Wyjścia 18

18
Odwiedziny Jetry
1Gdy Jetro, kapłan midiański, teść Mojżesza, usłyszał o wszystkim, co Bóg#18:1 Wg GK: JHWH, pod. G. uczynił dla Mojżesza i dla swego ludu Izraela, że wyprowadził JHWH Izraela z Egiptu, 2wziął Jetro,#Wj 3:1; 4:18 teść Mojżesza, Syporę, żonę Mojżesza,#Wj 2:21-22; 4:20, 24-26 wcześniej odprawioną, 3oraz dwóch jej synów, z których jednemu było na imię Gerszom, gdyż powiedział: Byłem gościem w obcej ziemi,#Dz 7:29 4a drugiemu było na imię Eliezer, bo [jak powiedział]: Bóg mojego ojca przyszedł mi z pomocą i wyratował mnie od miecza faraona, 5i przybył Jetro, teść Mojżesza, z jego synami i jego żoną do Mojżesza na pustynię, gdzie obozował, [gdzie] była góra Boża,#18:5 Brak określenia odległości od góry Bożej, jednak Wj 17:1, 6, 8 i Wj 19 sugeruje, że rzecz rozegrała się w tych samych okolicach. 6i kazał powiedzieć Mojżeszowi: Ja, twój teść Jetro, przybyłem do ciebie z twoją żoną, a dwaj jej synowie są z nią.
7Wtedy Mojżesz wyszedł, by spotkać swego teścia, pokłonił się#18:7 Pod. G; wg PS: pokłonił się Mojżeszowi, וישׁתחוו למשׁה. i ucałował go, i wypytywali jeden drugiego o powodzenie – i weszli do namiotu.
8Mojżesz wyliczył swojemu teściowi wszystko, co uczynił JHWH faraonowi i Egipcjanom z powodu Izraela, o całym trudzie, który spotkał ich w drodze, i jak wyratował ich JHWH. 9A Jetro cieszył się#18:9 cieszył się, וַיִּחַדְּ, od: חָדָה, por. Jb 3:6; Ps 21:6, powszechne w aram. całym tym dobrem, które JHWH wyświadczył Izraelowi, tym, że go wyratował z ręki Egipcjan. 10I powiedział Jetro: Błogosławiony niech będzie JHWH, który wyratował was z ręki Egipcjan i z ręki faraona, [i] który wyratował lud spod ręki Egipcjan.#18:10 który wyratował lud spod ręki Egipcjan: brak w G. 11Teraz wiem, że JHWH jest większy niż wszyscy bogowie, że [tak postąpił] w tej sprawie, ponieważ panoszyli się nad nimi.
12Następnie Jetro, teść Mojżesza, złożył Bogu całopalenie i ofiary rzeźne. Przyszedł też Aaron i wszyscy starsi Izraela, aby wraz z teściem Mojżesza spożyć posiłek#18:12 Lub: chleb. przed Bogiem.
Rada Jetra i ustanowienie sędziów
(Pwt 1:9-18)
13Następnego zaś dnia rano, Mojżesz zasiadł, aby sądzić lud. Lud zaś stał przed Mojżeszem od rana do wieczora. 14Gdy teść Mojżesza zobaczył wszystko to, co czyni on dla ludu, powiedział: Z jakiego to powodu czynisz to dla ludu? Dlaczego ty sam siedzisz, a cały lud ustawia się przed tobą od rana do wieczora?
15I odpowiedział Mojżesz swojemu teściowi: Dlatego, że lud przychodzi do mnie, aby szukać [rady u] Boga. 16Bo przychodzą do mnie, gdy mają jakąś sprawę, a ja rozstrzygam między jednym a drugim i zapoznaję ich z ustawami Boga i z Jego prawami.
17Wtedy teść Mojżesza powiedział do niego: Niedobra to rzecz, którą ty czynisz. 18Bardzo męczysz i siebie, i ten lud, który jest z tobą, bo ta sprawa jest za trudna dla ciebie, nie będziesz w stanie podołać jej sam. 19Posłuchaj teraz mojego głosu, poradzę ci i niech Bóg będzie z tobą. Ty sam, ze względu na lud,#18:19 ze względu na lud, לָעָם, lub: dla ludu. pozostawaj blisko Boga i ty sam przedstawiaj Bogu te sprawy. 20Następnie wdrażaj ich w ustawy#18:20 G dod.: Boże, τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ. i w prawa#18:20 Wg PS: Prawo, התורה; wg G: Prawo Boże, νόμον αὐτοῦ. oraz zapoznawaj ich z drogą, którą mają iść, i z dziełem, które mają pełnić. 21Lecz ty upatrz sobie spośród całego ludu ludzi dzielnych,#18:21 dzielnych lub zdolnych. bojących się Boga, ludzi godnych zaufania, nienawidzących niegodziwego zysku, i [tych] ustanów nad nimi jako książąt tysięcy, książąt setek, książąt pięćdziesiątek i książąt dziesiątek. 22Niech sądzą lud w każdym czasie. A gdy pojawi się jakakolwiek ważna sprawa, niech przychodzą do ciebie, lecz w każdej pomniejszej sprawie niech rozstrzygają oni – i tak ulżyj sobie, i niech niosą z tobą. 23Jeśli tę sprawę uczynisz, a [tak] przykazuje ci Bóg, to będziesz w stanie się ostać, a też cały ten lud wróci na swoje miejsce w pokoju.
24I posłuchał Mojżesz głosu swego teścia, i uczynił wszystko, co ten powiedział. 25Wybrał więc Mojżesz ludzi dzielnych spośród całego Izraela i ustanowił ich naczelnikami nad ludem, książętami tysięcy, książętami setek, książętami pięćdziesiątek i książętami dziesiątek. 26I sądzili lud w każdym czasie; [tylko] sprawę trudną przedkładali bezpośrednio Mojżeszowi, a w każdej sprawie pomniejszej rozstrzygali sami.
27Potem Mojżesz wyprawił swego teścia, a on poszedł do swojej ziemi.

Obecnie wybrane:

Wyjścia 18: SNPD4

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj