Stary Testament – Prorocy więksi

Stary Testament – Księgi Mądrości

List do Rzymian

Dzieje Apostolskie

Ewangelia Łukasza

Lepszy plan czytania

60 do Startu

Pamiętając wszystko dobre, co Bóg uczynił

Modlitwa

1 i 2 List Piotra

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkROM">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="ROM.5">
 <div class="label">5</div><div class="cl">Rzymian 5</div><div class="s1">Skutki usprawiedliwienia</div><div class="p"> 1Usprawiedliwieni zatem na podstawie wiary, mamy pok&#243;j z Bogiem. Sta&#322;o si&#281; to dzi&#281;ki naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi. 2Przez Niego uzyskali&#347;my dost&#281;p, za spraw&#261; wiary, do tej &#322;aski, w kt&#243;rej niewzruszenie stoimy i chlubimy si&#281; nadziej&#261; chwa&#322;y Boga. 3Lecz nie tylko tym. Chlubimy si&#281; te&#380; uciskami, wiedz&#261;c, &#380;e przeciwno&#347;ci wyrabiaj&#261; wytrwa&#322;o&#347;&#263;, 4a wytrwa&#322;o&#347;&#263; si&#322;&#281; charakteru; si&#322;a charakteru nadziej&#281;, 5a nadzieja nie zawodzi, bo mi&#322;o&#347;&#263; Bo&#380;a rozlana jest w naszych sercach przez Ducha &#346;wi&#281;tego, kt&#243;ry zosta&#322; nam dany.</div><div class="p"> 6Chrystus bowiem, gdy jeszcze byli&#347;my upadli, we w&#322;a&#347;ciwym czasie umar&#322; za bezbo&#380;nych. 7Rzadko kto&#347; umiera za sprawiedliwego. Mo&#380;e za dobrego got&#243;w by&#322;by kto&#347; umrze&#263;. 8B&#243;g natomiast daje dow&#243;d swojej mi&#322;o&#347;ci do nas przez to, &#380;e gdy jeszcze byli&#347;my grzesznikami, Chrystus za nas umar&#322;. 9Tym bardziej teraz, usprawiedliwieni Jego krwi&#261;, b&#281;dziemy przez Niego zachowani od gniewu. 10Je&#347;li bowiem, b&#281;d&#261;c nieprzyjaci&#243;&#322;mi, zostali&#347;my pojednani z Bogiem przez &#347;mier&#263; Jego Syna, tym bardziej, pojednani, zostaniemy uratowani przez Jego &#380;ycie. 11Powiem wi&#281;cej: Dzi&#281;ki naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, przez kt&#243;rego teraz dost&#261;pili&#347;my pojednania, B&#243;g sta&#322; si&#281; nasz&#261; chlub&#261;.</div><div class="s1">Adam a Chrystus</div><div class="p"> 12Dlatego jak przez jednego cz&#322;owieka wszed&#322; na &#347;wiat grzech, a jako skutek grzechu &#347;mier&#263;, tak te&#380; &#347;mier&#263; dotkn&#281;&#322;a wszystkich ludzi, poniewa&#380; wszyscy zgrzeszyli. 13Grzech przecie&#380; by&#322; na &#347;wiecie, zanim wprowadzono Prawo, cho&#263; p&#243;ki nie ma Prawa, grzechu si&#281; nie liczy. 14&#346;mier&#263; jednak panowa&#322;a od Adama do Moj&#380;esza nawet nad tymi, kt&#243;rzy nie zgrzeszyli w podobny spos&#243;b jak Adam, b&#281;d&#261;cy odpowiednikiem#5:14 Lub: typem, wzorem. Tego, kt&#243;rego przyj&#347;cie mia&#322;o dopiero nast&#261;pi&#263;.</div><div class="p"> 15Jednak z darem &#322;aski jest inaczej ni&#380; z upadkiem. O ile jeden upadek#5:15 Lub: upadek jednego. &#347;ci&#261;gn&#261;&#322; &#347;mier&#263; na wielu ludzi, o tyle &#322;aska Bo&#380;a i dar tej &#322;aski wyjednany przez jednego cz&#322;owieka, Jezusa Chrystusa, wielu ludziom przynios&#322;y obfito&#347;&#263; dobrodziejstw. 16Inaczej te&#380; ni&#380; w przypadku tego jednego, kt&#243;ry zgrzeszy&#322;, jest ze wspomnianym darem. O ile wyrok za jeden upadek#5:16 Lub: za upadek jednego. &#347;ci&#261;gn&#261;&#322; pot&#281;pienie, o tyle dar &#322;aski niesie usprawiedliwienie z powodu wielu upadk&#243;w. 17Bo je&#347;li przez jednego, z powodu jego upadku, zapanowa&#322;a &#347;mier&#263;, tym bardziej przez jednego, Jezusa Chrystusa, w tych, kt&#243;rzy dost&#281;puj&#261; ogromu &#322;aski i otrzymuj&#261; dar sprawiedliwo&#347;ci, zapanuje &#380;ycie. 18A zatem jak jeden upadek#5:18 Lub: upadek jednego. doprowadzi&#322; do pot&#281;pienia wszystkich ludzi, tak jeden akt sprawiedliwo&#347;ci#5:18 Lub: akt sprawiedliwo&#347;ci jednego. przyni&#243;s&#322; wszystkim ludziom &#380;yciodajne usprawiedliwienie. 19Bo jak przez niepos&#322;usze&#324;stwo jednego cz&#322;owieka wielu sta&#322;o si&#281; grzesznikami, tak przez pos&#322;usze&#324;stwo jednego wielu stanie si&#281; sprawiedliwymi. 20Prawo natomiast wkroczy&#322;o, by pomno&#380;y&#263; upadek. Gdzie za&#347; wiele grzechu, tam jeszcze wi&#281;cej &#322;aski, 21tak aby jak grzech panowa&#322; sprowadzaj&#261;c &#347;mier&#263;, &#322;aska panowa&#322;a nios&#261;c sprawiedliwo&#347;&#263; i wiod&#261;c do &#380;ycia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="ACT.5">
 <div class="label">5</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 5</div><div class="s1">Ananiasz i Safira</div><div class="p"> 1Pewien cz&#322;owiek natomiast, imieniem Ananiasz, wraz ze swoj&#261; &#380;on&#261; Safir&#261;, sprzeda&#322; posiad&#322;o&#347;&#263; 2i potajemnie, lecz za wiedz&#261; swej &#380;ony, zachowa&#322; dla siebie cz&#281;&#347;&#263; zap&#322;aty. Reszt&#281; przyni&#243;s&#322; i po&#322;o&#380;y&#322; u st&#243;p aposto&#322;&#243;w. 3W&#243;wczas Piotr powiedzia&#322;: Ananiaszu, dlaczego szatan nape&#322;ni&#322; twoje serce, tak &#380;e ok&#322;ama&#322;e&#347; Ducha &#346;wi&#281;tego i zachowa&#322;e&#347; dla siebie cz&#281;&#347;&#263; zap&#322;aty za rol&#281;? 4Czy gdy nale&#380;a&#322;a do ciebie, nie mia&#322;e&#347; do niej prawa w&#322;asno&#347;ci? A po sprzeda&#380;y &#8212; czy nie mog&#322;e&#347; zarz&#261;dza&#263; pieni&#281;dzmi wed&#322;ug swojej woli? Co sprawi&#322;o, &#380;e przyzwoli&#322;e&#347; w swoim sercu na taki czyn? Ok&#322;ama&#322;e&#347; nie ludzi, lecz Boga. 5Gdy Ananiasz us&#322;ysza&#322; te s&#322;owa, pad&#322; martwy.#5:5 Idiom: pad&#322; i wyda&#322; ostatnie tchnienie. Tych wszystkich natomiast, kt&#243;rzy tego s&#322;uchali, ogarn&#261;&#322; wielki strach. 6M&#322;odsi wiekiem zaj&#281;li si&#281; zmar&#322;ym. Owin&#281;li go, wynie&#347;li i pogrzebali. 7Po mniej wi&#281;cej trzech godzinach nadesz&#322;a &#380;ona Ananiasza, nie&#347;wiadoma tego, co si&#281; sta&#322;o. 8Piotr zapyta&#322; j&#261;: Powiedz mi, czy za tyle pieni&#281;dzy sprzedali&#347;cie rol&#281;? Tak, za tyle &#8212; odpowiedzia&#322;a. 9Piotr na to: Co si&#281; sta&#322;o, &#380;e zm&#243;wili&#347;cie si&#281;, aby wystawi&#263; na pr&#243;b&#281; Ducha Pa&#324;skiego? Ci, kt&#243;rzy pogrzebali twojego m&#281;&#380;a, zbli&#380;aj&#261; si&#281; do drzwi.#5:9 Idiom: Oto nogi tych, kt&#243;rzy pogrzebali twojego m&#281;&#380;a, s&#261; u drzwi. Ciebie te&#380; wynios&#261;. 10Na te s&#322;owa Safira natychmiast pad&#322;a martwa u n&#243;g Piotra. Gdy weszli m&#322;odzi i stwierdzili, &#380;e ju&#380; nie &#380;yje, wynie&#347;li j&#261; i pochowali obok m&#281;&#380;a. 11Wydarzenie to sprawi&#322;o, &#380;e wielki strach ogarn&#261;&#322; ca&#322;y ko&#347;ci&#243;&#322; oraz wszystkich, kt&#243;rzy o tym us&#322;yszeli.</div><div class="s1">Dzia&#322;alno&#347;&#263; aposto&#322;&#243;w</div><div class="p"> 12Przez r&#281;ce aposto&#322;&#243;w dzia&#322;o si&#281; w&#347;r&#243;d ludu wiele znak&#243;w i cud&#243;w. Wszyscy za&#347; jednomy&#347;lnie gromadzili si&#281; w portyku Salomona. 13Je&#347;li chodzi o postronnych, to nikt nie o&#347;miela&#322; si&#281; do nich do&#322;&#261;cza&#263;, chocia&#380; lud mia&#322; ich w wielkim powa&#380;aniu. 14Przybywa&#322;o te&#380; coraz wi&#281;cej tych, kt&#243;rzy zawierzyli Panu, mn&#243;stwo zar&#243;wno m&#281;&#380;czyzn, jak i kobiet. 15By&#322;o tak, &#380;e nawet na ulice wynosili chorych, k&#322;adli ich na noszach i pos&#322;aniach, aby przynajmniej cie&#324; przechodz&#261;cego Piotra pad&#322; na niekt&#243;rych z nich. 16Schodzi&#322;y si&#281; r&#243;wnie&#380; t&#322;umy z miast wok&#243;&#322; Jerozolimy. Ludzie przynosili ze sob&#261; chorych i n&#281;kanych przez duchy nieczyste, i wszyscy oni doznawali uzdrowienia.</div><div class="s1">Uwolnienie aposto&#322;&#243;w</div><div class="p"> 17Wydarzenia te wzbudzi&#322;y zazdro&#347;&#263; arcykap&#322;ana i ludzi z jego otoczenia, nale&#380;&#261;cych do stronnictwa saduceusz&#243;w. 18Z jego postanowienia schwytali oni aposto&#322;&#243;w i osadzili w publicznym wi&#281;zieniu. 19Jednak anio&#322; Pana otworzy&#322; w nocy drzwi wi&#281;zienia, wyprowadzi&#322; ich i poleci&#322;: 20Id&#378;cie, sta&#324;cie w &#347;wi&#261;tyni i og&#322;aszajcie ludowi wszystkie te s&#322;owa, kt&#243;re darz&#261; &#380;yciem. 21Pos&#322;uchali go wi&#281;c i z nastaniem poranka weszli do &#347;wi&#261;tyni, gdzie zacz&#281;li naucza&#263;. Tymczasem arcykap&#322;an i jego &#347;wita zwo&#322;ali Wysok&#261; Rad&#281; oraz ca&#322;&#261; starszyzn&#281; syn&#243;w Izraela i pos&#322;ali swych podw&#322;adnych do wi&#281;zienia, &#380;eby sprowadzi&#263; aposto&#322;&#243;w. 22Jednak po przybyciu na miejsce podw&#322;adni nie znale&#378;li ich w wi&#281;zieniu. Wr&#243;cili zatem i oznajmili: 23Wi&#281;zienie znale&#378;li&#347;my zamkni&#281;te z ca&#322;&#261; staranno&#347;ci&#261;. Stra&#380;nicy stali przy bramach. Ale po otwarciu nikogo wewn&#261;trz nie znale&#378;li&#347;my. 24Gdy dow&#243;dca stra&#380;y &#347;wi&#261;tynnej oraz arcykap&#322;ani us&#322;yszeli te s&#322;owa, wpadli w zak&#322;opotanie; nie mieli pewno&#347;ci, co si&#281; sta&#322;o z wi&#281;&#378;niami. 25Wtem kto&#347; przyby&#322; i doni&#243;s&#322;: Ludzie, kt&#243;rych osadzili&#347;cie w wi&#281;zieniu, s&#261; w &#347;wi&#261;tyni. Stoj&#261; tam i nauczaj&#261; lud. 26W&#243;wczas dow&#243;dca stra&#380;y &#347;wi&#261;tynnej uda&#322; si&#281; tam wraz z podw&#322;adnymi i sprowadzi&#322; ich bez u&#380;ycia si&#322;y. Obawiali si&#281; bowiem, aby ich lud nie ukamienowa&#322;.</div><div class="s1">Aposto&#322;owie przed Wysok&#261; Rad&#261;</div><div class="p"> 27Po przybyciu postawili ich przed Wysok&#261; Rad&#261;. Arcykap&#322;an powiedzia&#322;: 28Surowo wam zakazali&#347;my naucza&#263; w tym imieniu. Wy tymczasem nape&#322;nili&#347;cie Jerozolim&#281; wasz&#261; nauk&#261; i chcecie na nas &#347;ci&#261;gn&#261;&#263; krew tego cz&#322;owieka. 29Piotr w imieniu aposto&#322;&#243;w odpowiedzia&#322;: Trzeba by&#263; pos&#322;usznym bardziej Bogu ni&#380; ludziom. 30Wy zg&#322;adzili&#347;cie Jezusa. Zawiesili&#347;cie Go na krzy&#380;u.#5:30 na krzy&#380;u: gr. &#958;&#973;&#955;&#959;&#957; (ksylon), czyli: drzewo, oznacza r&#243;wnie&#380; krzy&#380;. Ale B&#243;g naszych ojc&#243;w Go wzbudzi&#322;. 31Wywy&#380;szy&#322; Go w swojej mocy#5:31 Lub: swoj&#261; prawic&#261;. jako W&#322;adc&#281; i Zbawc&#281;, aby da&#263; Izraelowi mo&#380;liwo&#347;&#263; opami&#281;tania si&#281; i odpuszczenia grzech&#243;w. 32My jeste&#347;my tego &#347;wiadkami, a tak&#380;e Duch &#346;wi&#281;ty, kt&#243;rego B&#243;g da&#322; tym, kt&#243;rzy s&#261; Mu pos&#322;uszni.</div><div class="p"> 33Gdy to us&#322;yszeli, wpadli w furi&#281; i postanowili ich zabi&#263;. 34Wtedy jednak wyst&#261;pi&#322; w Wysokiej Radzie pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel. By&#322; on nauczycielem Prawa i cieszy&#322; si&#281; powa&#380;aniem ca&#322;ego ludu. Poleci&#322; wyprowadzi&#263; aposto&#322;&#243;w na chwil&#281;, 35a gdy to uczyniono, powiedzia&#322;: Izraelici, dobrze si&#281; zastan&#243;wcie, co chcecie zrobi&#263; z tymi lud&#378;mi. 36Niedawno powsta&#322; Teudas, podawa&#322; si&#281; za kogo&#347; wielkiego, przy&#322;&#261;czy&#322;o si&#281; do niego oko&#322;o czterystu ludzi, lecz gdy zosta&#322; usuni&#281;ty, wszyscy, ilu ich za nim posz&#322;o, rozproszyli si&#281; i znikn&#281;li. 37Po nim powsta&#322; Juda Galilejczyk w czasie spisu i poci&#261;gn&#261;&#322; lud za sob&#261;. On te&#380; zgin&#261;&#322;, a ci wszyscy, kt&#243;rzy go pos&#322;uchali, poszli w rozsypk&#281;. 38I w tym przypadku wam radz&#281;: Zostawcie tych ludzi w spokoju. Je&#347;li ich zamiary i dzia&#322;ania wynikaj&#261; z pobudek czysto ludzkich, to spe&#322;zn&#261; na niczym. 39Je&#347;li jednak jest to sprawa Bo&#380;a, to nie zdo&#322;acie ich zniszczy&#263;, a przy tym mo&#380;e si&#281; okaza&#263;, &#380;e walczycie z Bogiem. I pos&#322;uchali go.</div><div class="p"> 40Nast&#281;pnie przywo&#322;ali aposto&#322;&#243;w, wymierzyli im ch&#322;ost&#281;, zabronili m&#243;wi&#263; w imieniu Jezusa i zwolnili. 41Oni natomiast opuszczali Wysok&#261; Rad&#281;, ciesz&#261;c si&#281;, &#380;e zostali uznani za godnych tak niegodnego potraktowania &#8212; dla Jego imienia. 42Ka&#380;dego te&#380; dnia w &#347;wi&#261;tyni i po domach nie przestawali naucza&#263; ludzi i g&#322;osi&#263; im dobrej nowiny o Chrystusie Jezusie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Listy Nowego Testamentu i Dzieje ApostolskiePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany