Pobierz aplikacjęNiezachwiane mamyPrzykład
"Będę dla ciebie oparciem"
Otworzyłam drzwi, a ona tam stała z naręczem moich ulubionych przysmaków.
"Nie byłam pewna, co lubisz, więc wzięłam wszystkiego po trochu" powiedziała, podając mi słodką herbatę i małe pudełko lodów. Przytuliła mnie mocno prawie rozgniatając te pyszności znajdujące się pomiędzy nami.
"Przyszłam, żeby pozmywać ci naczynia" powiedziała. Odłożyła torby, przybiła piątkę z moją córką i poszła do kuchni. Myślałam, że żartuje, no bo kto zrobiłby coś takiego? Przypomniało mi się zdjęcie, które zamieściłam na Instagramie kilka godzin wcześniej – mój wypełniony brudnymi naczyniami zlew z koszem upranych, nieposkładanych rzeczy w tle. To zdecydowanie był "jeden z tych tygodni". Wrzuciłam to zdjęcie opatrzone emotikonem puszczającym oczko, ale tak naprawdę tonęłam. Nie byłam w stanie nadążyć za moimi dziećmi, domem i chaosem. I oto zjawiła się ona. Myła moje naczynia podczas, gdy ja stałam oszołomiona.
Takich ludzi spotyka się rzadko, prawda? Ale dlaczego? Dlaczego, jeśli możemy, nie wyciągamy do innych pomocnej dłoni? To nie tak, że dysponowała dużą ilością wolnego czasu – w domu miała troje własnych dzieci. Jak to mówią, potrzeba całej wioski... (chodzi o afrykańskie przysłowie: "Potrzeba całej wioski, by wychować dziecko" przyp. tłum.).
Kiedy myślę o niezachwianej wspólnocie, zawsze w moich rozważaniach pojawia się obraz z rozdziału 17 Księgi Wyjścia. Mojżesz prowadził bitwę – tak długo jak utrzymywał swoje ramiona w górze, Izraelici wygrywali. Jednak w końcu nie był już w stanie. To wtedy jego ludzie, Aaron i Chur, podtrzymywali jego ręce. Mojżesz pozostał niewzruszony, bo oni z nim byli, będąc tą jego wioską i pomagając mu pozostać niezachwianym podczas bitwy.
Czyje ramiona mogłabyś podtrzymać? Niesamowite jak wielkie znaczenie ma to, że po prostu się pojawiamy. Jeśli wszyscy zaczniemy się bardziej wspierać, stworzymy niezachwiany fundament dla naszych dzieci. Czasem musimy po prostu wyjść komuś naprzeciw i powiedzieć: "Będę dla ciebie oparciem!".
Otworzyłam drzwi, a ona tam stała z naręczem moich ulubionych przysmaków.
"Nie byłam pewna, co lubisz, więc wzięłam wszystkiego po trochu" powiedziała, podając mi słodką herbatę i małe pudełko lodów. Przytuliła mnie mocno prawie rozgniatając te pyszności znajdujące się pomiędzy nami.
"Przyszłam, żeby pozmywać ci naczynia" powiedziała. Odłożyła torby, przybiła piątkę z moją córką i poszła do kuchni. Myślałam, że żartuje, no bo kto zrobiłby coś takiego? Przypomniało mi się zdjęcie, które zamieściłam na Instagramie kilka godzin wcześniej – mój wypełniony brudnymi naczyniami zlew z koszem upranych, nieposkładanych rzeczy w tle. To zdecydowanie był "jeden z tych tygodni". Wrzuciłam to zdjęcie opatrzone emotikonem puszczającym oczko, ale tak naprawdę tonęłam. Nie byłam w stanie nadążyć za moimi dziećmi, domem i chaosem. I oto zjawiła się ona. Myła moje naczynia podczas, gdy ja stałam oszołomiona.
Takich ludzi spotyka się rzadko, prawda? Ale dlaczego? Dlaczego, jeśli możemy, nie wyciągamy do innych pomocnej dłoni? To nie tak, że dysponowała dużą ilością wolnego czasu – w domu miała troje własnych dzieci. Jak to mówią, potrzeba całej wioski... (chodzi o afrykańskie przysłowie: "Potrzeba całej wioski, by wychować dziecko" przyp. tłum.).
Kiedy myślę o niezachwianej wspólnocie, zawsze w moich rozważaniach pojawia się obraz z rozdziału 17 Księgi Wyjścia. Mojżesz prowadził bitwę – tak długo jak utrzymywał swoje ramiona w górze, Izraelici wygrywali. Jednak w końcu nie był już w stanie. To wtedy jego ludzie, Aaron i Chur, podtrzymywali jego ręce. Mojżesz pozostał niewzruszony, bo oni z nim byli, będąc tą jego wioską i pomagając mu pozostać niezachwianym podczas bitwy.
Czyje ramiona mogłabyś podtrzymać? Niesamowite jak wielkie znaczenie ma to, że po prostu się pojawiamy. Jeśli wszyscy zaczniemy się bardziej wspierać, stworzymy niezachwiany fundament dla naszych dzieci. Czasem musimy po prostu wyjść komuś naprzeciw i powiedzieć: "Będę dla ciebie oparciem!".
Pismo Święte
O tym planie
A gdybyś wiedziała, jak zbudować dom tak solidny, że nie mogłaby nim wstrząsnąć żadna burza ani przeciwności losu? A co, gdyby twój fundament był tak solidny, że nawet gdyby podłoga pod twoimi stopami zaczęła się trząść, pozostałabyś NIEWZRUSZONA? Naprawianie i malowanie nie wystarcza na długo. Nie możemy się wiecznie chować za ślicznymi zasłonkami. Nadszedł czas, aby Jego życie stało się fundamentem naszej siły i pozwoliło nam ugruntować się w Jego miłości.
More
Chcielibyśmy podziękować Thrive Moms za udostępnienie tego planu. Aby uzyskać więcej informacji odwiedź stronę: thrivemoms.com
