Ojciec cię kocha. Rozważanie Pete'a BriscoePrzykład

Dzień 14

Sprawiedliwości musi stać się zadość

Wszyscy chcą widzieć, jak jest wymierzana sprawiedliwość, komuś innemu — Bruce Cockburn

Są rodziny, w których ojcowie karzą dzieci w niewłaściwy, albo niesprawiedliwy sposób. Może ojciec jest zbyt surowy dla dziecka z powodu małego zamieszania w domu, albo bez powodu chowa przed nim coś dobrego.

Ziemscy ojcowie mogą nadużywać danej im władzy. A jeśli zastosujemy te niedoskonałości do naszej koncepcji Boga, to dojdziemy do kwestionowania Jego autorytetu, motywów, a na końcu - sprawiedliwości.

Jeśli ktoś kiedykolwiek miałby powód myśleć o Bogu, że jest niesprawiedliwy, to byłby to Hiob. Ten człowiek stracił wszystko, co miał — ale zachował spokój, dzięki swej niewinności. Jego przyjaciel, Elihu, pomógł mu znaleźć w tym sens, potwierdzając Bożą sprawiedliwość:

„On odpłaca człowiekowi stosownie do jego uczynków,
spotyka człowieka to, co odpowiada jego postępowaniu.
Z całą pewnością Bóg nie dopuszcza się niegodziwości,
Najwyższy nie wypacza prawa” (Hioba 34:11-12).

On jest sprawiedliwy.

Bóg kocha swój lud, ale to nie zmienia faktu, że jest też sprawiedliwy. Jest doskonały, więc wszystko co robi jest właściwe i dobre — a to znaczy, że nie może przeoczyć grzechu.

Możemy Mu więc podziękować, że Jego sprawiedliwości stało się zadość na krzyżu. Grzech nie został przeoczony w tym strasznym dniu, gdy Jezus zapłacił za niego cenę, by można było nam przebaczyć. Ten akt poświęcenia ukazuje Boga jako zarówno kochającego jak i sprawiedliwego. Jeśli jesteśmy w Chrystusie, to kara za nasze grzechy spada na Chrystusa.

Tych, którzy jednak odmawiają przyjęcia tego daru — dosięgnie szybka i sprawiedliwa kara.

Ojcze, nie pozwól, by ziemski brak sprawiedliwości skaził moje postrzeganie Ciebie. Daj mi oczy, bym widział krzyż jako miejsce historyczne, w którym twoja moc, sprawiedliwość i miłość cudownie się spotkały dla mojego dobra. Amen.