Poznawanie Bożego sercaPrzykład

Bóg kocha przebaczać

Słownik Webstera określa słowo „łaska” jako niezasłużone boskie wsparcie dane ludziom dla ich odrodzenia lub uświęcenia. Słowo „niezasłużony” jest tutaj kluczowe, ponieważ oznacza „bezzasadność”, coś nieuzasadnionego. Dlatego w wierze chrześcijańskiej powiedzielibyśmy, że łaska jest czymś, co zostało nam dane, a na co nie zasłużyliśmy. I jedną z tych nieprawdopodobnych rzeczy, które otrzymaliśmy w Bożej łasce jest Jego przebaczenie. 

W rozdziale 15 Ewangelii Łukasza Jezus opowiedział przypowieść o niewdzięcznym synu, który zażądał swojej części majątku ojca. Ojciec przystał na życzenie syna i w krótkim czasie syn odszedł z domu ze wszystkim, co otrzymał. Żyjąc rozpustnie i lekkomyślnie roztrwonił wszystko, ale ostatecznie zdecydował się wrócić do domu. Ku jego ogromnemu zdziwieniu, ojciec już go wypatrywał i kiedy tylko go ujrzał podbiegł do niego. Syn spotkał się wówczas z niespodziewanym, pełnym łaski przywitaniem. Ta historia jest jedną z tych, które uwielbiamy czytać, ponieważ jest historią o bezwarunkowej miłości w stosunku do tych, którzy nie zasługują na nią. Tak właśnie wygląda miłość Boga do nas.

Jednak także zdajemy sobie sprawę, że przechodzimy przez pewną sprzeczność, kiedy ten syn powraca do domu, a spotyka go uczta na jego cześć. Nie było żadnego komentarza typu: „A nie mówiłem?” czy wygłaszania kazania o tym, co ojciec zrobi, jeśli ta sytuacja znów się powtórzy. Była tylko bezgraniczna miłość, niesłychana łaska i całkowite przebaczenie, których nie szczędził ojciec swemu synowi. Nawet jeśli jest on tego niegodny. To cudownie zawstydzające, prawda? 

Tak właśnie funkcjonuje Boże przebaczenie w ekonomii Królestwa Niebieskiego. Boskie przebaczenie nie ma ograniczeń dzięki Jezusowemu dziełu bezinteresowności, które wydarzyło się na krzyżu. Otrzymujemy przebaczenie, ponieważ On nam je dał. Nasze dobre uczynki niczego nam u Boga nie mogą kupić. Tylko to, co uczynił Jezus mogło nas wykupić. 

Chcemy przebaczenia, ale tak naprawdę nie wiemy, jak je przyjąć. Wiemy, że to dar, a jednak chcemy zrobić coś, co pozwoli nam choć na małą część tego zasłużyć. Ponieważ otrzymanie daru, na który nie tylko nigdy nie zasługiwaliśmy, ale też którego nigdy nie będziemy w stanie spłacić jest czymś, co jest poza jakimkolwiek zasięgiem naszych ograniczonych umysłów. Na szczęście Boże przebaczenie jest dla wszystkich, którzy Go wzywają. Jest dla każdego. 

Ponieważ Bóg jest Bogiem przebaczającym, wtedy i tylko wtedy, to samo przebaczenie możemy skierować w stronę innych ludzi. Jesteśmy w stanie stać się kanałami przepływu tego boskiego przebaczenia. Jednak przebaczanie innym będzie kosztowne. Będzie trudne. Będzie wymagało podjęcia wysiłku. Będzie w konflikcie z tym, czego będziemy chcieli. Nasza grzeszna natura domaga się zemsty. Ale nie tylko dlatego. Sądzimy, że istnieje jakaś „skala grzechów”, w którym niektóre grzechy nie są aż tak złe, podczas gdy niektóre są wyjątkowo podłe. Każdy grzech jest złem. Ale nie wszystkie konsekwencje grzechu są sobie równe. Bez względu na skalę konsekwencji Bóg nienawidzi grzechu. 

Ale wychwalaj Boga, On nie nienawidzi nas! On czeka na nas, wypatrując nas z daleka, kiedy wrócimy do domu. On już jest gotowy, by do nas podbiec i świętować nasz powrót. Aby wylać na nas bezmiar Swojej łaski, akceptacji oraz przebaczenia.