Wyjścia 2

2
Narodziny i dzieciństwo Mojżesza
1A pewien człowiek#Wj 6:20 z domu Lewiego poszedł i pojął [za żonę] córkę z domu Lewiego. 2I poczęła ta kobieta, i urodziła syna. Widząc zaś, że jest piękny, ukrywała go#2:2 ukrywała go, וַתִּצְפְּנֵהוּ, lub: chroniła go niczym skarb. przez trzy miesiące.#Dz 7:20; Hbr 11:23 3A gdy nie mogła go już ukrywać, wzięła#2:3 PS dod.: jego matka, אִמּוֹ; por. G: ἡ μήτηρ αὐτοῦ. dla niego kosz#2:3 kosz, תֵּבָה (tewaʰ), lub: arkę, zob. Rdz 7:1, lub: skrzynię. z trzciny, powlokła go smołą i żywicą#2:3 smołą i żywicą, בַחֵמָר וּבַזָּפֶת, lub: smołą i pakiem (l. asfaltem), zob. Rdz 11:3; w Iz 34:9 זֶפֶת jako smoła. i umieściła w nim dziecko – i umieściła [je] w sitowiu na brzegu Nilu.#2:3 Wj 2:3L. 4Jego siostra zaś ustawiła się#2:4 ustawiła się: w PS poprawna forma (?): וַתִּתְיַצַּב, Wj 2:4L. z daleka, aby wiedzieć, co się z nim stanie.
5Wtedy zeszła córka faraona,#2:5 Być może chodzi o Hatszepsut, córkę Totmesa I, Wj 2:5L. aby wykąpać się w Nilu, a jej dziewczęta#2:5 dziewczęta, נְעָרוֹת (ne‘arot), l. służące. przechadzały się nad brzegiem Nilu. Wtedy zobaczyła koszyk pośród sitowia i posłała swoją niewolnicę,#2:5 niewolnicę, אָמָה (’amaʰ), l. służącą. aby go zabrała. 6A gdy otworzyła i zobaczyła go – dziecko – oto był to chłopiec, który płakał. I zlitowała się nad nim. Powiedziała: To jedno z dzieci hebrajskich.
7Wtedy jego siostra powiedziała do córki faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę, spośród Hebrajek, by karmiła ci to dziecko? 8I odpowiedziała jej córka faraona: Idź! Młoda dziewczyna#2:8 młoda dziewczyna, עַלְמָה (‘almaʰ), lub: młoda kobieta, dojrzała panna, G w Iz 7:14 tłumaczy jako dziewica, παρθένος. poszła i zawołała matkę#Wj 6:20 dziecka.
9Wówczas córka faraona powiedziała jej: Zabierz to dziecko i wykarm mi je, a ja dam ci twoją zapłatę. Wzięła więc kobieta dziecko i wykarmiła je.
10A gdy dziecko podrosło, przyprowadziła je do córki faraona – i był jej za syna. I nadała mu imię Mojżesz,#2:10 Mojżesz, מֹשֶׁה (moszeʰ), w zal. od przyjętej etymologii: (1) wyciągnęłam go, מְשִׁיתִהוּ, skrócone, oparte na podobieństwie brzmienia (paronomazji); (2) urodzony, wyciągnięty (?), od hieroglif. egip. ms, czyli: dziecko l. urodzony (por. Ptah-mose, R’-m-sw, Tut-mosis, Ah-mose, Har-mose). Warto zauważyć, że imię מֹשֶׁה przypomina swoją formą imiesłów czynny, czyli: wyciągający. bo powiedziała: Z wody go wyciągnęłam.
Mojżesz wśród swoich
11I stało się w tych dniach, kiedy Mojżesz już dorósł, że wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich przymusowym robotom. Wtedy zobaczył pewnego Egipcjanina, który bił Hebrajczyka, jednego z jego braci.#Dz 7:23; Hbr 11:24 12Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, powalił#2:12 Lub: zabił. Egipcjanina – i zagrzebał go w piasku.
13Wyszedł też następnego dnia, a oto dwaj mężczyźni, Hebrajczycy, szarpali się [ze sobą]. Wtedy powiedział do winnego:#2:13 winnego, רָשָׁע, lub: niegodziwego, bezbożnego. Dlaczego bijesz swego bliźniego? 14A [ten] odpowiedział: Kto cię ustanowił księciem i sędzią#2:14 księciem i sędzią, שַׂר וְשֹׁפֵט: pleonazm l. hend., por. Kpł 21:9; Sdz 6:8; 2Sm 1:14; Est 7:6. nad nami?#Dz 7:23-28 Czy ty mówisz, że chcesz mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?#2:14 G dod.: wczoraj, ἐχθές, zob. Dz 7:28. Wtedy Mojżesz przestraszył się, bo powiedział: Na pewno wydała się sprawa!
15I [rzeczywiście] usłyszał faraon o tej sprawie, i próbował zabić Mojżesza, lecz Mojżesz uciekł#Dz 7:29; Hbr 11:27 przed faraonem i zatrzymał się w ziemi Midianitów#2:15 Midianici, Wj 2:15L. – i zatrzymał się przy studni.
Mojżesz w Midianie
16Pewien zaś kapłan Midianitów miał siedem córek. [Te] przyszły, zaczęły czerpać [wodę] i napełniać poidła, by napoić owce swego ojca, 17ale przyszli pasterze i odpędzili je. Wtedy Mojżesz wstał i wybawił je – i napoił ich owce.
18Gdy więc przyszły do Reuela,#Wj 3:1; 4:18; 18:1-2; Lb 10:29#2:18 Reuel, רְעוּאֵל (re‘u’el), czyli: przyjaciel Boga, wg G: Reguela, Ραγουηλ. swego ojca, [ten] powiedział: Dlaczego dziś pośpieszyłyście z przyjściem? 19A one odpowiedziały: Jakiś Egipcjanin wybawił nas z ręki pasterzy, a też obficie naczerpał nam [wody] i napoił owce. 20Zapytał więc swoje córki: A gdzie on jest? Dlaczego to#2:20 Dlaczego to, Wj 2:20L. zostawiłyście tego człowieka? Przywołajcie go, niech zje posiłek.#2:20 Lub: niech spożyje chleba.
21Mojżesz zgodził się pozostać u tego człowieka, a [ten] dał Mojżeszowi Syporę,#2:21 Sypora, צִפֹּרָה (tsipporaʰ), czyli: pta­szynka. swoją córkę, za żonę.#2:21 za żonę, dodane za PS, por. G: καὶ ἐξέδοτο Σεπφωραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Μωυσῇ γυναῖκα.
22I urodziła syna, i dał mu na imię Gerszom,#2:22 Gerszom, גֵּרְשֹׁם (gerszom), czyli: (1) wygnany; (2) przychodzień imię jego l. przychodzień na tym [miejscu], zob. 1Krn 6:1, 16. bo powiedział: Stałem się przychodniem w obcej ziemi.
Wysłuchana modlitwa
23I stało się po wielu tych dniach, że umarł król egipski. Synowie Izraela wzdychali z powodu [ciężkiej] pracy i wołali – i dotarło do Boga ich wołanie o pomoc z powodu pracy. 24I usłyszał Bóg ich jęk, i wspomniał Bóg na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.#Rdz 15:13-14 25I wejrzał Bóg na synów Izraela – i przejął się Bóg.#Dz 7:34-35#2:25 i przejął się Bóg, וַיֵּדַע אֱלֹהִים (wajjeda‘ ’elohim), l. poznał Bóg; wg G: i zapoznał się z nimi, καὶ ἐγνώσθη αὐτοῖς.

Obecnie wybrane:

Wyjścia 2: SNPD4

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj