Mateusza 8
8
Oczyszczenie trędowatego
(Mk 1:40-45; Łk 5:12-16)
1A gdy zszedł z góry, poszły za Nim liczne tłumy.#Mt 4:25; 5:1 2I oto podszedł trędowaty,#Kpł 13:2, 44-46; Lb 12:10, 14-15; 2Krn 26:21; Mt 26:6#8:2 W czynie trędowatego widać ufność, pokorę i odwagę. Moc Boża ujawnia się w życiu tych, którzy mają odwagę prosić (Jk 4:2). pokłonił#Mt 2:11; 9:18; 15:25; 20:20; J 9:38 Mu się i powiedział: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.#Mt 10:8; 11:5#8:2 Człowiek ten był bardziej pewny mocy uzdrowienia niż mocy miłości; Mt 8:13L. 3I wyciągnął rękę, dotknął go#Mt 8:15; 9:29; 20:34#8:3 Jezus dotknął „nietykalnego” (Kpł 13-14). i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony! I zaraz został oczyszczony z trądu. 4I mówi mu Jezus: Uważaj, nie mów o tym nikomu,#Mt 9:30; 12:16; Mk 5:43; 7:36#8:4 Jezus unikał rozgłosu, by móc skupić się na celu swego przyjścia (Mt 9:29; 12:15-21). Przyszedł On przede wszystkim jako Zbawca, nie lekarz i cudotwórca. lecz idź, ukaż się kapłanowi#Kpł 13:49; 14:2-9; Łk 17:14 i na świadectwo dla nich#8:4 dla nich l. przeciw nim (jeśli przyjąć, że chodzi o dat. straty). Jezus polecił trędowatemu czynność zgodną z Kpł 13:49; 14:2-32. złóż dar#Kpł 14:10-32 nakazany przez Mojżesza.
Uzdrowienie sługi setnika
(Łk 7:1-10)
5Gdy wszedł do Kafarnaum,#J 4:46 podszedł do Niego setnik,#Mt 27:54; Dz 10:1#8:5 Jezus nie miał względu na osobę. Choć setnik nie był Żydem i był oficerem zaborczej armii, Jezus postawił go za przykład wiary członkom narodu wybranego. Jezus należy do wszystkich wierzących. prosząc Go: 6Panie, mój sługa#8:6 sługa, παῖς, ozn. co do: (1) wieku: chłopca (Mt 2:16) l. dziewczynkę (Łk 8:51); (2) pochodzenia: syna l. córkę (J 4:51); (3) pozycji społecznej: sługę, pachołka, niewolnika (Łk 7:7; por. δοῦλος); hierarchii: zarządcę (Mt 14:2); (4) Boga: sługę (Dz 4:25). leży w domu złożony paraliżem, strasznie nękany. 7Mówi mu: Ja, gdy przyjdę, uzdrowię go. 8A setnik, odpowiadając, wyznał: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach,#8:8 Żyd, wchodząc do domu poganina, stawał się nieczysty. Może to sprawiało, że setnik czuł się niegodny wobec Jezusa. ale powiedz tylko słowo,#Ps 33:9; 107:20; Mt 8:16 a mój sługa będzie uleczony.#8:8 Oto czym jest wiara: ufnością w sprawczą moc Słowa. 9Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy; i mówię temu: Idź, a idzie; innemu: Przyjdź, a przychodzi; a mojemu niewolnikowi: Zrób to, a robi.#Tt 2:9 10Gdy Jezus to usłyszał, zdumiał się#8:10 Jezus zdziwił się: wygląda na to, że uczynił to z przyjemnością. Co w naszej postawie pozytywnie Go zadziwia? (Ef 5:10). i powiedział do tych, którzy [za Nim] podążali: Zapewniam was, u nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.#Mt 15:28 11Mówię wam zaś, że wielu zjawi się ze wschodu i zachodu i spocznie przy stole w Królestwie Niebios z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem,#Ps 107:3; Iz 49:12; 59:19; Ml 1:11; Łk 13:28-29; Rz 15:9-12; Ef 3:6 12a synowie Królestwa#8:12 Synowie Królestwa: idiom, por.: synowie Gehenny (Mt 23:15), synowie tego wieku (Łk 16:8). Rozmówcy Jezusa uważali, że jako synowie Abrahama mają naturalne prawo do Królestwa (Mt 3:9). będą wyrzuceni w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.#Mt 13:42, 50; 22:13; 24:51; 25:30; Łk 13:28#8:12 Jest to jeden z obrazów wiecznej kary (Mt 23:13; 25:30). 13I powiedział Jezus do setnika: Idź, jak uwierzyłeś, niech ci się stanie!#Mt 9:22; J 4:53#8:13 W naszym życiu dzieje się stosownie do naszej wiary (Mt 9:29; 15:28). I w tej godzinie#Mt 9:29; 15:28 jego sługa został uleczony.
Uzdrowienia w domu Piotra
(Mk 1:29-34; Łk 4:38-41)
14A gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową#1Kor 9:5 – złożona [chorobą] gorączkowała.#8:14 Lub: leżała złożona gorączką. 15Wówczas dotknął#Mt 8:3 jej ręki i opuściła ją gorączka; a ona wstała i zaczęła Mu usługiwać.#8:15 Jezus rozwiązuje nasze problemy, abyśmy rozwiązywali problemy innych.
16A gdy nastał wieczór, przyprowadzili do Niego wielu opętanych; i wygonił duchy słowem,#Mt 8:8 i uzdrowił wszystkich, którzy mieli się źle.#Mt 4:23-24#8:16 Jezus wyganiał demony słowem; podobnie uzdrawiał. Wydarzenie to miało miejsce pod koniec szabatu (Mk 1:21). Tłumy podeszły pod drzwi domu Piotra (Mk 1:33; Mt 8:14); mieszkańcy miasta przyprowadzili tam swoich chorych (Mk 4:24). 17W ten sposób spełniło się#Mt 1:22 to, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza:
On wziął nasze słabości
i podźwignął nasze choroby. #
Iz 53:4; 1P 2:24 # 8:17 Przez to, że Jezus podźwignął nasze choroby, należy rozumieć, że On wziął na siebie nasze człowieczeństwo. Ponieważ choroba jest jedną z przypadłości człowieczeństwa, Mateusz uznał, że uzdrawianie jest dowodem wypełnienia się w Jezusie proroctwa Izajasza i potwierdzeniem Jego mesjańskości. On przybił do krzyża nasze grzechy (Kol 2:14), stary człowiek został wespół z Nim ukrzyżowany (Rz 6:6). Ten fakt wpływa przede wszystkim na stan naszego duchowego zdrowia (Rz 6:4), ale także na stan zdrowia naszego nie odrodzonego i nie odkupionego jeszcze ciała; Mt 8:17L.
Cena naśladowania Jezusa
(Łk 9:57-62)
18Jezus zaś, widząc tłum#8:18 Za B (IV); liczne tłumy, πολλοὺς ὄχλους, א2 (IV); wsl; Mt 8:18L. wokół siebie, rozkazał przeprawić się na drugą stronę. 19Wtedy podszedł pewien znawca Prawa i zwrócił się do Niego: Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz.#8:19 Jezus woli gotowych na wszystko niż zapaleńców (Mt 10:38; 19:21; Łk 14: 26). 20A Jezus mu mówi: Lisy mają nory i ptaki niebieskie gniazda, Syn Człowieczy#Dn 7:13; Mt 9:6; 11:19; 12:8, 32, 40; 13:37, 41; 16:13, 27-28; 26:64; Mk 2:10; 8:31#8:20 Syn Człowieczy: po raz pierwszy w Mt. zaś nie ma gdzie skłonić głowy.#2Kor 8:9#8:20 Służba apostolska wymaga najwięcej poświęceń (1Kor 4:9-13). 21A inny spośród Jego uczniów powiedział Mu: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać mojego ojca.#1Krl 19:20#8:21 pogrzebać[…] ojca: (1) uczniowi umarł ojciec i chciał on uczestniczyć w pogrzebie; (2) idiom: Pozwól mi najpierw roztoczyć opiekę nad ojcem. Kiedy umrze, pójdę za Tobą (zob. Tb 4:3). Obyczaj grzebalny przewidywał powtórny pogrzeb po rozłożeniu się ciała. W czasie tego pogrzebu syn był zobowiązany zebrać kości ojca, umieścić je w specjalnej skrzyni i złożyć we wnęce wykutej w ścianie grobowca. Doczekanie do tego czasu mogło odwlec chwilę pójścia za Jezusem na dłużej (Mt 8:21L). 22Jezus na to: Chodź za Mną#Mt 4:19-22; 9:9; J 21:19, 22 i zostaw umarłym grzebanie ich umarłych.#J 5:25, 28; Rz 6:13; Ef 2:1, 5; Kol 2:13#8:22 Jezus mógł mieć na myśli osoby nie wezwane przez Niego i w tym sensie „martwe” dla zadań misyjnych.
Uciszenie burzy
(Mk 4:36-41; Łk 8:22-25)
23Gdy wsiadł do łodzi,#8:23 Mogła ona mierzyć 8,27 m długości, 2,3 m szerokości i 1,3 wysokości (Mt 8:23L). poszli za Nim Jego uczniowie.#8:23 Marek dodaje, że łodzi Jezusa towarzyszyły inne łodzie. 24I oto na morzu zerwała się potężna burza,#J 6:18 tak że łódź była przykrywana przez fale.#8:24 J. Galilejskie mierzy 14,8 km szer. (z zach na wsch) i 24,1 km dł. (z pn na pd). Leży ono 207 m p.p.m. Przepłynięcie go w poprzek zabierało ok. 2 godzin. Od zach otaczały je góry, tworząc rzeźbę terenu, z powodu której burza mogła zaskoczyć nawet doświadczonych rybaków. Fale mogły osiągnąć wys. 3 m. On natomiast spał.#Ps 4:9#8:24 Tj. zasnął twardym snem. 25Wtedy podeszli, obudzili go i mówią: Panie! Ratuj!#Mt 14:30 Giniemy! 26A [On] na to: Dlaczego jesteście przestraszeni,#Mt 6:30; 14:31; 16:8 małowierni?!#J 14:27#8:26 Kto ufa Bogu, nie ulega trwodze (por. 2Kor 1:11). Następnie wstał, skarcił#Ps 104:7 wiatry i morze – i nastała wielka cisza.#Ps 65:8; 89:10; 107:29 27Mężczyźni zaś pytali zdumieni: Kim On jest, że nawet wiatry i morze są Mu posłuszne?
Uwolnienie dwóch opętanych
(Mk 5:1-20; Łk 8:26-39)
28A gdy przybył na drugą stronę, do kraju Gadareńczyków,#8:28 Tj. w okolice Gadary leżącej ok. 10 km na pd wsch od J. Galilejskiego. Mk 5:2 i Łk 8:27 identyfikuje ten region wg jego stolicy, położonej ok. 60 km na pd wsch od miasta Geraza. Pozostali synoptycy wspominają tylko jednego opętanego. spotkali Go dwaj opętani,#Mt 4:24 którzy wyszli z grobów,#8:28 Były to groty wykute w wapiennych urwiskach wsch wybrzeża jeziora. bardzo groźni, tak że nie było nikogo, kto ważyłby się przejść tą drogą.#8:28 opętani, δαιμονιζόμενοι, tj. pozostający pod władzą l. dręczeni przez demony. Cz δαιμονίζομαι występuje w: Mt 4:24; 8:16, 28, 33; 9:32; 12:22; 15:22; Mk 1:32; 5:15, 16, 18; Łk 8:36; 13:16; J 10:21. Podobny stan człowieka opisują również inne wyrażenia, np.: Mk 1:23 (był […] człowiek w duchu nieczystym); Mt 15:22 i Mk 7:25 (miała ducha nieczystego); Dz 5:15-16; Dz 16:16-18. Na podstawie przytoczonych fragmentów można powiedzieć, że: (1) człowiek może być opętany przez demony różnego rodzaju (Mt 17:21). (2) Stopień opętania bywa różny: niektórzy opętani przychodzili do synagogi (Mk 1:23; Łk 13:10-12); niektórzy wydawali trafne świadectwo o Jezusie (Mk 3:11-12; 5:7; Dz 16:17); niektórych dało się do Niego przyprowadzić (Mt 4:24; 8:16, 32; 12:22); niektórym niebezpiecznie było wejść w drogę (Mt 8:28). Stan opętanego zdaje się być zależny od liczby zamieszkujących go duchów nieczystych (Mk 5:1-3; 16:9; Łk 8:2-3; 11:24). (3) Skutkiem opętania były ciężkie choroby somatyczne i psychiczne, np. paraliż (Łk 13:16), ślepota (Mt 12:22), głuchota i niemota (Mt 9:32n; Łk 11:14; por.: Mk 7:31-35), epilepsja (Mt 17:14-18; Łk 9:37-42), niesprawność władz umysłowych (Mt 8:28; Mk 5:15). (4) Osoby opętane posiadały ograniczoną władzę nad sobą, np.: demony wypowiadały słowa ustami opętanych (Mt 8:29; Mk 5:15), dawały opętanym nadnaturalne poznanie stanu rzeczy (Dz 16:16n). (5) Osoby takie Jezus uzdrawiał (θεραπεύω: Mt 4:24; 12:22; Łk 8:2), leczył (ἰάομαι: Mt 15:28), zbawiał lub uwalniał (σῴζω: Łk 8:36). 29I oto tak wrzasnęli: Co nam i Tobie,#Mk 1:24; Łk 4:34 Synu Boga?#Mt 4:3, 6 Przyszedłeś tu dręczyć nas przed czasem?#2P 2:4; Obj 20:13#8:29 Demony są świadome swego losu (Mk 5:10; Łk 8:31); jeśli a skoro, zob. Mt 8:30L. 30Daleko zaś od nich pasło się duże stado świń.#8:30 W Galilei mieszkało wielu pogan. Żydzi nie hodowali świń. 31Wówczas demony#8:31 Jedyny w NP przypadek, gdzie demony określone są w rm. Zwykle występują w rn. zaczęły Go prosić: Jeśli nas wyganiasz, to poślij nas w tę trzodę świń. 32I powiedział im: Idźcie! One zaś wyszły i weszły w świnie. I oto całe stado runęło w dół urwiska do morza – i zginęło w wodach.#8:32 Decyzja Jezusa daje nam wiele do myślenia: (1) Jezus przychylił się do prośby demonów. Czyżby zdjęty litością? Jakże więc niepotrzebnie wątpimy w wysłuchanie naszych modlitw! (2) Zachowanie się świń uświadamia nam, jaki rodzaj losu czeka wszystkich, którzy swojego życia nie zwiążą z Jezusem. (3) Diabeł potrafi tylko niszczyć; demony nie potrafią wykorzystać miłosierdzia, nawet jeśli jest im okazywane. W życiu nie można nabierać się na żałosne lamenty zła. (4) Jezus przypisuje sobie prawo decydowania nawet o własności człowieka, bo ostatecznie On jest właścicielem wszystkiego, a my szafarzami Jego dóbr (Mt 21:3). 33Pasterze zaś uciekli, a gdy przyszli do miasta, donieśli o wszystkim, także tym, co dotyczyło opętanych. 34I oto całe miasto wyszło na spotkanie Jezusa, a gdy Go zobaczyli, poprosili, aby odszedł z ich granic.#Łk 5:8; Dz 16:39#8:34 Motywy Gadareńczyków pozostaną dla nas tajemnicą. Na ich przykładzie widzimy jednak, w jaki sposób przywiązanie do dobytku może nam przesłonić dobro bliźniego i zrazić do samego Jezusa (zob. Mk 10:23-27).
Obecnie wybrane:
Mateusza 8: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
