NieoczekiwanePrzykład

Kiedy w 2015 roku dowiedziałam się, że mam nowotworowego guzka tarczycy, było to dla mnie zupełnie niespodziewane. Jednak przechodząc przez to doświadczenie, zdałam sobie sprawę, że gdyby się nad tym głębiej zastanowić, każdy dzień jest pełny nieoczekiwanych zdarzeń. Tworzymy listę zadań do wykonania i nastawiamy się na to, że nasz dzień przebiegnie zgodnie z planem. Tak się jednak nie dzieje, bo zakłócenia, których zupełnie się nie spodziewamy, wkraczają w nasze życie z nieoczekiwanymi wydarzeniami.

Jednak niezależnie od tego, jak wielkim zaskoczeniem są dla nas niespodziewane okoliczności, musimy pamiętać, że to, co jest nieoczekiwane dla nas, nie jest takie dla Boga. Bóg wiedział, że ten dzień mojego życia nadejdzie i już tam był, czekając na mnie. Strach próbował mnie ogarnąć — jak zwykle, kiedy otrzymujemy jakieś złe wieści — ale wiedziałam, że nie mogę pozwolić mu się obezwładnić.

Wiedziałam, że muszę powstrzymać swoje myśli od wybiegania za daleko — martwienia się o Nicka i nasze córki, o to czy przeżyję, czy umrę, czy ten rak jest uleczalny, czy nie. Miałam na tyle doświadczenia, żeby wiedzieć, że pociąg ekspresowy mojego umysłu może szybko się rozpędzić, skręcić na niebezpieczny tor i wykoleić się, zostawiając mnie w jakimś mrocznym miejscu. Wiedziałam, że muszę trzymać się wiary. Jak w wielu sytuacjach, przez które dotąd przechodziłam, miałam świadomość tego, że mam przed sobą wybór: czy będę trzymała się strachu, czy wiary?

Dotąd to właśnie wiara przeprowadzała mnie przez różne okoliczności i dlatego postanowiłam obrać drogę zaufania. Nie znaczyło to jednak, że strach się ulotnił. Dalej mnie kusił, ale wiedziałam, że odczuwanie pokusy, by się bać, nie jest równoznaczne z poddaniem się jej — a przeciwstawianie się tej pokusie jest jedynym sposobem, żeby przezwyciężyć kleszcze lęku.

Rozpoczęłam tę drogę w wierze, chroniąc się w czymś, co nazywam "kokonem wiary". Oznacza to proaktywną decyzję pilnego trwania w Słowie Bożym, ciągłego słuchania muzyki uwielbieniowej i dopuszczania do siebie wyłącznie pełnych wiary głosów dotyczących mojej sytuacji. Wiedziałam, że muszę wypowiadać tylko słowa płynące z wiary. Nauczyłam się, że albo karmimy strach, albo wiarę, i że to ja o tym decyduję — postawiłam więc na wiarę. Uciekałam do Boga, a nie od Niego. Stoczyłam piękny bój wiary.

Możesz zgłębić to przesłanie o nadprzyrodzonym pokoju i całkowitym zaufaniu Bogu, nawet w sytuacjach, kiedy życie znajdzie się na nieoczekiwanym zakręcie, w najnowszej książce Christine zatytułowanej Unexpected. Dowiedz się więcej: tutaj.

Na podstawie książki Unexpected: Leave Fear Behind, Move Forward in Faith, Embrace the Adventureautorstwa Christine Caine. Copyright © 2018 Christine Caine. Przedruk za zgodą Zondervan Publishing. Wszystkie prawa zastrzeżone