Przypowieści Salomona 28:12-28
Przypowieści Salomona 28:12-28 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Gdy sprawiedliwi się radują, jest wielka chwała, a gdy niegodziwi powstają, człowiek się kryje. Kto ukrywa swe grzechy, nie będzie miał szczęścia, ale kto je wyznaje i porzuca, dostąpi miłosierdzia. Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi, ale kto zatwardza swoje serce, wpada w nieszczęście. Jak lew ryczący i zgłodniały niedźwiedź, tak niegodziwy władca panujący nad ubogim ludem. Władca bezrozumny jest wielkim ciemięzcą, a kto nienawidzi chciwości, przedłuży swoje dni. Człowiek, który przeleje krew ludzką, ucieknie aż do dołu; niech nikt go nie zatrzymuje. Kto postępuje uczciwie, będzie wybawiony, a przewrotny na swoich drogach nagle upadnie. Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżniaków, nasyci się nędzą. Wierny człowiek będzie opływał w błogosławieństwa, a kto chce się szybko wzbogacić, nie będzie bez winy. Niedobrze jest mieć wzgląd na osobę, bo dla kęsa chleba niejeden popełni przestępstwo. Kto chce szybko się wzbogacić, ma złe oko, a nie wie, że przyjdzie na niego bieda. Kto strofuje człowieka, znajdzie potem więcej przychylności niż ten, który pochlebia językiem. Kto kradnie ojcu lub matce i mówi: To nie grzech, jest towarzyszem zbójcy. Człowiek wyniosły wszczyna spór, ale kto pokłada ufność w PANU, będzie nasycony. Kto ufa własnemu sercu, jest głupi, a kto mądrze postępuje, będzie ocalony. Kto daje ubogiemu, nie zazna braku, a na tego, kto odwraca swe oczy od niego, spadnie wiele przekleństw. Gdy niegodziwi powstają, ludzie się kryją, ale gdy giną, sprawiedliwi się mnożą.
Przypowieści Salomona 28:12-28 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Gdy sprawiedliwi triumfują, wtedy jest wielkie święto, lecz gdy bezbożni się podnoszą, ludzie kryją się. Kto ukrywa występki, nie ma powodzenia, lecz kto je wyznaje i porzuca, dostępuje miłosierdzia. Szczęśliwy jest człowiek, który stale trwa w bojaźni Bożej; lecz kto zatwardza serce, wpada w nieszczęście. Ryczącym lwem i zgłodniałym niedźwiedziem jest bezbożny władca dla ubogiego ludu. Im mniej rozumu ma książę, tym okrutniejszym jest zdziercą; lecz kto nienawidzi wymuszonych datków, długo żyć będzie. Człowiek ścigany za zabójstwo ucieka aż do grobu: niech go nie zatrzymują! Kto postępuje uczciwie, doznaje pomocy; kto chodzi krętymi ścieżkami, wpada w dół. Kto uprawia swoją rolę, ma chleba pod dostatkiem; lecz kto ugania się za nicościami, cierpi niedostatek. Człowiek spolegliwy ma obfite błogosławieństwo; kto chce się szybko wzbogacić, nie ujdzie kary. Nie jest dobrze być stronniczym; nawet dla kawałka chleba niejeden popełnia przestępstwo. Człowiek zazdrosny szybko chce dojść do bogactwa, a nie wie, że spadnie nań niedostatek. Kto strofuje bliźniego, zbiera w końcu więcej podziękowania niż język schlebiający. Kto ograbia ojca lub matkę i mówi: To nie jest grzech, jest wspólnikiem łotra. Chciwiec wywołuje spory, lecz kto ufa Panu, bywa nasycony. Kto ufa własnemu sercu, ten jest głupi; kto mądrze postępuje, jest bezpieczny. Kto daje ubogiemu, nie zazna braku, lecz kto zasłania swoje oczy, zbiera wiele przekleństw. Gdy grzesznicy są górą, ludzie się kryją, a gdy giną, mnożą się sprawiedliwi.
Przypowieści Salomona 28:12-28 Biblia Gdańska (PBG)
Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek. Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi. Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi; ale kto zatwardza serce swoje, wpada w złe. Pan niezbożny, panujący nad ludem ubogim jest jako lew ryczący, i jako niedźwiedź głodny. Książę bezrozumny wielkim jest drapieżcą: ale kto nienawidzi łakomstwa, przedłuży dni swoje. Człowieka, który gwałt czyni krwi ludzkiej, choćby i do dołu uciekał, nikt nie zatrzyma. Kto chodzi w uprzejmości, zachowany będzie; ale przewrotny na drogach swoich oraz upadnie. Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa. Mąż wierny przyczyni błogosławieństwa; ale kto się prędko chce zbogacić, nie bywa bez winy. Mieć wzgląd na osobę, rzecz niedobra; bo nie jeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym. Prędko chce człowiek zazdrościwy zbogatnieć, a nie wie, iż nać niedostatek przyjdzie. Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem. Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech: towarzyszem jest mężobójcy. Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie. Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia . Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa nań przyjdą. Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają.
Przypowieści Salomona 28:12-28 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Gdy sprawiedliwi się radują, jest wielka chwała, a gdy niegodziwi powstają, człowiek się kryje. Kto ukrywa swe grzechy, nie będzie miał szczęścia, ale kto je wyznaje i porzuca, dostąpi miłosierdzia. Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi, ale kto zatwardza swoje serce, wpada w nieszczęście. Jak lew ryczący i zgłodniały niedźwiedź, tak niegodziwy władca panujący nad ubogim ludem. Władca bezrozumny jest wielkim ciemięzcą, a kto nienawidzi chciwości, przedłuży swoje dni. Człowiek, który przeleje krew ludzką, ucieknie aż do dołu; niech nikt go nie zatrzymuje. Kto postępuje uczciwie, będzie wybawiony, a przewrotny na swoich drogach nagle upadnie. Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżniaków, nasyci się nędzą. Wierny człowiek będzie opływał w błogosławieństwa, a kto chce się szybko wzbogacić, nie będzie bez winy. Niedobrze jest mieć wzgląd na osobę, bo dla kęsa chleba niejeden popełni przestępstwo. Kto chce szybko się wzbogacić, ma złe oko, a nie wie, że przyjdzie na niego bieda. Kto strofuje człowieka, znajdzie potem więcej przychylności niż ten, który pochlebia językiem. Kto kradnie ojcu lub matce i mówi: To nie grzech, jest towarzyszem zbójcy. Człowiek wyniosły wszczyna spór, ale kto pokłada ufność w PANU, będzie nasycony. Kto ufa własnemu sercu, jest głupi, a kto mądrze postępuje, będzie ocalony. Kto daje ubogiemu, nie zazna braku, a na tego, kto odwraca swe oczy od niego, spadnie wiele przekleństw. Gdy niegodziwi powstają, ludzie się kryją, ale gdy giną, sprawiedliwi się mnożą.
Przypowieści Salomona 28:12-28 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Gdy sprawiedliwi triumfują, trwa wielka uroczystość; gdy podnoszą się bezbożni, trudno znaleźć człowieka. Kto ukrywa swe występki, nie ma powodzenia, lecz kto je wyznaje i porzuca, dostępuje miłosierdzia. Szczęśliwy człowiek, który jest zawsze wrażliwy; tego, który zatwardza serce, dotknie nieszczęście. Ryczącym lwem lub rozwścieczonym niedźwiedziem jest bezbożny władca dla ubogiego ludu. Im mniej rozumu ma władca, tym większym jest zdziercą, kto nienawidzi wysokich podatków, przedłuża swoje dni. Człowiek ścigany za zabójstwo ucieka aż po grób — niech go nie wstrzymują! Kto postępuje nienagannie, będzie uratowany; kto chodzi krętymi ścieżkami, rychło upadnie. Kto uprawia swą rolę, syci się chlebem, kto goni za próżnościami, syci się ubóstwem. Człowiek godny zaufania to wiele błogosławieństw, lecz prący do wzbogacenia się nie ujdzie bez kary. Niedobrze jest być stronniczym; nawet dla kawałka chleba człowiek popełni przestępstwo. Skąpy śpieszy do bogactwa, a nie wie, że dotknie go ubóstwo. Kto upomina bliźniego, spotyka się w końcu z większą wdzięcznością niż język pochlebcy. Kto okrada ojca lub matkę, twierdząc, że to nie przestępstwo, jest wspólnikiem łotra. Chciwy wywołuje kłótnie, lecz kto ufa PANU, doświadczy sytości. Kto ufa własnemu sercu, jest głupi; kto postępuje mądrze, może liczyć na ratunek. Kto daje ubogiemu, nie zazna braku, lecz kto odwraca swój wzrok, zbiera wiele przekleństw. Gdy bezbożni są górą, ludzie się kryją, ale kiedy giną, przybywa sprawiedliwych.
Przypowieści Salomona 28:12-28 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Gdy radują się sprawiedliwi – wzmaga się świetność; gdy podnoszą się niegodziwi – ludzie się ukrywają. Kto ukrywa swe przewinienia – nie znajdzie powodzenia; ale kto je wyznaje i porzuca – znajdzie miłosierdzie. Szczęśliwy człowiek, który wciąż się obawia; a kto czyni krnąbrnym swoje serce – ten wpadnie w pułapkę. Niegodziwy władca jest jak ryczący lew i łaknący niedźwiedź nad ubogim ludem. Książę to bezrozumny, co się dopuszcza licznych nadużyć! Kto nienawidzi nieprawego zysku – ten będzie długo żył. Człowiek, który jest gnębiony krwią zamordowanego, musi uciekać aż do grobu i nikt go nie wesprze. Kto postępuje uczciwie – będzie wybawiony; a kto jest przewrotnych dróg – runie w jednej chwili. Kto uprawia swą rolę – nasyci się chlebem; a kto ugania się za marnościami – nasyci się nędzą. Rzetelnemu człowiekowi towarzyszy wiele błogosławieństw; a komu spieszno się wzbogacić – ten nie ujdzie bezkarnie. Stronniczość jest niegodziwą rzeczą; i niejeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym. Człowiek zazdrosny aż trzęsie się do bogactwa i nie rozważa, że spadnie na niego niedostatek. Kto człowiekowi przygania – w następstwie znajdzie więcej upodobania, niż ten, co się językiem podchlebia. Kto ograbia ojca, lub swoją matkę i twierdzi, że to nie grzech – ten jest sojusznikiem niszczyciela. Chciwy wznieca swary; a kto polega na WIEKUISTYM – będzie utuczony. Kto ufa własnemu sercu – jest głupcem; jednak kto postępuje w mądrości – będzie ocalonym. Kto użycza biednemu – nie powoduje dla siebie niedostatku; a kto odwraca swoje oczy – obfituje w przekleństwa. Kiedy wznoszą się niegodziwi – ludzie się ukrywają; a gdy giną – mnożą się sprawiedliwi.