BłogosławieniPrzykład

Czytaj - 1 Piotra 4:12-14

POZM - 1 Piotra 4:12-14

"Kochani! Przestańcie się dziwić, że spadają na was bolesne doświadczenia. Nie spotyka was nic niezwykłego. Dzieje się to, aby poddać was próbie. Ale cieszcie się, i to w takiej mierze, w jakiej jesteście uczestnikami cierpień podobnych Chrystusowym, abyście, w pełni szczęśliwi, mogli przeżywać radość w czasie objawienia się Jego chwały. Uważajcie się za szczęśliwych, gdy was znieważają ze względu na imię Chrystusa, bo spoczywa na was Duch Boga i chwały". (SNP)

Kiedy doświadczamy głębokiego cierpienia, często zastanawiamy się czy Bóg nas nie opuścił? Jest dokładnie odwrotnie: Bóg mówi nam, żeby radować się w cierpieniu, ponieważ wiemy, że należymy do Chrystusa i jesteśmy błogosławieni z powodu Jego obecności. Cierpienie nie jest wynikiem braku Bożej obecności, ale często zachęca nas do poszukiwania Go. Nasze wytrwałe pragnienie Jego obecności będzie nam przypominać, aby pokładać nadzieję w przyszłym odnowieniu naszej relacji z Nim.

Oznacza to, że sposób w jaki będziemy reagować na cierpienie, pokazuje, jak odnosimy się do Boga – czy uważamy Go za mściwego i gniewnego czy za łaskawego i kochającego? Jego obietnica przyszłej radości powinna motywować nas do właściwej odpowiedzi na cierpienie. Wiemy, że jest ono przemijające i że nie jest to nic większego od tego, czego doświadczył Jezus. Zdajemy sobie także sprawę, że pogłębia ono naszą relację z Bogiem. Możemy doskonalić się w cierpliwości i wytrwałości, jeśli będziemy stale odpowiadać na cierpienie radością i nadzieją. Cierpienie nie jest częścią Bożego zamysłu, nasz Ojciec jest jednak na tyle łaskawy, aby w naszym życiu służyło dobru, a nie złu.

Dziękuję Ci Boże, że z nami cierpiałeś. Dziękuję, że nie opuszczasz nas w naszym bólu i grzechu, ale przygotowujesz dla nas drogę do pojednania się z Tobą. Dziękuję, że obiecałeś nam przyszłą nadzieję i radość.