Mądrość z historii Starego Testamentu Przykład

Natan upomina Dawida 

Biblijna historia króla Dawida z 11. rozdziału 2. Księgi Samuela to szokująca opowieść pełna kontrowersji i grzechu. Kiedy ją czytamy, widzimy wiszącą nad bohaterami katastrofę i mamy ochotę krzyczeć „Dawidzie, nie wpatruj się w nią! Ona jest mężatką! To się źle skończy!”. Ale jedyne, co możemy robić, to patrzeć, jak rozwija się historia i widzieć, jak wiele istnień zostało zniszczonych przez samolubne posunięcie jednego człowieka. Spotkania Dawida z Batszebą można by uniknąć, gdyby tylko Dawid znajdował się we właściwym miejscu, o właściwym czasie. 

Kiedy jesteśmy pogrążeni w grzechu, często trudno nam jest rozpoznać, że w nim tkwimy, ponieważ tkwimy w nim tak głęboko. I to jest dokładnie to miejsce, w którym nasz duchowy wróg chce, abyśmy pozostali. To on jest ojcem i autorem wszelkiego kłamstwa, dlaczego więc nie miałby chcieć, żebyśmy w nim pozostali? Właśnie w tym miejscu naszego życia posiadanie wokół siebie odpowiednich ludzi jest takie ważne. 

Król Dawid miał w swoim życiu bogobojnego człowieka o imieniu Natan. Był on prorokiem i mówił królowi prawdę. Widział, w jaki sposób rozwija się sytuacja z Batszebą i zrozumiał, że Dawid całkowicie dał się zwieść. Musiał zrobić coś, aby zdobyć jego uwagę, więc opowiedział mu pewną historię (2 Samuela 12:2-4). Kiedy Natan ją opowiadał, Dawid zapłonął gniewem i chciał, żeby człowiek z opowieści zapłacił za swoje czyny. W tym momencie prorok odpowiedział: „Ty jesteś tym człowiekiem!”. Po zakończeniu opowieści, kilka wersetów dalej, Dawid powiedział: „Zgrzeszyłem przeciwko Bogu” (2 Samuela 12:13).

Piękne w tej okropnej historii jest to, że Dawid nie przybrał defensywnej postawy, kiedy Natan go upominał. Nie szukał wymówek, ani nie zachowywał się, jakby to nie było nic wielkiego. Prorok uświadomił Dawidowi, że ten popełnił grzech. Król go uznał i pokutował przed Bogiem. 

Wszyscy pakujemy się w sytuacje, w których nie powinniśmy się znaleźć. Czasem rozleniwiamy się duchowo i moralnie i po pewnym czasie okazuje się, że znajdujemy się na ścieżce, na której nigdy nie powinniśmy się znaleźć. Innym razem zanurzamy się po uszy w grzechu i cieszymy się każdą jego minutą. Bez względu na to, w jaki sposób popadliśmy w grzech, często robimy rzeczy, o których nigdy nie myśleliśmy, że je zrobimy. Ważne jest to, byśmy nie żyli w grzechu. A najlepszym sposobem, żeby tego uniknąć, jest mieć w swoim życiu odpowiednich ludzi. 

Przyjaciół, którzy nie boją się nazwać naszego grzechu.
Przyjaciół, którzy pomagają nam dokonywać szlachetnych wyborów.
Przyjaciół, którzy modlą się za nas i z nami.
Przyjaciół, którzy nie zawsze się z nami zgadzają.
Przyjaciół, którzy wspierają nasze małżeństwo i rodzinę.
Przyjaciół, którzy stawiają nam wyzwania, byśmy stawali się bardziej podobni do Jezusa.

Potrzebujemy wpływu bogobojnych ludzi w naszym życiu, ponieważ jest ich tak mało. Społeczeństwo jest pełne ludzi mających zły wpływ na innych, zatem musimy się upewnić, że ci, którzy najgłośniej przemawiają w naszym życiu, są ludźmi o silnym, Bożym charakterze i z moralnym kompasem, ugruntowanym w Słowie Bożym.