Owoc Ducha Świętego Przykład

Wierność, łagodność i opanowanie

Oto paradoks życia chrześcijańskiego. Musimy porzucić kontrolę nad sobą, aby osiągnąć opanowanie. — Andy Mineo

Wierność to bycie godnym zaufania w naszej relacji z Bogiem i innymi ludźmi. To dotrzymywanie słowa, które daliśmy i dotrzymywanie naszych obietnic. Wierność to stałość, oddanie, lojalność i niezłomność we wszystkich interakcjach. To rzetelne postępowanie w świecie, który rzetelny nie jest. Ludzie wierni nie podchodzą do zobowiązań nielojalnie czy lekceważąco.

Łagodność to pozwalanie Bogu, aby zajął się innymi ludźmi, żebyśmy nie musieli brać spraw we własne ręce. Mówi się, że łagodność jest łaską duszy. W łagodności zawiera się spokój, pogoda ducha i wyciszenie. Bycie łagodnym nie oznacza, że ​​ktoś jest słaby. Jest wręcz przeciwnie: potrzeba wielkiej siły, by być łagodnym w sytuacji, kiedy naturalnie reagujemy w sposób daleki od delikatności. Łagodni ludzie nie są szorstcy ani bezduszni. 

Opanowanie to umiejętność trzymania się w ryzach. Nie pozwala, by okoliczności spowodowały, że przestaniemy siebie kontrolować. Opanowanie to umiar, powściągliwość i dyscyplina. Polega na tym, że pod dużą presją wybieramy to, co jest ważne, a nie to, co pilne. Osoby opanowane wykazują powściągliwość, nie są impulsywne. 

Zastanów się

• Czy cokolwiek w opisach wierności, łagodności lub opanowanie zachęca cię bądź stanowi wyzwanie?