ZmartwychwstałyPrzykład

Czytaj: Ewangelia Jana 20:11-18; Objawienie 1:17-18

POZM: Ewangelia Jana 20:17-18

„Nie trzymaj Mnie już – zwrócił się do niej – bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź raczej do moich braci i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego. Poszła więc Maria Magdalena i oznajmiła uczniom, że widziała Pana. Przekazała im też Jego słowa”. (Ewangelia Jana 20:17-18)

Kiedy Maria nareszcie rozpoznała Jezusa przy grobie, jej pierwszą reakcją było mocne uchwycenie się Go. Była przytłoczona faktem Jego zmartwychwstania i chciała pozostać jak najbliżej Niego. Jednak Jezus kazał jej iść i powiedzieć uczniom, że Go widziała.

Zmartwychwstanie zmienia naszą perspektywę wieczności. Ponieważ Chrystus żyje, mamy zapewnione miejsce przy Bogu na całą wieczność. Nasze życie wieczne z Nim jest pewne i zabezpieczone. Maria nie musiała trzymać się kurczowo Jezusa, kiedy Go zobaczyła, ponieważ będzie z Nim na całą wieczność. Zamiast tego podzieliła się więc dobrą nowiną o zmartwychwstaniu z uczniami.

Zamiast kurczowego trzymania się tego, co bezpieczne i wygodne w świecie, możemy naszą wiarę związać z bezpieczeństwem, które czeka na nas w wieczności. Nasza wieczność z Jezusem jest pewna dzięki zmartwychwstaniu. Nic nie może tego zmienić. Na naszej drodze wiary możemy trzymać się nadziei życia wiecznego z Bogiem, a nie skupiać na przemijających wygodach i rozterkach tego świata.

Panie Jezu, dzięki Ci, że zagwarantowałeś mi pewną przyszłość. Dziękuję, że przygotowałeś mi miejsce przy Tobie na wieczność. Pomóż mi iść przez życie wyczekując przyszłości jaką mam w Tobie. Pomóż mi pamiętać o tym, że moje bezpieczeństwo nie jest zapewniane przez ten świat, ale przez przyszłość z Tobą. Amen.