Rodzaju 17

17
Znak przymierza
1I stało się, gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, że ukazał się Abramowi JHWH i powiedział do niego: Ja jestem Bóg Wszechmocny,#Rdz 28:3; 35:11; 43:14; 48:3#17:1 Bóg Wszechmocny, אֵל שַׁדַּי (’el szaddaj), przetłumaczone tak zgodnie z tradycją zapoczątkowaną przez Hieronima. Co do tłumaczenia Bóg Niezawisły (l. Suwerenny) oraz zn. wyrażenia, zob. Rdz 17:1L. przechadzaj się przed moim obliczem#Rdz 5:22, 24; 6:9; 1Sm 2:30; 12:2#17:1 przechadzaj się przed moim obliczem, הִתְהַלֵּךְ לְפָנַי: idiom: żyj w bliskości ze Mną, zob. Rdz 17:18. i bądź nienaganny.#17:1 Lub: doskonały. 2I ustanowię#17:2 ustanowię, וְאֶתְּנָה (we’etnaʰ), l. potwierdzę, przypieczętuję, Rdz 17:2L. przymierze między Mną a między tobą i rozmnożę cię bardzo, bardzo [obficie].
3Wtedy Abram padł na swą twarz, a Bóg przemówił do niego tymi słowy: 4Oto Ja i moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. 5I nie będziesz już miał na imię Abram, lecz twe imię będzie Abraham, gdyż uczynię cię ojcem mnóstwa.#Rz 4:17#17:5 Między imieniem Abram, אַבְרָם, czyli: wywyższony ojciec, a Abraham, אַבְרָהָם, czyli: ojciec wielkiego mnóstwa, zachodzi gra słów oparta zarówno na znaczeniu, jak i na podobieństwie brzmienia. 6I rozmnożę cię bardzo, bardzo obficie, i wywiodę z ciebie narody, i od ciebie będą pochodzić królowie. 7I ustanowię#17:7 I ustanowię, וַהֲקִמֹתִי, lub: i potwierdzę. moje przymierze między Mną a między tobą i między twoim potomstwem#Łk 1:55 po tobie na ich pokolenia, jako przymierze wieczne, aby być Bogiem twoim i twego potomstwa po tobie.
8Dam też tobie i twojemu potomstwu po tobie ziemię,#Rdz 15:18-21; Dz 7:5 w której przebywasz, całą ziemię Kanaan, na własność wieczną – i będę im Bogiem.
9Powiedział też Bóg do Abrahama: Ty zaś dochowuj mego przymierza, ty i twoje potomstwo po tobie, po wszystkie ich pokolenia. 10To moje przymierze, którego będziecie przestrzegać między Mną a między wami i między twoim potomstwem po tobie: obrzezany będzie u was każdy mężczyzna.#Dz 7:8; Rz 4:11#17:10 Obrzezanie, מוּלָה (mulaʰ), ma też znaczenie idiomatyczne, zob. Wj 6:12; Kpł 26:41; Pwt 10:16; 30:6; Jr 6:10; Dz 7:51; por. obrzezanie Chrystusowe, ἡ περιτομή τοῦ Χριστοῦ, Kol 2:11. 11Obrzezane będzie u was ciało waszego napletka i będzie [to] znakiem przymierza między Mną a między wami. 12Gdy będzie miał osiem dni, obrzeżecie u siebie każdego mężczyznę, po wszystkie wasze pokolenia, urodzonego w domu czy nabytego za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z twojego potomstwa – 13obrzezany musi być urodzony w twoim domu czy nabyty za twoje pieniądze,#17:13 Lub: za srebro, pod. w dalszych wersetach. i będzie moje przymierze na ciele waszym jako przymierze wieczne. 14A nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie miał obrzezanego ciała swego napletka,#17:14 PS G dodają: w ósmym dniu. odcięta będzie taka dusza od jej ludu#17:14 odcięta będzie taka dusza od jej ludu, וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ, idiom: człowiek ten zostanie wyłączony ze wspólnoty swego ludu; to odcięcie mogło oznaczać śmierć, zob. Wj 31:14-15. – nie dochowała [ona] mego przymierza.#Rz 2:25-29; 1Kor 7:18-19; Ga 6:15
15Następnie powiedział Bóg do Abrahama: Saraj, swojej żony, nie nazywaj już jej imieniem Saraj, bo jej imię będzie Sara. 16Będę jej#17:16 Wg PS: jemu. również błogosławił, a też dam ci z niej syna. Będę jej więc błogosławił i wywiodę z niej narody, pochodzić będą od niej królowie ludów.
17Wtedy Abraham padł na swoją twarz i roześmiał się, i powiedział w swoim sercu: Czyż stuletniemu urodzi się dziecko? I czy urodzi Sara, kobieta dziewięćdziesięcioletnia? 18I powiedział Abraham do Boga: Oby tylko Ismael żył przed Twoim obliczem!
19A Bóg powiedział: Ależ! Sara, twoja żona, urodzi ci syna i nadasz mu imię Izaak,#17:19 Izaak, יִצְחָק (jitschaq), czyli: roześmieje się. i ustanowię moje przymierze z nim jako przymierze wieczne dla jego potomstwa po nim. 20A co do Ismaela, wysłuchałem cię: Oto pobłogosławię mu i rozrodzę go, i rozmnożę go bardzo, bardzo obficie. Zrodzi dwunastu książąt i wywiodę z niego liczny naród. 21Ale moje przymierze ustanowię z Izaakiem, którego urodzi ci Sara o tym samym czasie w następnym roku. 22I przestał z nim rozmawiać. I wzniósł się Bóg znad Abrahama.
23Abraham zaś wziął Ismaela, swojego syna, i wszystkich urodzonych w swoim domu, i wszystkich nabytych za jego pieniądze, wszystkich mężczyzn spośród ludzi domu Abrahama, i obrzezał ciało ich napletka dokładnie tego samego dnia, w którym polecił mu to Bóg. 24A Abraham miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, gdy obrzezano ciało jego napletka. 25Ismael zaś, jego syn, miał trzynaście lat, gdy obrzezano ciało jego napletka. 26Dokładnie tego samego dnia zostali obrzezani Abraham i jego syn Ismael. 27Wszyscy też mężczyźni jego domu, urodzeni w domu i nabyci za pieniądze od cudzoziemców, zostali obrzezani wraz z nim.

Obecnie wybrane:

Rodzaju 17: SNPD4

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj