Uświęcony odpoczynek — 5-dniowy plan rozważańPrzykład

ODPUŚĆ

To nie przypadek, że nazwałam mojego najmłodszego syna Izajasz. Byłam właśnie w trakcie czytania tej księgi, kiedy zaczęłam pojmować Boży pogląd na temat odpoczynku. Prawda płynąca z tego fragmentu Pisma, spłynęła na mnie jak kaszmirowy szal w rześki jesienny dzień. Przyjemnie otuliła mnie swoim ciepłem. Prawda ta przyszła w momencie, kiedy nie miałam już więcej wymówek. Byłam w swojej najgorszej formie, wyczerpana i dogorywająca. W księdze Izajasza 30: 12-15 Bóg mówi ludziom o wielu obietnicach, wypełnienia których polecił im oczekiwać. Mieli czekać na spełnienie się wspaniałych obietnic. Jednak opóźnienie w ich realizacji spowodowało, że zaczęli wątpić w Jego wierność. Doświadczając trudności, zaczęli kwestionować Jego miłość. Bóg tłumaczy im, że nie było to zgodne z Jego wolą, by nie doczekali wypełnienia obietnic. Stało się tak z powodu ich własnych wyborów.

Jego odpowiedź, jak ją rozumiem, brzmi następująco: "Nie możecie ścierpieć słów, które do was mówię. Wolicie raczej zaufać systemowi, który ciągnie was w dół i polegać na tym systemie bardziej niż na Moich metodach postępowania. Dlatego właśnie znajdujecie się teraz w takiej, a nie innej sytuacji. Nie ufacie prawdzie i ta nieufność jest dla was wysokim murem, który boicie się przekroczyć. Ale musicie go przejść, bo pozostawanie w miejscu spowoduje wasz upadek, zniszczenie, które przyjdzie na was nagle. Będzie jak naczynie które spadło i roztrzaskało się na maleńkie kawałki tak, że nie ma już co zbierać. Nie pozostanie nic oprócz okruchów dawnych obietnic. Słuchajcie teraz, jakie jest rozwiązanie. Opamiętanie się i odpoczynek przyniosą wam ratunek, w cichości i zaufaniu będzie wasza siła. Lecz wy jesteście niechętni. Nie chcecie czynić tego, co proste. Opieracie się przed tym, co powinno być dla was naturalne. Wybieracie raczej to, co jest dla was ciężkie. Wolicie zmagać się, niż odpoczywać. Wolicie pracować z poczucia obowiązku, niż nauczyć się poddania pokojowi. Wybieracie walkę o każde błogosławieństwo, zamiast uwierzyć, że dobro podąża za wami. Chcielibyście najpierw zobaczyć, zanim uwierzycie. Boicie się odpoczywać".

Miał rację. Bałam się odpoczynku. Miałam pełne prawo, żeby się go bać. Odpoczynek to niezbyt zachęcająca opcja, kiedy na wszystko, co posiadasz musiałaś sobie zapracować. Nie dostałam pakietu przywilejów w momencie przyjścia na świat. Wypracowanie lepszego życia kosztowało mnie wysoką cenę, której najcenniejszą część stanowiła moja dusza. Jednak nie mogłam już dłużej tolerować ponoszenia takich kosztów w moim życiu. W twoim życiu również są one nie do przyjęcia. Czas odpuścić. Czas przestać szukać wymówek i usprawiedliwień, dla których musimy utrzymać status quo. Czas odłożyć na półkę przekonanie, że niekończąca się praca jest celem wszystkich zamierzeń. 

Czas przestać się już starać się o wypełnienie każdej obietnicy kosztem naszej krwi, potu i łez. Czas wrócić do początków, kiedy odpoczynek był wymagany, kiedy odpoczynek był święty. Kiedy cichość nie była słabością, a zaufanie nie było czymś, czego należy się bać. Kiedy widzieliśmy w nich to, czym naprawdę są – niezbędne składniki wartościowego życia. Wróć do odpoczynku, cichości i zaufania, tak jak jeleń wraca do strumienia. Wróć do źródła twojej siły, a kiedy to zrobisz, będziesz uratowany.