Bóg z namiPrzykład

Jezus, nasz Zbawca

W czasach bliskich narodzinom Jezusa ludzie oczekiwali szlachetnie urodzonego króla, który uwolni ich od ucisku i ustanowi królestwo na ziemi. Jednak to, co otrzymali wraz z Jego narodzeniem się, znacznie wykraczało poza wybawienie od okoliczności, w których się znajdowali i splendor przemijalnego panowania.

Zamiast tego Bóg ustanowił swoje wieczne królestwo, zaoferował ludzkości drogę do zbawienia i pojednanie. Dał nam możliwość wejścia w relację ze Nim i wniósł nadzieję do świata naznaczonego grzechem. Choć w owym czasie niewielu Żydów to w pełni rozumiało czy doceniało, to jednak Bóg uczynił coś, co jest dla Niego typowe, czyli znacznie przekroczył nasze oczekiwania.

Świat przed Jezusem tkwił w niewoli grzechu, a Boży lud musiał składać ofiary, by uzyskać przebaczenie. To wspaniałe, że Bóg udzielił swemu ludowi łaski dzięki starotestamentowemu prawu, o ile jednak bardziej doniosłe jest, że posłał Jezusa, który uwolnił nas spod jarzma grzechu i stał się ostateczną ofiarą przebłagalną za nas.

W 1 Liście do Tymoteusza Apostoł Paweł jednoznacznie wyjaśnia, jaki wspaniały dar otrzymaliśmy w Jezusie, naszym Zbawcy: "Wiarygodne to Słowo, warte przyjęcia z całą otwartością, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników — z których ja jestem pierwszy”. Paweł, przed swoim nawróceniem, był prześladowcą chrześcijan, a mimo to Bóg szczodrze obdarzył go łaską, czyniąc go autorem znacznej części Nowego Testamentu i pozwalając mu nieść Ewangelię na cały świat.

Jezus przybliżył tę obfitość Bożej łaski w przypowieści o bezlitosnym słudze, mówiąc: “I pan zlitował się nad nim. Uwolnił go, a dług umorzył”. Poszedł jeszcze dalej, pokazując nam, jak nasze zbawienie winno wpłynąć na nas, abyśmy żyli życiem pełnym przebaczenia i obdarowywali łaską ludzi wokół nas. Jezus powtórzył to w wielkim nakazie misyjnym, gdzie wskazał, że zbawienia nie należy utrzymywać w tajemnicy, lecz podsycać jego płomień i nim się dzielić.

Niech w to Boże Narodzenie głośno wybrzmi ta niesamowita prawda, że przez Jezusa otrzymaliśmy największy z możliwych darów. Nieważne, co robiliśmy, gdzie byliśmy i co myślimy o sobie — otrzymaliśmy przebaczenie i nie musimy już dźwigać ciężaru zapłaty za nasze grzechy i upadki. Możemy pewnie kroczyć w wolności, którą daje świadomość, że Jezus zakończył panowanie grzechu i śmierci nad naszym życiem oraz spłacił dług, którego nigdy nie bylibyśmy w stanie spłacić. W Nim mamy nadzieję i obietnicę wiecznego życia, a to wspaniały powód do świętowania!

Pomódl się: Ojcze, dziękuję, że kochasz mnie tak bardzo, że posłałeś swego Syna, abym już zawsze mógł być z Tobą w relacji. Proszę przypominaj mi w te Święta, jak bardzo mnie kochasz i ile dla Ciebie znaczę. Daj mi odwagę, bym dzielił się z ludźmi w moim otoczeniu świadectwem tego, co dla mnie uczyniłeś.