Dzieje Apostolskie 8
8
1A Saul pochwalał ich zabójstwo.#Dz 22:20; Rz 1:32#8:1 Podział NP na rozdziały i wersety w obecnej formie wprowadził Robert Estienne w 1551 r. po Chr. w swoim wydaniu gr. NP.
Prześladowanie Kościoła
W tym dniu natomiast nastało wielkie prześladowanie#Dz 22:4; 1Kor 15:9; Flp 3:6; 1Tm 1:13; Hbr 11:36-37 skierowane przeciw zgromadzeniu#Dz 5:11; 8:3; 9:31 w Jerozolimie i wszyscy, oprócz apostołów, rozproszyli się#Dz 8:4; 11:19; Jk 1:1 po okolicach Judei i Samarii.#Dz 1:8 2Szczepanem zaś zajęli się#8:2 zajęli się, συγκομίζω, w celu przygotowania do pochówku i pogrzebania. bogobojni mężczyźni i urządzili po nim wielką żałobę.#8:2 Idiom, καὶ ἐποίησαν κοπετὸν μέγαν ἐπ᾽ αὐτῷ, tj. urządzili wielkie bicie się w pierś. 3A Saul tępił zgromadzenie: wchodził do domów, wywlekał mężczyzn i kobiety – i wtrącał do więzienia.#Dz 7:58; 9:1-2, 13-14, 21; 22:4, 19; 26:9-11; 1Kor 15:9; Ga 1:13; Flp 3:6; 1Tm 1:13
Triumf ewangelii w Samarii
4Ci z kolei, którzy się rozproszyli,#Dz 8:1; 11:19 przechodzili [z miejsca na miejsce]#Mt 10:23 i głosili Słowo ewangelii.#Dz 5:42; 15:35 5Filip#Dz 6:5; 21:8 zaś dotarł do miasta Samarii#Dz 1:8; 8:14; 9:31#8:5 Samaria: w wersecie chodzi prawdopodobnie o główne miasto Samarii, odbudowane przez Heroda Wielkiego jako Sebaste na cześć Augusta. Wskazuje na to rodz. występujący przed nazwą. Gdyby rodzajnika nie było, mogłoby chodzić o Gittę, wg Justyna Męczennika rodzinne miasto Szymona Maga (Dz 8:5L). i głosił im Chrystusa. 6Tłumy zaś zgodnie dawały posłuch temu, co było mówione przez Filipa, gdy tak słuchały i oglądały znaki, które czynił.#Mk 16:17-18 7Gdyż duchy nieczyste, krzycząc donośnym głosem, wychodziły z wielu, którzy je mieli, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych#Mt 4:24; 10:1; Mk 6:7; 16:17-18; Dz 5:16; 19:12 – 8zapanowała też wielka radość w tym mieście.#Dz 8:39; 13:52
9A pewien człowiek, imieniem Szymon, zajmował się wcześniej w mieście magią#Dz 8:11; 13:6 i zachwycając naród Samarii, podawał się za kogoś wielkiego, 10kogo poważali wszyscy, od małego po wielkiego, mówiąc: Ten jest mocą Boga, która zwie się Wielką.#Dz 14:11; 28:6#8:10 Może chodzić o wschodnią naukę o emanacjach lub eonach, powszechną w II w. po Chr. (Dz 8:10L). 11Poważali go zaś dlatego, że przez dłuższy czas zachwycał ich czarami. 12Gdy jednak uwierzyli Filipowi, który głosił ewangelię o Królestwie Bożym#Dz 1:3; 14:22 i o imieniu Jezusa Chrystusa,#Dz 4:12 dawali się ochrzcić,#Mk 16:16; Dz 2:38, 41; 10:48; 16:33 zarówno mężczyźni, jak i kobiety. 13Sam Szymon także uwierzył, a gdy został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc, jak dzieją się wielkie znaki oraz dzieła mocy,#Dz 19:11 był zachwycony.#8:13 Lub: pozostawał pod wrażeniem.
14Gdy zaś apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, 15którzy po przybyciu modlili się o nich, aby otrzymali Ducha Świętego. 16Na nikogo bowiem z nich jeszcze nie zstąpił, byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa.#Rz 6:3; Ga 3:27 17Wtedy nakładali na nich ręce,#Dz 6:6; 9:17; 1Tm 4:14#8:17 Nakładanie rąk nie miało miejsca w dniu Pięćdziesiątnicy (Dz 2:4, 33) ani w Dz 4:31; 10:44; nie jest wspomniane w 1Kor 12 ani 1Kor 14. Doszło do niego natomiast w Dz 6:7 przy okazji modlitwy nad diakonami, w tym miejscu oraz w Dz 19:6 przy okazji zstąpienia Ducha Świętego, w 1Tm 4:14; 2Tm 1:6 przy okazji udzielenia duchowego daru; w Dz 13:3 w związku z oddelegowaniem Barnaby i Saula do służby misyjnej. W przypadku Saula ręce nałożył na niego Ananiasz (Dz 9:17). Przyjmowaniu Ducha nie zawsze zatem towarzyszyło nakładanie rąk. a [oni] otrzymywali Ducha Świętego.#J 20:22; Dz 10:44; 19:6
18A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez nakładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze#8:18 pieniądze, χρήματα. 19i powiedział: Dajcie i mnie tę władzę, aby ten, na kogo nałożę ręce, otrzymywał Ducha Świętego. 20Piotr zaś powiedział do niego: Twoje srebro wraz z tobą niech będzie na zgubę, ponieważ sądziłeś, że dar Boga#Dz 2:38; 10:45; 11:17 można nabyć za pieniądze.#Iz 55:1; Mt 10:8 21Nie masz cząstki ani udziału#Ne 2:20; Ef 5:5 w tym Słowie, gdyż twoje serce nie jest szczere#8:21 szczere, εὐθεῖα, ozn. też geometryczną linię prostą (jak w Dz 9:11). wobec Boga.#Ps 78:8, 37 22Opamiętaj się zatem#Obj 2:16; 3:19 i [odwróć] od tego twojego zła, i módl się do Pana, czy nie mógłby ci być odpuszczony zamysł twojego serca; 23bo widzę, że jesteś w gorzkiej żółci#Pwt 29:17; Tr 3:15; Hbr 12:15#8:23 gorzka żółć, χολὴ πικρία; χολή to żółtawa zieleń, żółć, hl2, Mt 27:34. W G także piołun, zob. Pwt 29:18; 32:32; Tr 3:15; Jb 16:14. Starożytni uważali żółć za siedlisko nienawiści, pychy, chciwości, zazdrości i obłudy; kolorem żółć przypomina miód, ale ma inny smak (Dz 8:23L). i w więzach niesprawiedliwości.#Iz 58:6#8:23 więzy niesprawiedliwości, σύνδεσμον ἀδικίας; co do σύνδεσμος, zob. Ef 4:3; Kol 3:14 i Kol 2:19. Propozycja Szymona jako trucizna i zniewolenie, zob. Pwt 29:17; Hbr 12:15. 24Szymon zaś odpowiedział: Módlcie się wy o mnie do Pana, aby nie przyszło na mnie nic z tego, co powiedzieliście. 25A oni, gdy złożyli świadectwo#Dz 2:40; 10:42 i opowiedzieli Słowo Pana,#8:25 Słowo Pana, λόγον τοῦ κυρίου, to w SP określenie mów prorockich: דָּבַר יְהֹוָה (dawar JHWH; np. Rdz 15:1; Iz 1:10; Jo 1:1); zob. Dz 13:44, 48, 49; 15:35-36; 16:32; 19:10, 20; 1Ts 1:8; 4:15; 2Ts 3:1; por. ῥῆμα τοῦ κυρίου oraz דָּבַר הָאָדוֹן (dawar ha’adon) w Łk 22:61; Dz 11:16; 1P 1:25. wrócili do Jerozolimy, ewangelizując#Dz 5:42; 8:40 [po drodze] w wielu wioskach Samarytan.
Filip i królewski dostojnik
26A anioł Pana#Dz 5:19; 27:23 przemówił do Filipa#Dz 6:5 tymi słowy: Wstań i idź na południe#8:26 na południe, κατὰ μεσημβρίαν: określenie kierunku l. pory dnia. Podobnego rodzaju polecenia: Wj 14:16; 1Krl 17:3-4, 9-14; 2Krl 5:10. na drogę, która schodzi z Jerozolimy do Gazy.#Rdz 10:19#8:26 Odległość z Jerozolimy do Gazy wynosi ok. 77 km. Z Samarii do Jerozolimy – 56 km. Z Jerozolimy przez Betlejem i Hebron wiodła droga łącząca się z głównym szlakiem do Egiptu, na pd od Gazy; Dz 8:26L. Jest to droga pustynna.#8:26 Lub: pusta, ἔρημος. 27Wstał więc i poszedł. A oto człowiek, Etiopczyk,#8:27 Lub: człowiek Etiopczyk, hebr. eunuch,#8:27 eunuch, εὐνοῦχος, סָרִיס (saris), ozn. osobę wykastrowaną lub urzędnika (Rdz 39:1 G). Prawo wyłączało eunuchów ze wspólnoty (Pwt 23:1), choć Bóg takie osoby akceptował (Iz 56:3-5; Mdr 3:14). Eunuch ten był pierwszym przedstawicielem innego narodu w kościele, Samarytanie bowiem uważani byli za spokrewnionych (Dz 8:4-25). dostojnik kandaki,#8:27 kandaka, Κανδάκη, to tytuł królowej etiopskiej (por. faraon); brane bywa za imię własne (Dz 8:27L). królowej Etiopów,#8:27 Etiopia to królestwo Nubii w pn Sudanie, ze stolicą Meroe. (Nie mylić z Abisynią, która potem przyjęła nazwę Etiopia, a otworzyła się na chrześcijaństwo w IV w. po Chr.). Zgodnie z tradycją panowała tam królowa matka. Pisarze klasyczni wspominają kilka kobiet pełniących funkcje królowej w Meroe w I w. p. i I w. po Chr., które nosiły tytuł kandaka. W tym przyp. może chodzić o Amanitore, która panowała w latach 25-41 po Chr. Na terenach określonych tu jako Etiopia od VII w. p. Chr. mieszkali Żydzi. który był nad całym jej skarbem, przyszedł zaś do Jerozolimy, aby pokłonić się [Bogu],#1Krl 8:41-42; Iz 56:3-7; Ps 68:32; So 3:10; J 12:20; Dz 24:11 28powracał, a siedząc w swoim rydwanie, czytał proroka Izajasza. 29Duch zaś powiedział#Dz 10:19; 11:12; 13:2; 20:23; 21:11 Filipowi: Podejdź i przyłącz się do tego rydwanu. 30A gdy Filip podbiegł, usłyszał go, jak czyta proroka Izajasza, i zapytał: Czy rozumiesz to, co czytasz? 31A on odpowiedział: Jak mogę, skoro mnie nikt nie prowadzi?#J 16:13; Rz 10:14 I poprosił Filipa, aby wsiadł i przy nim usiadł. 32A fragment Pisma, który czytał, był ten:#Iz 53:7-8
Jak owca na rzeź był prowadzony
i jak baranek milczał wobec tego,
który go strzyże –
tak nie otwiera swoich ust.#Mt 26:63; J 19:9
33 W Jego # 8:33 jego za C E Ψ Byz. poniżeniu#Iz 53:7-8; 2Kor 8:9; Flp 2:8 pozbawiono Go
sądu.#8:33 Lub: Odmówiono Mu sądu.
Kto opowie o jego rodzie?
Bo zabierane jest z ziemi jego życie. # 8:33 Cytat Iz 53:7-8 za G.
34Wtedy eunuch odezwał się do Filipa: Proszę cię, o kim prorok to mówi? O sobie samym, czy też o kimś innym?#8:34 Frg. ten był niejasny dla samych Żydów, którzy w Słudze Pana upatrywali któregoś z proroków lub naród jako całość. 35A Filip otworzył swoje usta i rozpoczynając od tego [fragmentu] Pisma,#Łk 24:27; Dz 17:2; 18:28; 28:23 głosił mu ewangelię#Dz 5:42; 8:25, 40 o Jezusie. 36A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę i eunuch zapytał: Oto woda; co przeszkadza, abym został ochrzczony?#Dz 2:38; 10:47 37Filip zaś powiedział: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on na to: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Boga.#8:37 Dz 8:37 brak w: 𝔓45 (IV) 𝔓74 א (IV); Występuje w różnych formach: ειπεν δε αυτω ο Φιλιππος· ει πιστευεις εξ ολης της καρδιας σου εξεστιν. αποκριθεις δε ειπεν· πιστευω τον υιον του θεου ειναι τον Ιησουν Χριστον, E (VI) Ir (II); wd; Dz 8:37L. 38I rozkazał zatrzymać rydwan, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go.#Mt 28:19#8:38 Etiopczyk mógł zostać ochrzczony w miejscu zwanym dziś Ain-Dirue, 7 km od Hebronu (Dz 8:38L). Jeśli tak, to z Samarii na miejsce chrztu Filip przebył drogę ok. 80 km. 39Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa#1Krl 18:12; 2Krl 2:16; Ez 3:14; 8:3; 2Kor 12:4 i eunuch go już więcej nie zobaczył, lecz z radością#Dz 8:8; 11:23 jechał dalej swoją drogą. 40Filip natomiast znalazł się w Azocie#8:40 Azot: w SP Aszdod, miasto filistyńskie, 30 km na pd od Liddy. i obchodząc wszystkie miasta, głosił ewangelię,#Dz 8:25 aż przyszedł do Cezarei.#Dz 9:30; 10:1, 24; 21:8#8:40 Cezarea: miasto nad M. Śródziemnym, na pd od góry Karmel (nie chodzi o Cezareę Filipową), zob. Dz 10:1.
Obecnie wybrane:
Dzieje Apostolskie 8: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
