Rozpoznawanie głosu Boga // Naucz się z Nim spotykaćPrzykład

Boży wiatr się porusza (i przynosi pokój)

Duch Święty jest w nas, oto co usłyszeliśmy od Niego dla ciebie:

Od dawna słyszysz mój głos. Rozpoznałeś mnie, zanim wiedziałeś, że to ja. Był to głos pocieszenia, gdy byłeś przerażony, głos uspokojenia, gdy się martwiłeś. To był balsam na ranę, słowa, które nie były słowami — głos obecności, głos będący częścią ciebie. Jak możesz nie reagować na wiatr wiejący ci w twarz? Jak możesz nie czuć tchnienia miłości na twarzy?

Jestem głosem ciszy, głosem dla tych, którzy śpiewają. Jestem głosem spokoju i głosem burzy. Podnoszę każdego znużonego i podtrzymuję prących do przodu, idących, widzących moją twarz. Idą z otwartymi dłońmi. Mogą się wspinać, mogą stać. 

Bo to życie nie jest po to, by zniszczyć twoje serce. Nie, to niemożliwe. To co przynosi ból, łzy, zniszczenie, to ciemność, która sieje spustoszenie, a pokój ma jeszcze nadejść. Mój Syn przynosi pokój. Wiatr okrywa ziemię. Bo przyniesienie pokoju to coś więcej niż odwaga, pewność, niż ciężka praca. Wiatr — który czujesz i za którym idziesz, niesie składowe pokoju. Synu, córko, znasz mnie. Możesz przynieść pokój — sobie, innym, światu — bo możesz odpowiedzieć na coś bardziej prawdziwego niż cokolwiek, co na pewno widzisz.

Wiesz jak to jest czuć wiatr. Wiesz jak to jest czuć tchnienie mego ducha w sobie. Słyszałeś go, wiedząc, że pomaga i prowadzi we wszystkim Chcę ci pomóc, byś mnie teraz bardziej rozpoznawał. Chcę zwiększyć twoje pragnienie mnie. Ale pozostawiam to twojej woli. Pozwalam ci rozważyć, czy chcesz iść głębiej w swojej miłości do mnie. Bo wiatr zmienia kierunki, ale cię nie opuszcza. Wiatr cię podniesie i uniesie, jeśli mu na to pozwolisz.

Masz więc pracę do wykonania. Jest wybór między kroczeniem do przodu, w głąb tego miejsca, gdzie mogę ci pokazać więcej tego, kim jestem. Ty i ja razem, rozumiesz? Jesteś teraz tutaj, ze mną, twoja dusza żyje w moim duchu, w tobie. I rośniesz, zwiększając miłość, zaufanie i poleganie na mnie. Z każdą decyzją, by mnie słyszeć. Z każdą decyzją, by mnie dosięgnąć. Z każdym poddaniem się z otwartymi rękami i sercem i idąc, tak idąc. Wspinasz się, idziesz, poddajesz się i czujesz wiatr na twarzy, a ten wiatr szepcze do twojej duszy. 

Znasz mnie. Znasz. Chcę, żebyś mnie poznał lepiej. 

Ćwiczenie:

Desperacko pragniemy choć odrobiny pokoju. Prawda?  

Pokój wydaje się być dzisiaj rzadkością, w naszym zabieganym życiu, przy tym tempie świata.

Z tym pokojem jest tak, że . . . Nie możemy go sami szukać i znaleźć. Nie możemy go sami wypracować i osiągnąć. Nie tego pokoju, którego potrzebujemy. Nie prawdziwego pokoju . . . W naszym sercu. To tak nie działa, choćby nie wiem co pisali w poradnikach.

Zatem, bądźmy kontrkulturowi i obierzmy inny kurs.

Zamiast . . . samemu szukać pokoju . . .szukajmy więcej Boga. Nauczmy się czerpać więcej Boga, by jego pokój stał się naszym pokojem . . . w samym środku naszego bycia zajętymi.

Skupmy się na odczuwaniu i rozpoznawaniu Ducha Świętego, poruszającego się w nas, Bożego tchnienia w nas.

Mamy wybór. Ty masz wybór.

Idź naprzód. Albo zostań tam, gdzie jesteś. Idź głębiej. Albo zostań tam, gdzie jest bezpiecznie.

Albo zdecyduj, by starać się zachować kontrolę.

W każdym momencie dokonujesz wyboru   . . . By być obecnym dla niego, dla siebie, albo wcale.

Pozostań kilka minut w ciszy i zwróć serce i umysł ku Bogu. To, jak teraz do ciebie mówi, może nie być tym, czego się spodziewałeś . . . W końcu jest pełen niespodzianek i oczywiście to dopiero początek. . .

„Wiatr cię podniesie i uniesie, jeśli mu na to pozwolisz”.

Przyjdź, Jezu. . .