Rytm Bożego sercaPrzykład

ZBAWIENIE

Księga Izajasza 12:2

O Boże, Tyś Zbawieniem moim! Moje serce pragnie Twoich słów życia, moja dusza pozbawiona jest dzieł miłości. Znów wołam do Ciebie: „Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do mojej duszy. Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa. Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga”. O Słodki Zbawicielu, pomóż mi pamiętać o Tobie... o Twej sile, mocy, potędze i o Twej miłości. Niech będą dla mnie niczym liny, które wyciągają mnie z burzliwych fal strachu, zamieszania, moich wątpliwości i przerażenia. Tak Boże, proszę, byś raz jeszcze stał się moją mocą i moją chwałą; stał się dla mnie zbawieniem! Moja wiara jest tak mała jak ziarno gorczycy, o Boże, dziękuję, że o więcej nie prosisz. Dzięki Twej miłości mogę przylgnąć do słów, które darzą nadzieją: Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód. Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi... PAN był moją podporą. Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał. Tak, moje serce i dusza znów zaśpiewają pieśń: „On stał się moim zbawieniem”.

© Chris Baxter 2014  Clear Day Publishing