Dzieje 3
3
Pierwsze uzdrowienie
1Pewnego dnia o trzeciej po południu#W świątyni jerozolimskiej publiczne modlitwy odbywały się codziennie trzy razy: o godzinie 9:00 rano (czyli o trzeciej wg rachuby żydowskiej), o 12:00, tzn. w południe (czyli o szóstej wg rachuby żydowskiej) i o 15:00 (czyli o dziewiątej wg rachuby żydowskiej). Poranne i popołudniowe obrzędy polegały na złożeniu ofiary z baranka, modlitwie zebranego ludu, której towarzyszyła ofiara kadzidlana, oraz na udzieleniu kapłańskiego błogosławieństwa. Piotr i Jan udali się na modlitwę do świątyni. 2Przy wejściu do niej spotkali pewnego człowieka, który nie chodził od urodzenia. Jego rodzina codziennie kładła go przy bramie świątynnej zwanej Piękną#Była to wschodnia brama świątyni, która wyróżniała się spośród innych niezwykłym bogactwem ozdób wykonanych w złocie, srebrze i brązie., by prosił o jałmużnę. 3Ten, widząc zbliżających się Piotra i Jana, zaczął głośno błagać o wsparcie. 4Apostołowie zatrzymali się przy nim, a Piotr rzekł:
— Spójrz na nas!
5Gdy żebrak, licząc na jakiś datek, zwrócił się ku nim, 6#Mt 2,23; Dz 3,16; Dz 4,10Piotr powiedział:
— Nie posiadam srebra ani złota, lecz dam ci to, co mam! W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu mówię ci: Wstań i zacznij chodzić!
7I chwyciwszy żebraka za ręce, pomógł mu wstać. W tym momencie nogi tego człowieka wzmocniły się tak, 8#Iz 35,3‐6; Łk 7,22; J 5,14iż stanął pewnie i zaczął chodzić. Razem z Apostołami wszedł na teren świątyni i tam, ciągle chodząc i podskakując, chwalił Boga. 9Wszyscy zgromadzeni widzieli, że poruszał się samodzielnie, wielbiąc przy tym Boga. 10Ludzie, którzy rozpoznawali w nim żebraka spod Bramy Pięknej, wpadali w uniesienie z powodu tego, co się wydarzyło. 11#J 10,23; Dz 5,12Uzdrowiony zaś ani na krok nie odstępował Piotra i Jana. Kiedy podekscytowani ludzie otoczyli ich tłumnie, co miało miejsce w portyku zwanym Salomonowym, 12#Dz 14,8‐15Piotr tak przemówił:
— Mężowie izraelscy, dlaczego z takim podziwem patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, iż człowiek ten zaczął chodzić? 13#Wj 3,6.15; Iz 53,7.11; Mk 12,26; J 13,32; J 19,12‐16; Dz 2,23To Bóg naszych ojców: Abrahama, Izaaka i Jakuba, chciał tym wydarzeniem zwrócić waszą uwagę na to, iż swoją odwieczną chwałę ujawnił w Synu#Dosł. w osobie „Sługi” – w oryginale użyte zostało słowo pais, które oznacza zarówno dziecko, jak i młodego służącego (staropol. „pacholę”). Tytuł Sługi (Sługa PANA – Sługa JHWH) odnoszony jest do Jezusa za prorokiem Izajaszem (Iz 52,13‐53,12)., Jezusie, którego wy wydaliście na śmierć i wyrzekliście się przed Piłatem, chociaż ten chciał Go uwolnić. 14#Mt 27,20‐21; Łk 23,2.5.18‐19.25Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, domagając się ułaskawienia dla mordercy! 15#J 14,6; Dz 2,23‐24.32; Dz 4,10; Dz 5,30‐31; 1 Tm 2,5Zabiliście Tego, który jest Źródłem Odwiecznego Życia#Por. Ap 22,1. i jedynym do tego Życia Przewodnikiem#„Źródło i Przewodnik” (gr. archegos) oznacza tego, który toruje drogę innym, idzie – jako pionier i wódz – na czele swej armii, przewodzi jej i nią kieruje (por. Hbr 12,2).! Jednak On, Boską mocą, powstał z martwych, czego my jesteśmy naocznymi świadkami! 16#Mt 9,2; Mt 9,22; Mk 10,49; Łk 8,48; Dz 14,9‐10A ten człowiek, którego od dawna znacie i tutaj widzicie, dzięki zaufaniu, jakie w jego sercu wzbudziło imię Chrystusa, uzyskał pełną sprawność nóg! To Jezus swoją mocą sprawił to, co przed chwilą wydarzyło się na waszych oczach, a mianowicie, że kończyny tego człowieka wzmocniły się i zaczęły funkcjonować!
17 # Łk 23,34; Dz 13,27‐28; 1 Kor 2,7‐8; 1 Tm 1,13 Bracia, mam jednak świadomość tego, iż postępowaliście w niewiedzy, podobnie jak i wasi przywódcy, 18#Ps 22; Ps 69,4.21; Iz 50,6; Iz 53,3‐12; Za 12,10; Łk 24,27.44.46gdyż to Bóg samodzielnie zaplanował i zrealizował wszystko, co wcześniej zapowiadał ustami swoich proroków, a mianowicie to, że obiecany przez Niego Mesjasz#W tekście greckim występuje tu słowo Christos (pol. „Namaszczony”), jednak z uwagi na zachowanie kontekstu sytuacyjnego, gdy Żyd przemawia do Żydów, Redakcja NPD zdecydowała się na użycie tu słowa pochodzenia hebrajskiego Mesjasz. zostanie przeprowadzony przez cierpienie. 19#Mt 3,2; Dz 2,38; Dz 26,20Jeśli więc pragniecie, by wasze grzechy zostały przez Boga wymazane, opamiętajcie#Od gr. metanoia – „przemiana myślenia”. się i zwróćcie swymi sercami oraz całym myśleniem#Jest to odniesienie do najważniejszego przykazania (por. Mt 22,37; Mk 12,30; Łk 10,27), które jest żydowskim wyznaniem wiary pochodzącym z Pwt 6,4 i rozpoczynającym się po hebrajsku od słów Szema` Israel!... („Słuchaj, Izraelu!... PAN jest naszym Bogiem. Nasz PAN jest Bogiem jedynym!...”). Aktualne brzmienie wyznania Szema` Israel! zostało przeredagowane przez Żydów na przełomie II i III wieku n.e., a więc wtedy, gdy nastąpiło ostateczne oddzielenie judaizmu od chrześcijaństwa, i w miejsce słowa PAN (hebr. JHWH) użyto określenia „Wiekuisty”. ku Chrystusowi, 20#2 P 3,11‐13bo tylko w Nim możecie dostąpić obiecanego wytchnienia#Gr. anapsyksis. Słowo to występuje tylko raz w NT, jednak podobny stan eschatologiczny jest opisywany również słowem katapausis – „odpocznienie” (por. Dz 7,49; Hbr 3,11.18; Hbr 4,1.3.5.10‐11). w Obecności PANA. Finał zbawienia dokona się bowiem wtedy, gdy Jezus, Boży Mesjasz, powtórnie przybędzie na Ziemię. 21Jednak trzeba, aby tymczasem pozostawał On w Niebiosach, aż wszystko zostanie odnowione#Por. 2 P 3,13 i Ap 21,1‐2.. To o Nim Bóg od dawna mówił#Por. Hbr 1,1‐2. ustami swych świętych proroków. 22#Pwt 18,15.18‐19; Mt 16,14; Mt 17,5; J 7,40‐41.52; Dz 7,37Posłuchajcie choćby tego, co powiedział Mojżesz:
Proroka – jak ja – wzbudzi wam Bóg spośród waszych braci.
We wszystkim, co On powie, macie się Go słuchać # Por. Pwt 18,15. .
23A jeśli ktoś Go nie usłucha:
zostanie, ku swej zgubie, z ludu wyłączony # Por. Pwt 18,19 i Kpł 23,29. .
24Obecne dni zapowiadali również wszyscy prorocy od czasów Samuela. 25#Rdz 22,18; Ga 3,8‐29A wy przecież jesteście dziećmi tych proroków i dziedzicami tego Przymierza#Paweł dokładniej sformułował tę prawdę, wskazując, że tylko prawowite dzieci (tzn. ci, którzy mają taką samą wiarę jak Abraham) są dziedzicami tej Obietnicy i tego Przymierza (zob. Rz 4,16‐17) – por. także Hbr 11,17‐18., które Bóg zawarł z waszymi ojcami, poczynając od Abrahama, do którego powiedział:
W twoim Potomku błogosławieństwa dostąpią
wszystkie narody Ziemi # Por. Rdz 22,18. .
26 # Dz 2,39; Dz 13,46; Rz 1,16 Lecz zanim Bóg skierował to orędzie do innych narodów, posłał Jego, to znaczy Syna#Gr. pais – oznacza zarówno syna, jak i sługę. Wybór polskiego słowa zależy od tłumacza. W istocie sam Bóg dokonał wcielenia i, stając się zapowiadanym Synem człowieczym, przyszedł do ludzi w osobie Jezusa, by ich zbawić. Przyjmując postać ludzką (jako Syn Boży), pokazał w praktyce, co znaczy być Bożym dzieckiem, i dał przykład postawy, jaka jest miła Jego sercu. Piotr w swej przemowie nie skoncentrował się na aspekcie Boskości Jezusa, ale na Jego pełnym, dojrzałym człowieczeństwie, w całkowitym poddaniu Bogu. Aspekt Boskości Jezusa został podjęty przez Jana w jego Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie. Redakcja NPD zdecydowała się na użycie tu słowa „Syn”, a nie „Sługa”, z uwagi na werset Dz 4,29, w którym widzimy Apostołów i uczniów określających samych siebie jako doulos („niewolnicy”, „słudzy”), co wyraźnie odróżnia ich status od pais., najpierw do was, by wam pobłogosławić w odwracaniu się od niegodziwości i złego postępowania!#Wbrew nauczaniu współczesnych kaznodziejów „ewangelii sukcesu” Piotr wyjaśnia, że zasadniczym sensem Bożego błogosławieństwa w Chrystusie jest prowadzenie ludzi do odwracania się od grzechu (por. Mt 1,21), a nie do pomnażania bogactw materialnych, co było formą nagrody za wierność w Starym Przymierzu Boga z Izraelem. W tym też celu powstał On z martwych!
Obecnie wybrane:
Dzieje 3: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.
