Rzymian 2
2
Poleganie na religijnych rytuałach również prowadzi do potępienia
1 # Mt 7,1‐2; Łk 18,9‐14; J 8,7 Wy zaś, którzy uważacie się za ludzi przyzwoitych, jeśli tylko myślicie, że jesteście lepsi niż tamci, uświadomcie sobie, że dopuszczacie się w swych sercach wielkiego bezprawia, które polega na potępianiu innych. Czyniąc to, również zasługujecie na wieczną zagładę! Czyżbyście nie wiedzieli, że potępiając innego człowieka, sami na siebie wyrok wydajecie?#Por. Mt 7,1‐2. W ten sposób i wy nie jesteście wolni od grzechu! 2#Rz 14,12; 1 P 4,5Nie zapominajcie o tym, że tylko Bóg ma prawo do osądzania, a Jego sprawiedliwy wyrok w równej mierze dotknie każdego, kto trwa w swoim grzechu#Zgrzeszenie (potknięcie i popadnięcie w grzech) nie jest tym samym, co trwanie w grzechu (permanentne pozostawanie w tym stanie).. 3#2 Krn 19,7; Mt 7,2; Rz 14,10; 2 Kor 5,10; Hbr 4,13A może myślicie, że Bóg potępi innych, ale wy – mimo że również trwacie w grzechu – jako ludzie religijni jakoś unikniecie Jego wyroku? 4#Rz 9,22; 2 P 3,9.15A może z powodu lekceważenia cierpliwości, wielkoduszności i łagodności Boga umyka wam to, że celem Jego dobroci jest doprowadzenie was do dogłębnego opamiętania się#Gr. metanoia, słowo oznaczające osobistą przemianę myślenia, całkowitą wewnętrzną zmianę.? 5#Dn 7,9; So 1,14‐18; Dz 7,51; 2 Tes 1,5‐10W taki sposób, przez swój upór i skamienienie serca#Por. Rz 9,18., także i wy gromadzicie nad sobą gniew na dzień sprawiedliwego Bożego Sądu, 6#Prz 24,12; Mt 16,27; J 5,29; 2 Kor 5,10; Ap 20,12w czasie którego Najwyższy udzieli każdemu stosownej odpłaty na podstawie tego, czyje dzieła kto wykonywał#Istnieje istotna różnica pomiędzy realizowaniem własnej woli a pełnieniem woli Bożej. Jak to Apostoł wyjaśnia dalej (a także w swoich kolejnych listach), dziełem Bożym w człowieku jest doprowadzenie go do zaufania Chrystusowi i życie w posłuszeństwie wobec Niego. Własne próby zapracowania sobie na zbawienie przez dobre postępowanie są inicjatywą wyłącznie ludzką. W Ef 2,8‐10 Paweł rozwija to zagadnienie, pokazując, że każdy człowiek ma do wyboru pełnienie albo własnych czynów (za które będzie osądzony – por. Ps 62,13), albo czynów, które Bóg przygotował mu do wypełnienia. Obie kategorie czynów mogą być uznawane przez świat zewnętrzny za tzw. dobre uczynki. Jednak Bóg ma swoją kategorię dobra – inną niż ten świat. Jezus nauczał o tym w Mt 7,21‐23. Tak więc kluczem do życia wzorowanego na życiu Chrystusa jest poznanie i pełnienie woli Bożej w całkowitym oddaniu i posłuszeństwie (tzn. w wierze). Bez niej nie można podobać się Bogu (por. Hbr 11,6).. 7#Mt 7,21; Mt 25,46; Hbr 11,6Udział w odwiecznym i nieskończonym Życiu da tym, którzy, pełniąc Jego wolę#Dosł. „trwając w dobrym dziele” – „dobre dzieło” to Boże dzieło (por. Ef 2,10), realizowane zgodnie z Jego wolą, gdyż tylko Bóg definiuje to, co jest dobrem (por. Mt 19,17). Chodzi więc tu zasadniczo o wolę Bożą, gdyż tylko ludzie, którzy ją pełnią, zostaną zbawieni (por. Mt 7,21‐23). Dobro jest tu pokazane w antytezie do zła, które to zaś jest buntem i przeciwstawianiem się woli PANA., z wytrwałością szukają chwały PANA oraz Jego uznania, troszcząc się o to, co jest niezniszczalne; 8#Ez 18,24; Mt 7,22‐23; 2 Tes 1,8‐9; 2 Tes 2,12; 1 J 3,4natomiast swój gniew i oburzenie wyleje na tych, którzy dla własnych przyjemności i korzyści nie są posłuszni Prawdzie#Określenie mające wymiar osobowy i odnoszące się do Jezusa. Por. J 14,6., lecz z rozmysłem nurzają się w niesprawiedliwości. 9#Prz 11,21; Iz 1,16; Iz 13,11; Ez 18,24; Ha 1,13; Łk 6,45; Rz 12,21Wieczne nieszczęście i udręka duszy dotkną każdego człowieka, który trwa w czynieniu zła, niezależnie od tego, czy jest przyzwoity, czy nie: najpierw Żyda, później nie‐Żyda, 10a chwała, cześć i pokój otoczą na wieki każdego, kto pełni Bożą wolę#Dosł. „czyni dobro” – patrz przypis do wersetu 7. Czynienie dobra jest tu synonimem pełnienia woli Bożej.: najpierw Żyda, potem także nie‐Żyda, 11#Pwt 10,17; Dz 10,34; Ga 2,6; Ef 6,9; Kol 3,25; 1 P 1,17ponieważ Bóg nikogo nie faworyzuje#Ta wielka prawda jest widoczna również w całej historii biblijnej. Izrael, chociaż został przez Boga wybrany do pewnej misji, nie był przez Niego hołubiony w permisywny sposób. Bóg stawiał Izraelowi bardzo konkretne wymagania, lecz gdy Żydzi ich nie wypełniali, byli surowo karani. W działaniu Boga można zauważyć znamienną prawdę: im więcej przywilejów ktoś dostaje, tym większa odpowiedzialność na nim spoczywa i tym surowiej zostanie osądzony (por. Jk 3,1)..
Nowe kryterium Bożego Sądu
12 # Jk 2,10‐12 Każdy, kto trwa w jarzmie grzechu, zginie! Jeśli ktoś grzeszy, nie będąc poddanym Prawu Mojżesza, zostanie potępiony bez stosowania tego Prawa#Ta prawda odnosi się do wszystkich ludzi, którzy nie mają żydowskiego pochodzenia.; jeśli zaś podlega temu Prawu, zostanie potępiony za swe grzechy zgodnie z jego przepisami. 13#Mt 7,21.26‐27; Łk 8,21; Jk 1,22‐25; 1 J 3,7Za sprawiedliwego bowiem może zostać uznany tylko ten, kto całkowicie i do końca wypełnił to Prawo#Boża świętość i sprawiedliwość ukazana w Prawie Mojżeszowym wymagała, aby zostało ono – całkowicie i bez żadnego wyjątku – wypełnione do końca (por. Jk 2,10‐11 oraz Ga 2,16; Ga 3,10‐11). Na Ziemi żył tylko jeden człowiek, który całkowicie i doskonale wypełnił to Prawo – Jezus Chrystus. Nikt inny tego nie dokonał. W dalszym wywodzie Apostoł ukaże, iż Prawo nie zostało dane Żydom po to, aby ich zbawić, ale żeby zwrócić ich wzrok na Chrystusa. Prawo nie kolidowało z autorytetem Jezusa, było ono jedynie swoistym „cieniem” przyszłej rzeczywistości (Hbr 10,1), który przez samo pojawienie się miał zwrócić oczy Izraela na postać Jezusa. Prawo miało być ich wychowawcą (gr. paidagogos – słowo to oznaczało niewolnika prowadzającego dziecko na nauki do mistrza), którego zadaniem było doprowadzenie Żydów do Zbawiciela (por. Ga 3,24‐25).. Samo jego odczytywanie albo studiowanie nikomu nie przyznaje takiego statusu. 14#Dz 10,35Zasada ta ma zastosowanie zarówno wobec Żydów, jak i nie‐Żydów. Choć tym ostatnim Prawo Mojżeszowe nie zostało formalnie nadane, to przecież gdy intuicyjnie postępują zgodnie z jego przepisami, pokazują, że rozumieją wartości, na których zostało ono zbudowane#Sednem Prawa Mojżeszowego był przekaz, że tylko ten człowiek, który całkowicie wypełni wszystkie przepisy Prawa, będzie miał udział w odwiecznym i nieskończonym Bożym Życiu. Takie przesłanie, siłą rzeczy, musiało kierować każdego pokornego w duchu człowieka do zrozumienia, że sam nie jest w stanie osiągnąć zbawienia przez wypełnianie przepisów Prawa i w tej kwestii musi zdać się na Bożą łaskawość. Jeśli jednak ktoś upierał się, by podążać drogą wypełniania religijnych przepisów i „pracować” w ten sposób na zbawienie, to wchodził w ślepą uliczkę. Sam siebie pozbawiał możliwości przyjęcia od Najwyższego daru Życia, sam sobie zamykał drogę do wieczności.. 15#Rz 1,32W ten sposób wykazują, że Prawo zostało wpisane w ich serca w postaci sumienia, które na przemian ich oskarża lub broni#Prawo Boże wpisane w sumienie człowieka można nazwać Prawem w sumieniu albo Prawem Sumienia.. 16#Dz 10,42; Rz 2,6; Rz 6,11.23; 1 Kor 4,5; Ga 5,6Jednak Dobra Wiadomość, do głoszenia której zostałem posłany, odkrywa nam nowe informacje, a mianowicie takie, że w Dniu Ostatecznym, gdy Bóg będzie sądził wszystkie ludzkie sprawy, nawet te najbardziej ukryte, uczyni to w nowy sposób: poprzez zweryfikowanie tego, czy złączyliśmy się w prawdziwym i żywym związku z Chrystusem Jezusem#To oznacza, że nie jest ważne, czy ktoś należy do narodu żydowskiego znającego Prawo Mojżeszowe, czy do niego nie należy. Bóg ujawnił bowiem, że Sąd Ostateczny nad każdym człowiekiem (w czasie którego zostanie oznajmione, czy ktoś będzie zbawiony, czy potępiony) odbędzie się nie według kategorii religijnych, nie według zasad czy przepisów moralnych, nie według „ważenia” uczynków, ale na podstawie tego, czy ten konkretny człowiek JEST W CHRYSTUSIE (tzn. czy jest zapisany w Księdze Życia Chrystusa – por. Ap 20,15). Dalej Apostoł wyjaśni bardziej szczegółowo, co to oznacza. Wskaże, iż każdy, kto wraz z Chrystusem umarł dla systemu wartości pochodzącego z tego świata, będzie dzięki temu (tzn. trwając w Chrystusie) żyć na wieki – por. Rz 8,1nn..
Religijna hipokryzja zasługuje na szczególne potępienie
17 # Iz 48,1‐5; Am 5,21; Mt 3,8‐9; J 8,33; Jk 2,19 Jeśli więc jesteś Żydem lub uważasz się za człowieka religijnego#Dosł. „Judejczyka”. W tamtych czasach określenia tego używano nie tylko do opisu narodu żydowskiego, ale także – bardziej specyficznie – do określenia przedstawicieli elit religijnych, mających największy wpływ na życie społeczno‐religijne w Judei. polegającego na Bożym Prawie i w związku z tym twierdzisz, że masz szczególną więź z Bogiem, to odpowiedz mi na następujące pytanie: 18#Rz 12,2; Flp 1,9‐10Skoro uważasz się za lepszego i pouczony przez Prawo szczycisz się znajomością woli Bożej, 19#Mt 15,14; Mt 23,1‐39; Łk 18,9‐12; J 9,40‐41a do tego masz przeświadczenie, że jesteś przewodnikiem ślepych, światłem dla tych, którzy są w ciemnościach, 20i skoro uważasz się za wychowawcę głupich i za nauczyciela niedojrzałych, ponieważ z Prawa czerpiesz wiedzę oraz prawdę, 21#Ps 50,16‐21; Mt 23,3‐4; 2 Tm 3,5to dlaczego, nauczając innych, sam nie stosujesz się do zasad tego Prawa? Dlaczego, twierdząc, że nie wolno kraść, sam kradniesz? 22Dlaczego, twierdząc, że nie wolno cudzołożyć, sam cudzołożysz#Cudzołożnikami Żydzi nazywali nie tylko osoby zdradzające swych współmałżonków, ale także typowych bałwochwalców.? Dlaczego, brzydząc się pogańskimi bożkami, czerpiesz korzyści z handlu nimi? 23#Ez 36,19‐24Dlaczego, chełpiąc się Prawem, jednocześnie łamiesz jego zasady#Więcej o funkcji i roli Prawa Mojżeszowego można znaleźć w Ga 3,19‐25 oraz w Jk 2,10., czym w ewidentny sposób okazujesz Bogu brak szacunku? 24#Iz 52,5; Ez 36,19‐24; Jk 2,6‐7; 2 P 2,2Nic więc dziwnego, że w Piśmie napisane jest, iż to z waszego powodu ludzie bluźnią Bogu#W oryginale hebraizm: „bluźnią Bożemu imieniu”. Por. Iz 52,5 oraz Ez 36,20..
25 # Pwt 30,6; Jr 4,4; Jr 9,24‐25; 1 Kor 7,19; Ga 5,3‐6 Jeśli więc uważasz się za człowieka religijnego, to zwróć uwagę na to, że rytuały i symbole, jak choćby żydowskie obrzezanie#Mowa tu o zewnętrznym znaku przymierza, które Bóg zawarł z Abrahamem. Dla Żydów obrzezanie stało się jednym z najważniejszych obowiązków religijnych, a także dumą narodową. Więcej w Komentarzu NPD → Obrzezanie., mają wartość jedynie wtedy, gdy rzeczywiście w pełni stosujesz się do obowiązującego cię Prawa#Por. Jk 2,10.. Jeśli jednak notorycznie przekraczasz to Prawo, wówczas wszelkie symbole twojej religijności, z obrzezaniem włącznie, tracą swoje znaczenie. 26#Pwt 30,6; 1 Kor 7,19; Ga 5,6Czy w takiej sytuacji człowiek niereligijny, który nigdy nie poddał się takim obrzędom jak obrzezanie i który nie zna litery Prawa, a jednak intuicyjnie stara się respektować jego wartości, nie jest w istocie bardziej przyzwoity niż ty? 27#Mt 12,41Czy w takim wypadku człowiek ten – choć sam siebie wcale nie uważa za religijnego – nie będzie świadkiem przeciwko tobie, który z rozmysłem łamiesz przepisy znanego ci Bożego Prawa? 28#Jr 4,4; Mt 3,9; J 7,24; J 8,15.39; Ga 6,15; Ef 2,11‐13; Flp 3,2Zrozum to w końcu, że o przynależności do Ludu Bożego nie świadczy żaden znak – jak choćby obrzezanie – wykonany zewnętrznie przez człowieka! 29#Rz 7,6; Rz 8,2; 2 Kor 3,6; Flp 3,3; Kol 2,11O przynależności tej świadczy jedynie wnętrze człowieka, będące wynikiem obrzezania serca, które dokonuje się w duchu, a nie na ciele. Cechą charakterystyczną człowieka tak obrzezanego jest to, że już nie szuka on uznania w oczach innych ludzi, lecz stara się podobać samemu Bogu#Por. Flp 3,2‐3; Kol 2,11..
Obecnie wybrane:
Rzymian 2: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.
