Bezlitosne pozbywanie się pośpiechuPrzykład

Pośpiech jest niekompatybilny z radością

Miłość ma największą wartość w ekonomii królestwa, ale nie jest jedyną wartością. Triumwirat miłości, radości i pokoju nieustannie pojawia się w nauczaniach Jezusa i pismach Pawła. To one są rdzeniem rzeczywistości, do której celujemy w naszej duchowej podróży z Jezusem.

Wszystkie trzy są czymś więcej niż jedynie emocjami, są one bowiem ogólnymi stanami naszego serca. Nie są jedynie przyjemnymi uczuciami; są za to rodzajami ludźmi, którymi się stajemy przez nasze uczniostwo z Jezusem, który wciela wszystkie trzy w nieograniczony sposób.

Również radość, podobnie jak miłość, jest niekompatybilna z pośpiechem.

Wszyscy mistrzowie duchowi - z i spoza tradycji Jezusa - zgadzają się co do tego (podobnie jak świeccy psychologowie, eksperci od mindfulness itp.): jeśli istnieje sekret szczęścia, to jest on prosty - obecność w danej chwili. Im bardziej jesteśmy obecni teraz, tym bardziej jesteśmy wdzięczni za to co jest, tym więcej czerpiemy radości.

Często z wielkim rozmachem i heroiczną cnotą ślubujemy oddać Bogu „naszą przyszłość”. Ale łatwo jest oddać przyszłość Bogu z tego prostego powodu, że jej nie mamy.

Wszystko co mamy to teraźniejszość. Tu i teraz. Ten moment, ten ból, ta radość, ta wdzięczność, to poddanie.

A im więcej chwil powoli i z wdzięcznością oddajemy Bogu, tym bardziej czerpiemy z Jego radości.

Ćwiczenie dnia: Poćwicz bycie w teraźniejszości

Znajdź jeden, prosty akt zachwytu do wykonania dzisiaj - przeczytaj wiersz, posłuchaj piosenki, wypij filiżankę kawy, przejdź się na krótki spacer - i zrób to powoli, praktykując obecność w obecnej chwili i wdzięczność. 

Pytanie dla czytelnika: Jakie dobre rzeczy mijają mnie codziennie w moim pędzie przez życie?