;ugom spokoju: Dlaczego zachowujesz si&#281; w ten spos&#243;b? P&#243;ki dziecko &#380;y&#322;o, po&#347;ci&#322;e&#347; i p&#322;aka&#322;e&#347;, a gdy umar&#322;o, podnios&#322;e&#347; si&#281; z ziemi i zacz&#261;&#322;e&#347; je&#347;&#263;. 22Dawid odpowiedzia&#322;: Dop&#243;ki dziecko &#380;y&#322;o, po&#347;ci&#322;em i p&#322;aka&#322;em, bo my&#347;la&#322;em sobie: Kto wie? Mo&#380;e PAN zmi&#322;uje si&#281; nade mn&#261; i dziecko nie umrze? 23Lecz ono umar&#322;o. Dlaczego mam po&#347;ci&#263;? Czy jestem w stanie przywr&#243;ci&#263; mu &#380;ycie? To ja p&#243;jd&#281; do niego. Ono nie wr&#243;ci do mnie.</div><div class="p"> 24Pociesza&#322; te&#380; Dawid swoj&#261; &#380;on&#281; Batszeb&#281;. Przyszed&#322; do niej i obcowa&#322; z ni&#261;. Ona za&#347; urodzi&#322;a syna i nada&#322;a#12:24 nada&#322;a, za qere hbr. &#1493;&#1463;&#1514;&#1460;&#1468;&#1511;&#1456;&#1512;&#1464;&#1488;, por. Rdz 29:32; 1Sm 1:20; 4:21; nada&#322;, za ketiw hbr. &#1493;&#1463;&#1497;&#1460;&#1468;&#1511;&#1456;&#1512;&#1464;&#1488;, por. Rdz 16:15; Wj 2:22. mu imi&#281; Salomon.#12:24 Salomon, hbr. &#1513;&#1456;&#1473;&#1500;&#1465;&#1502;&#1465;&#1492;, czyli: pokojowy, uspokajaj&#261;cy. PAN kocha&#322; tego ch&#322;opca. 25Kr&#243;l pos&#322;a&#322; go pod opiek&#281; proroka Natana, kt&#243;ry &#8212; ze wzgl&#281;du na PANA &#8212; da&#322; mu na imi&#281; Jedidiasz.#12:25 Jedidiasz, hbr. &#1497;&#1456;&#1491;&#1460;&#1497;&#1491;&#1456;&#1497;&#1464;&#1492;&#1468;, czyli: ukochany przez PAN. Lub: I pos&#322;a&#322; za po&#347;rednictwem Natana, by nadano mu imi&#281; Jedidiasz &#8211; ze wzgl&#281;du na PANA.</div><div class="s1">Zwyci&#281;stwo nad Rabb&#261; Ammonick&#261;</div><div class="r">(1Krn 20:1-3)</div><div class="p"> 26Joab tymczasem oblega&#322; Rabb&#281; Ammonick&#261;. W ko&#324;cu prze&#322;ama&#322; op&#243;r kr&#243;lewskiego miasta. 27Wtedy wys&#322;a&#322; do Dawida pos&#322;a&#324;c&#243;w z wiadomo&#347;ci&#261;: W jednej z potyczek o Rabb&#281; odci&#261;&#322;em jej dost&#281;p do wody.#12:27 Lub: zdoby&#322;em twierdz&#281; wodn&#261;. 28Zbierz wi&#281;c reszt&#281; wojska i czym pr&#281;dzej uderz na miasto. Zdob&#261;d&#378; je, abym ja go nie zdoby&#322; i by nie &#322;&#261;czono go z moim imieniem.</div><div class="p"> 29Dawid zebra&#322; zatem reszt&#281; wojska, uda&#322; si&#281; do Rabby, uderzy&#322; na ni&#261; i zdoby&#322; miasto. 30Zdj&#261;&#322; te&#380; koron&#281; z g&#322;owy ich kr&#243;la.#12:30 ich kr&#243;la, hbr. &#1502;&#1463;&#1500;&#1456;&#1499;&#1464;&#1468;&#1501;, wg G: Milkoma, gr. &#924;&#949;&#955;&#967;&#959;&#955;, g&#322;&#243;wnego b&#243;stwa Ammonit&#243;w, zob. 1Krl 11:33; Jr 49:1, 3; So 1:5. Za wersj&#261; G przemawia waga korony. Jej waga si&#281;ga&#322;a talentu,#12:30 Tj. ok. 34 kg. by&#322;a wykonana ze z&#322;ota i mia&#322;a w sobie drogocenny kamie&#324;. Znalaz&#322;a si&#281; ona potem na g&#322;owie Dawida. Kr&#243;l wywi&#243;z&#322; te&#380; z miasta bardzo obfity &#322;up. 31Lud za&#347; zastany w mie&#347;cie wyprowadzi&#322; i zmusi&#322; do burzenia miasta &#380;elaznymi kilofami i toporami, a potem skierowa&#322; do wyrobu cegie&#322;.#12:31 Lub: postawi&#322; przy pile, przy &#380;elaznych bronach i przy &#380;elaznych siekierach, zaanga&#380;owa&#322; ich te&#380; przy wyrobie cegie&#322;. Podobnie Dawid post&#261;pi&#322; wzgl&#281;dem reszty miast Ammonit&#243;w, po czym &#8212; wraz z ca&#322;ym wojskiem &#8212; wr&#243;ci&#322; do Jerozolimy.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="2SA.14">
 <div class="label">14</div><div class="cl">2 Samuela 14</div><div class="s1">Powr&#243;t Absaloma</div><div class="p"> 1Jednak Joab, syn Serui, wiedzia&#322;, &#380;e kr&#243;l wci&#261;&#380; my&#347;li o Absalomie. 2Pos&#322;a&#322; wi&#281;c do Tekoa,#14:2 Tekoa: miejscowo&#347;&#263; na pog&#243;rzu Judy, ok. 16 km na pdod Jerozolimy, zob. Am 1:1. sk&#261;d sprowadzi&#322; pewn&#261; m&#261;dr&#261; kobiet&#281;. Udawaj, prosz&#281;, &#380;e jeste&#347; w &#380;a&#322;obie &#8212; pouczy&#322; j&#261;. &#8212; Przywdziej &#380;a&#322;obne szaty, nie namaszczaj si&#281; olejkiem i zachowuj si&#281; jak kobieta, kt&#243;ra ju&#380; od wielu dni rozpacza po zmar&#322;ym. 3W tym stanie przyjd&#378; do kr&#243;la i przem&#243;w do niego mniej wi&#281;cej tak &#8212; i Joab podsun&#261;&#322; jej, co ma powiedzie&#263;.</div><div class="p"> 4Kobieta z Tekoa przysz&#322;a zatem do kr&#243;la, upad&#322;a twarz&#261; do ziemi w swym pok&#322;onie, po czym zacz&#281;&#322;a: Kr&#243;lu, ratuj! 5Kr&#243;l zapyta&#322;: Co si&#281; sta&#322;o? Ach! &#8212; odpowiedzia&#322;a. &#8212; Jestem wdow&#261;. M&#261;&#380; nie &#380;yje. 6Lecz twoja s&#322;u&#380;&#261;ca#14:6 s&#322;u&#380;&#261;ca, hbr. &#1513;&#1460;&#1473;&#1508;&#1456;&#1495;&#1464;&#1492;. mia&#322;a jeszcze dw&#243;ch syn&#243;w. Pok&#322;&#243;cili si&#281; jednak na polu. Nie mia&#322; ich kto rozdzieli&#263;. Jeden uderzy&#322; drugiego i go zabi&#322;. 7Teraz ca&#322;a rodzina jest przeciw twojej s&#322;u&#380;&#261;cej: Wydaj nam morderc&#281;! Ukarzemy go &#347;mierci&#261; za &#380;ycie jego brata i zg&#322;adzimy przy tym dziedzica. W ten spos&#243;b jednak zgasz&#261; ostatni tl&#261;cy si&#281; w&#281;gielek, nie przetrwa imi&#281; mojego m&#281;&#380;a i jego potomstwo zniknie z ziemi.</div><div class="p"> 8Id&#378; do domu, a ja odpowiednio zarz&#261;dz&#281; w twojej sprawie &#8212; zawyrokowa&#322; kr&#243;l. 9Lecz kobieta z Tekoa powiedzia&#322;a: Ju&#380; wkr&#243;tce, m&#243;j panie, kr&#243;lu, na mnie i na dom mojego ojca mog&#261; spa&#347;&#263; skutki tej winy. Kr&#243;l i jego tron w niczym nie ucierpi&#261;.#14:9 By&#263; mo&#380;e grzeczna sugestia: Wydaj, kr&#243;lu, konkretn&#261; decyzj&#281;, bo sama rada nie wystarczy; radz&#261;cy pozostanie nietkni&#281;ty, a na mnie spadn&#261; konsekwencje, por. Wj 4:10; Sdz 6:15; 1Sm 25:24. 10Kr&#243;l zapewni&#322; zatem: Gdyby kto&#347; ci grozi&#322;, niech go przyprowadz&#261; do mnie, a wi&#281;cej ju&#380; ci&#281; nie dotknie.</div><div class="p"> 11Lecz kobieta prosi&#322;a dalej: Prosz&#281;, niech kr&#243;l zawezwie PANA, swojego Boga, tak by m&#347;ciciel krwi ju&#380; nie domaga&#322; si&#281; &#347;mierci mojego syna. Kr&#243;l zatem o&#347;wiadczy&#322;: Jak &#380;yje PAN, twojemu synowi nie spadnie w&#322;os z g&#322;owy.</div><div class="p"> 12W&#243;wczas kobieta powiedzia&#322;a: Pozw&#243;l, prosz&#281;, &#380;e twoja s&#322;u&#380;&#261;ca wypowie jeszcze s&#322;owo do mojego pana, kr&#243;la. Przem&#243;w! &#8212; zgodzi&#322; si&#281;. 13W&#243;wczas zapyta&#322;a: Dlaczego wi&#281;c post&#281;pujesz z ludem Bo&#380;ym wbrew w&#322;asnemu rozstrzygni&#281;ciu? Skoro kr&#243;l tak orzek&#322; w tej sprawie, to czy sam nie ponosi winy za to, &#380;e nie jedna si&#281; ze swoim wygna&#324;cem? 14Wszystkich nas czeka &#347;mier&#263;. Jeste&#347;my niczym woda rozlana na ziemi&#281;. Nie da si&#281; jej ju&#380; zebra&#263;. B&#243;g natomiast nie odbiera &#380;ycia. Obmy&#347;la on raczej sposoby, jak doprowadzi&#263; do tego, by wygnany od Niego nie pozosta&#322; wygna&#324;cem.</div><div class="p"> 15Co do mnie, je&#347;li przysz&#322;am przem&#243;wi&#263; do kr&#243;la, mojego pana w tej sprawie, to dlatego, &#380;e strasz&#261; mnie moi krewni. Twoja s&#322;u&#380;&#261;ca pomy&#347;la&#322;a zatem sobie: Udam si&#281; do kr&#243;la. Przedstawi&#281; mu spraw&#281;. Mo&#380;e kr&#243;l opowie si&#281; po mojej stronie. 16Mo&#380;e kr&#243;l mnie wys&#322;ucha i wyrwie swoj&#261; s&#322;u&#380;&#261;c&#261; z r&#281;ki cz&#322;owieka, kt&#243;ry mnie i mojego syna chce usun&#261;&#263; z dziedzictwa przydzielonego przez Boga. 17Twoja s&#322;u&#380;&#261;ca pomy&#347;la&#322;a zatem sobie: Niech s&#322;owo mojego pana, kr&#243;la, przyniesie ukojenie, bo m&#243;j pan, kr&#243;l, jest jak anio&#322; Bo&#380;y, zdolny rozstrzygn&#261;&#263; mi&#281;dzy tym, co dobre, a co z&#322;e &#8212; i niech PAN, tw&#243;j B&#243;g, b&#281;dzie z tob&#261;.</div><div class="p"> 18Po tych s&#322;owach kr&#243;l powiedzia&#322; do kobiety: Chcia&#322;bym ci&#281; o co&#347; zapyta&#263;. Udziel mi szczerej odpowiedzi. Dobrze &#8212; zgodzi&#322;a si&#281; kobieta. &#8212; S&#322;ucham, m&#243;j panie, kr&#243;lu! 19Kr&#243;l zapyta&#322;: Czy w tym wszystkim kieruje tob&#261; r&#281;ka Joaba? Jak &#380;yje twoja dusza, m&#243;j panie, kr&#243;lu &#8212; odpowiedzia&#322;a kobieta &#8212; nikt w prawo ani w lewo nie uchyli si&#281; przed tym, co orzeknie m&#243;j pan, kr&#243;l. Tak, tw&#243;j s&#322;uga Joab pouczy&#322; mnie, co mam powiedzie&#263;. On podsun&#261;&#322; twojej s&#322;u&#380;&#261;cej odpowiednie s&#322;owa. 20Tw&#243;j s&#322;uga Joab chcia&#322; zachowa&#263; poz&#243;r, &#380;e ta sprawa dotyczy kogo&#347; innego, ale m&#243;j pan jest m&#261;dry niczym anio&#322; Bo&#380;y i wie o wszystkim, co dzieje si&#281; na ziemi.</div><div class="p"> 21Po tych s&#322;owach kr&#243;l zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Joaba: Chcia&#322;bym za&#322;atwi&#263; t&#281; spraw&#281;. Id&#378;, sprowad&#378; tego m&#322;odego cz&#322;owieka, Absaloma. 22Wtedy Joab upad&#322; twarz&#261; do ziemi w swym pok&#322;onie, pob&#322;ogos&#322;awi&#322; kr&#243;la i powiedzia&#322;: Dzi&#347; przekona&#322; si&#281; tw&#243;j s&#322;uga, &#380;e znalaz&#322; &#322;ask&#281; w twoich oczach, m&#243;j panie, kr&#243;lu, poniewa&#380; kr&#243;l spe&#322;ni&#322; pro&#347;b&#281; swojego s&#322;ugi.</div><div class="p"> 23Nast&#281;pnie Joab wsta&#322;, uda&#322; si&#281; do Geszur i sprowadzi&#322; stamt&#261;d Absaloma do Jerozolimy. 24Kr&#243;l jednak powiedzia&#322;: Niech wraca do swojego domu. Ze mn&#261; si&#281; nie zobaczy.#14:24 Lub: mojego oblicza nie zobaczy. Absalom wr&#243;ci&#322; zatem do swojego domu, lecz z kr&#243;lem si&#281; nie spotka&#322;.</div><div class="s1">Absalom w Jerozolimie</div><div class="p"> 25Je&#347;li chodzi o Absaloma, to w ca&#322;ym Izraelu nie by&#322;o m&#281;&#380;czyzny r&#243;wnie przystojnego jak on. Od st&#243;p do g&#322;&#243;w nie by&#322;o na nim &#380;adnej skazy. 26Gdy strzy&#380;ono mu w&#322;osy &#8212; a czyni&#322; to pod koniec ka&#380;dego roku, poniewa&#380; mu ci&#261;&#380;y&#322;y &#8212; wa&#380;y&#322;y one dwie&#347;cie sykli#14:26 Tj. 1,4 kg; wg G: sto. wed&#322;ug kr&#243;lewskiej wagi. 27Absalom mia&#322; trzech syn&#243;w i c&#243;rk&#281;. Mia&#322;a ona na imi&#281; Tamar. Wyros&#322;a na przepi&#281;kn&#261; kobiet&#281;.#14:27 G dodaje: i zosta&#322;a ona &#380;on&#261; Rechabeama, syna Salomona, i urodzi&#322;a mu Abiasza.</div><div class="s1">Spotkanie Absaloma z Dawidem</div><div class="p"> 28Mimo &#380;e Absalom mieszka&#322; w Jerozolimie dwa lata, z kr&#243;lem si&#281; nie widzia&#322;. 29Pos&#322;a&#322; wi&#281;c po Joaba, zamierzaj&#261;c go wys&#322;a&#263; do kr&#243;la, ale Joab nie chcia&#322; do niego przyby&#263;. Pos&#322;a&#322; zatem drugi raz, lecz i tym razem Joab si&#281; nie zjawi&#322;. 30W&#243;wczas Absalom powiedzia&#322; do swoich s&#322;ug: Patrzcie! Pole Joaba graniczy z moim polem. Ro&#347;nie u niego j&#281;czmie&#324;. Id&#378;cie i podpalcie ten &#322;an. I s&#322;udzy Absaloma tak zrobili. 31Wtedy Joab przyszed&#322; do domu Absaloma: Dlaczego twoi s&#322;udzy spalili moje zbo&#380;e?! &#8212; zapyta&#322;. 32Absalom odpowiedzia&#322;: Dlatego, &#380;e nie przyszed&#322;e&#347;, gdy przes&#322;a&#322;em ci wiadomo&#347;&#263;: Przyjd&#378; do mnie, bo chc&#281; wys&#322;a&#263; ci&#281; do kr&#243;la z zapytaniem: Po co przyby&#322;em tu z Geszur? Lepiej by&#322;oby, gdybym tam pozosta&#322;. Chcia&#322;bym wkr&#243;tce zobaczy&#263; si&#281; z kr&#243;lem. A je&#347;li ci&#261;&#380;y na mnie jaka&#347; wina, to niech mnie ka&#380;e u&#347;mierci&#263;.</div><div class="p"> 33Joab przyby&#322; wi&#281;c do kr&#243;la i przekaza&#322; mu t&#281; wiadomo&#347;&#263;. W&#243;wczas kr&#243;l wezwa&#322; Absaloma. Ten przyby&#322;, pok&#322;oni&#322; si&#281; kr&#243;lowi twarz&#261; do ziemi, a kr&#243;l go poca&#322;owa&#322;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="2SA.15">
 <div class="label">15</div><div class="cl">2 Samuela 15</div><div class="s1">Bunt Absaloma</div><div class="p"> 1Jaki&#347; czas potem Absalom przygotowa&#322; sobie rydwan i konie oraz oddzia&#322; pi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu wojownik&#243;w zdolnych biec przed nim w orszaku. 2Wstawa&#322; te&#380; Absalom wcze&#347;nie rano, ustawia&#322; si&#281; przy drodze do bramy i przywo&#322;ywa&#322; do siebie ka&#380;dego, kto udawa&#322; si&#281; do kr&#243;la, aby rozstrzygn&#261;&#263; jak&#261;&#347; sporn&#261; spraw&#281;. Zwyk&#322; pyta&#263;: Z kt&#243;rego jeste&#347; miasta? I otrzymywa&#322; odpowied&#378;: Tw&#243;j s&#322;uga nale&#380;y do tego i tego plemienia Izraela. 3Po zapoznaniu si&#281; ze spraw&#261;, Absalom mawia&#322;: Moim zdaniem, twoja sprawa jest jak najbardziej uzasadniona i s&#322;uszna, lecz u kr&#243;la nie znajdziesz nikogo, kto by ci&#281; z uwag&#261; wys&#322;ucha&#322;. 4Dodawa&#322; te&#380;: Gdyby to mnie ustanowiono s&#281;dzi&#261; w tym kraju i do mnie przychodzi&#322; ka&#380;dy, kto ma sporn&#261; spraw&#281;, na pewno m&#243;g&#322;by liczy&#263; na sprawiedliwo&#347;&#263;. 5R&#243;wnie&#380;, kiedykolwiek podchodzi&#322; kto&#347;, by pok&#322;oni&#263; si&#281; Absalomowi, ten wyci&#261;ga&#322; do niego r&#281;k&#281;, obejmowa&#322; go i wita&#322; poca&#322;unkiem. 6Tak Absalom post&#281;powa&#322; wzgl&#281;dem ka&#380;dego Izraelity, kt&#243;ry szed&#322;, aby stan&#261;&#263; przed kr&#243;lewskim s&#261;dem &#8212; i w ten spos&#243;b zaskarbi&#322; sobie &#380;yczliwo&#347;&#263;#15:6 Lub: podkrada&#322; sobie serca. Izraelit&#243;w.</div><div class="p"> 7Po up&#322;ywie czterech lat Absalom powiedzia&#322; do kr&#243;la: Pozw&#243;l, &#380;e wybior&#281; si&#281; do Hebronu, aby dope&#322;ni&#263; &#347;lubu, kt&#243;ry z&#322;o&#380;y&#322;em PANU. 8Tw&#243;j s&#322;uga z&#322;o&#380;y&#322; bowiem &#347;lub, gdy przebywa&#322; w Geszur w Aramie: Je&#347;li rzeczywi&#347;cie PAN pozwoli mi wr&#243;ci&#263; do Jerozolimy, to z&#322;o&#380;&#281; Mu ho&#322;d. 9Kr&#243;l okaza&#322; przychylno&#347;&#263;: Id&#378; w pokoju &#8212; powiedzia&#322;. I Absalom uda&#322; si&#281; do Hebronu.</div><div class="p"> 10W tym czasie Absalom rozes&#322;a&#322; zwiadowc&#243;w do wszystkich plemion Izraela. Nie&#347;li oni wiadomo&#347;&#263;: Gdy us&#322;yszycie d&#378;wi&#281;k rogu, wo&#322;ajcie: Absalom zosta&#322; kr&#243;lem w Hebronie!</div><div class="p"> 11Z Absalomem wyruszy&#322;o te&#380; z Jerozolimy dwustu ludzi. Zostali oni przez niego zaproszeni i szli ze szczerymi zamiarami. Nie byli &#347;wiadomi kulis&#243;w ca&#322;ej sprawy. 12Absalom wezwa&#322; te&#380; Achitofela Gilonit&#281;, doradc&#281; Dawida, z jego miasta, z Gilo, w czasie, gdy on#15:12 Tj. Achitofel lub Absalom. sk&#322;ada&#322; ofiary rze&#378;ne. W ten spos&#243;b spisek zatacza&#322; coraz szersze kr&#281;gi i przy Absalomie gromadzi&#322;o si&#281; coraz wi&#281;cej ludzi.</div><div class="s1">Wyj&#347;cie Dawida z Jerozolimy</div><div class="p"> 13Do Dawida przyby&#322; w&#243;wczas pos&#322;aniec z wiadomo&#347;ci&#261;: Izraelici stan&#281;li po stronie#15:13 Lub: serce Izraelit&#243;w stan&#281;&#322;o. Absaloma. 14Na t&#281; wie&#347;&#263; Dawid powiedzia&#322; do s&#322;u&#380;by pozosta&#322;ej w Jerozolimie: Czym pr&#281;dzej uchod&#378;my, inaczej nie ocalimy si&#281; przed Absalomem! Po&#347;pieszcie si&#281; z wymarszem, aby on nie okaza&#322; si&#281; szybszy i nie ubieg&#322; nas, nie wp&#281;dzi&#322; nas w nieszcz&#281;&#347;cie i nie wybi&#322; mieszka&#324;c&#243;w miasta ostrzem miecza. 15S&#322;udzy kr&#243;lewscy powiedzieli w&#243;wczas: Cokolwiek postanowi nasz pan, kr&#243;l, jeste&#347;my jego s&#322;ugami.</div><div class="p"> 16Kr&#243;l wyruszy&#322; zatem pieszo wraz z ca&#322;ym swoim domem. Pozostawi&#322; tylko dziesi&#281;&#263; kobiet, na&#322;o&#380;nic, do pilnowania pa&#322;acu. 17Po wyj&#347;ciu pieszo, kr&#243;l i ca&#322;y lud zatrzymali si&#281; przy ostatnich zabudowaniach. 18Przemaszerowa&#322;o przed nim ca&#322;e jego wojsko, a w tym wszyscy Krete&#324;czycy, Pletejczycy i Gitejczycy &#8212; sze&#347;ciuset m&#281;&#380;czyzn &#8212; kt&#243;rzy przybyli z Gat.</div><div class="p"> 19Wtedy kr&#243;l powiedzia&#322; do Itaja Gitejczyka: Dlaczego i ty idziesz z nami? Zawr&#243;&#263;, pozosta&#324; przy nowym kr&#243;lu, bo jeste&#347; cudzoziemcem, a tak&#380;e wygna&#324;cem ze swojego kraju. 20Przyszed&#322;e&#347; ledwie wczoraj. Czy ju&#380; dzi&#347; mia&#322;bym ci&#261;gn&#261;&#263; ci&#281; z nami, skoro nie jestem pewny, co mnie jeszcze czeka? Zawr&#243;&#263; i pozw&#243;l zawr&#243;ci&#263; swoim braciom. Niech ci towarzyszy &#322;aska i wierno&#347;&#263;. 21Itaj jednak postanowi&#322;: Jak &#380;yje PAN i jak &#380;yjesz ty, m&#243;j panie, kr&#243;lu, p&#243;jd&#281; razem z tob&#261;. Niewa&#380;ne, czy na &#347;mier&#263;, czy na &#380;ycie &#8212; tam, gdzie ty, b&#281;dzie tak&#380;e tw&#243;j s&#322;uga. 22Wtedy Dawid rozkaza&#322;: A zatem przemaszeruj! I Itaj Gitejczyk przemaszerowa&#322; wraz ze wszystkimi swoimi wojownikami i ich rodzinami. 23Co do ludno&#347;ci kraju, wszyscy g&#322;o&#347;no p&#322;akali. A po przemarszu wojska r&#243;wnie&#380; kr&#243;l przeprawi&#322; si&#281; przez potok Cedron. Potem wszyscy wychodz&#261;cy ruszyli w kierunku pustyni.</div><div class="p"> 24W czasie wychodzenia obecny by&#322; r&#243;wnie&#380; Sadok. Przyby&#322; on wraz ze wszystkimi Lewitami odpowiedzialnymi za przenoszenie skrzyni Przymierza z Bogiem. Oni te&#380; j&#261; tam przynie&#347;li. Zjawi&#322; si&#281; ponadto Abiatar i pozostawa&#322; tam, dop&#243;ki ca&#322;y lud nie zako&#324;czy&#322; wymarszu z miasta.</div><div class="p"> 25Potem kr&#243;l poleci&#322; Sadokowi: Ka&#380; odnie&#347;&#263; skrzyni&#281; Bo&#380;&#261; do miasta. Je&#347;li znajd&#281; &#322;ask&#281; w oczach PANA, to pozwoli mi wr&#243;ci&#263; i zobaczy&#263; j&#261; wraz z miejscem, na kt&#243;rym stoi. 26A je&#347;li powie: Przesta&#322;em by&#263; ci przychylny#15:26 Lub: Nie mam ju&#380; w tobie upodobania. &#8212; to oto jestem, niech zrobi ze mn&#261; to, co uzna za s&#322;uszne. 27Ponadto kr&#243;l powiedzia&#322; do kap&#322;ana Sadoka: Prosz&#281;, przygl&#261;daj si&#281; uwa&#380;nie wszystkiemu.#15:27 Lub: Czy jeste&#347; jasnowidzem? Wracaj w pokoju do miasta, ty i Abiatar, Achimaas, tw&#243;j syn, i Jonatan, syn Abiatara. 28Um&#243;wmy si&#281;, &#380;e ja b&#281;d&#281; czeka&#322; na wiadomo&#347;&#263; od was przy brodach w pobli&#380;u pustyni.#15:28 Lub: na stepach pustyni.</div><div class="p"> 29Sadok i Abiatar odnie&#347;li zatem skrzyni&#281; Bo&#380;&#261; do Jerozolimy i pozostali w mie&#347;cie. 30Dawid za&#347; ruszy&#322; na G&#243;r&#281; Oliwn&#261;. Wchodz&#261;c na ni&#261;, p&#322;aka&#322;. G&#322;ow&#281; mia&#322; okryt&#261;. Szed&#322; boso. Towarzysz&#261;cy mu ludzie, z okrytymi g&#322;owami, r&#243;wnie&#380; szli, p&#322;acz&#261;c.</div><div class="p"> 31Podczas w&#281;dr&#243;wki doniesiono Dawidowi, &#380;e do spiskowc&#243;w przy Absalomie do&#322;&#261;czy&#322; r&#243;wnie&#380; Achitofel. Kr&#243;l westchn&#261;&#322; wtedy: PANIE, obr&#243;&#263; w g&#322;upot&#281; rady Achitofela!</div><div class="p"> 32Gdy Dawid wszed&#322; na szczyt, tam, gdzie sk&#322;adano pok&#322;on Bogu,#15:32 Lub: tam, gdzie zwyk&#322; sk&#322;ada&#263; pok&#322;on Bogu. wyszed&#322; mu na spotkanie Chuszaj Arkita. By&#322; w podartej szacie, z g&#322;ow&#261; posypan&#261; prochem. 33Dawid powiedzia&#322; do niego: Je&#347;li p&#243;jdziesz ze mn&#261;, b&#281;dziesz mi ci&#281;&#380;arem, 34lecz je&#347;li wr&#243;cisz do miasta i powiesz do Absaloma: Kr&#243;lu, chc&#281; by&#263; twoim s&#322;ug&#261;; dotychczas by&#322;em wprawdzie s&#322;ug&#261; twojego ojca, ale teraz chcia&#322;bym s&#322;u&#380;y&#263; tobie &#8212; to mo&#380;esz doprowadzi&#263; do odrzucenia rad Achitofela. 35B&#281;d&#261; tam z tob&#261; kap&#322;ani Sadok i Abiatar. Cokolwiek us&#322;yszysz w domu kr&#243;lewskim, przeka&#380; kap&#322;anom Sadokowi i Abiatarowi. 36Wtajemniczeni s&#261; te&#380; dwaj ich synowie, Achimaas, syn Sadoka, i Jonatan, syn Abiatara. Za ich po&#347;rednictwem przesy&#322;ajcie do mnie ka&#380;d&#261; zdobyt&#261; wiadomo&#347;&#263;. 37Chuszaj zatem, przyjaciel Dawida, przyby&#322; do miasta. Do Jerozolimy wkroczy&#322; te&#380; Absalom.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Stary Testament – Księgi HistorycznePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany