Rozważania Andrew MurrayaPrzykład

WIARA

Mamy tutaj najważniejszą lekcję. Kiedy jesteśmy sami w naszej izdebce komnacie, musimy wysyłać do góry nasze prośby, wierząc skrycie w miłość Boga i w moc Pana Jezusa. Znajdź czas, by zapytać samego siebie, czy moje serce jest pełne wielkiej i niezłomnej wiary w miłość Bożą? Jeśli tak nie jest, nie zaczynaj się jeszcze modlić. Wiara nie przychodzi sama z siebie.

Zastanów się po cichu, jak niemożliwe jest to, by Bóg kłamał. On ze swoją wieczną miłością jest gotowy, by dać ci błogosławieństwo (zob. Psalm 29:11). Weź kawałek Słowa Bożego, w którym została objawiona Boża moc, wierność i miłość. Złap się tych słów i powiedz: „Tak, Panie, będę się modlić z pewną wiarą w Ciebie i Twoją wielką miłość".

Błędem jest ograniczać słowo wiarado wybaczenia grzechów i do zaakceptowania nas jako dzieci Boże. Wiara to coś dużo więcej niż tylko to. Musimy mieć wiarę we wszystko, co Bóg chce dla nas zrobić. Każdego dnia musimy mieć wiarę, odpowiadającą naszym indywidualnym potrzebom. Bóg jest nieskończenie wielki i potężny, a Chrystus ma wiele łaski na każdy nowy dzień, więc nasza wiara musi pojawiać się codziennie na nowo, stosownie do potrzeb dnia.

Kiedy wchodzisz do izdebki, nawet przed tym jak zaczniesz się modlić, zapytaj siebie: czy naprawdę wierzę, że Bóg jest tutaj ze mną i że Pan Jezus pomoże mi się modlić? Czy wierzę, że mogę spodziewać się spędzonego czasu w relacji z moim Bogiem?

Jezus często nauczał Swoich uczniów jak wiara jest niezbędna dla szczerej modlitwy. Nauczy także ciebie tej lekcji. Pozostań w relacji z Nim i poproś Go, by wzmocnił twoją wiarę w Jego wszechmocną moc. Chrystus mówi do ciebie i do mnie, tak jak mówił do Marty: „Czy ci nie powiedziałem, że jeśli uwierzysz, zobaczysz chwałę Boga?"(Jana 11:40).