Dzieje 24
24
Paweł w więzieniu w Cezarei
1 # Dz 23,2.24‐30.35; Dz 25,22 Pięć dni później arcykapłan Ananiasz wraz z przedstawicielami żydowskiej starszyzny i z niejakim Tertullosem, retorem#Retor to wykształcony mówca, który często występował w procesach sądowych., przybyli do namiestnika, wnosząc skargę przeciwko Pawłowi. 2Kiedy sprowadzono Apostoła, Tertullos rozpoczął mowę oskarżycielską takimi słowami:
— Szlachetny Feliksie! Dzięki tobie oraz reformom, jakie przeprowadziłeś, nasz lud doświadcza teraz pokoju i wielkiego dobrobytu#Tertullos rozpoczyna od bałwochwalczego uznania dla Feliksa. Każdy Żyd wiedział, że pokój i dobrobyt (hebr. szalom) zależą jedynie od Boga. Najzabawniejsze jest to, iż Feliks nie przeprowadził w Judei żadnych istotnych zmian czy reform.. 3Z wielką wdzięcznością dostrzegamy to wszędzie i każdego dnia. 4Nie chcąc więc zbytnio ciebie męczyć, od razu proszę, byś zechciał nas wysłuchać z właściwą sobie łaskawością. 5#Mt 2,23; Mk 1,24; Łk 23,2; Dz 17,6; Dz 24,14Stwierdziliśmy bowiem, że ten obecny tutaj człowiek – który jest źródłem duchowej zarazy i podżegaczem do rozruchów przeciwko Żydom na całym świecie – jest głównym prowodyrem#Gr. protostates – można też tłumaczyć jako „przywódca”, „lider”, „dowódca”. To znów nie było prawdą, gdyż wierzącym w Chrystusa w Jerozolimie przewodził wówczas Jakub. sekty nazarejczyków#Sekta nazarejczyków – tak wówczas ortodoksyjni Żydzi nazywali swych ziomków, którzy uznali Jezusa z Nazaretu za Mesjasza.. 6#Dz 21,28.30Całkiem niedawno próbował nawet zbezcześcić świątynię w Jerozolimie!
Pojmaliśmy go zatem i chcieliśmy osądzić zgodnie z naszym Prawem, 7lecz znienacka przybył trybun Lizjasz i przemocą wyrwał go z naszych rąk. 8#Dz 23,30Nakazał przy tym, byśmy z oskarżeniem udali się do ciebie#Zdania zaczynającego się słowami: „Pojmaliśmy go zatem...”, aż do tego miejsca nie ma w znanych, zachowanych do dziś manuskryptach greckich. Znajduje się jednak ono we wczesnych manuskryptach syryjskich, a także w powstałym nieco później przekładzie łacińskim (w tzw. Wulgacie), dlatego niektóre z przekładów Biblii pomijają je.. Przesłuchując tego człowieka, uzyskasz potwierdzenie wszystkiego, co mu zarzucamy.
9 # 1 Tes 2,16 Wielu z przybyłych Żydów w trakcie tej przemowy skwapliwie potwierdzało, iż sprawy rzeczywiście tak się miały.
10Następnie, na znak dany przez namiestnika, zabrał głos Paweł:
— Dostojny Feliksie! Wiem, że od lat jesteś sędzią tego ludu, dlatego pełen dobrych myśli przystępuję do swej obrony. 11#Dz 20,16Łatwo możesz sprawdzić, że nie dawniej jak dwanaście dni temu przybyłem do Jerozolimy, aby tu się modlić. 12I nigdzie – ani w świątyni, ani w synagogach, ani w żadnym innym miejscu w mieście – nie prowadziłem z nikim żadnych dysput. Nigdzie też nie wywoływałem jakichkolwiek burd czy rozruchów. 13#Dz 25,7Z tego to powodu moi oskarżyciele nie byli w stanie przedstawić ci żadnych dowodów na to, co mi zarzucają! 14#Mt 5,17; Dz 26,22; Rz 10,4Jedynym, do czego się przyznaję, jest to, że zgodnie ze stylem myślenia i życia#Dosł. „według Drogi” (gr. Hodos). W języku pierwszych uczniów Jezusa słowo „Droga” (będące skrótem myślowym od „Droga Boża” lub „Droga PANA”) oznaczało taki sposób myślenia i życia, który wynikał z nauczania i wzoru postępowania danego przez Jezusa z Nazaretu (por. J 14,6)., który oni nazywają sektą#Gr. hairesis. Od słowa tego pochodzi polskie określenie „herezja”. W czasach antycznych nie miało ono jednak tak negatywnego znaczenia. Kojarzone było raczej ze stronnictwem istniejącym w ramach danej społeczności. Takie stronnictwa (ugrupowania) tworzyli faryzeusze czy saduceusze. Chrześcijanie początkowo byli również postrzegani jako żydowskie stronnictwo., gorącym sercem służę Bogu naszych ojców, wierząc we wszystko, co zostało zapisane w Prawie i u Proroków. 15#Dn 12,2; Mt 22,31‐32; J 5,28‐29; Dz 23,6.8; Dz 28,20W Bogu pokładam nadzieję – którą oni również mają – iż kiedyś nastąpi zmartwychwstanie zarówno sprawiedliwych, jak i niesprawiedliwych. 16#Dz 23,1Z tej racji staram się w każdej sprawie zachowywać czyste sumienie nie tylko wobec Boga, ale i ludzi.
17 # Dz 11,29‐30; Rz 15,25‐28; 1 Kor 16,1‐4; 2 Kor 8,1‐4; Ga 2,10 Kiedy po wielu latach nieobecności powróciłem do mego narodu, by dostarczyć zebrane dary i jałmużny#Por. 1 Kor 16,1‐4., 18#Dz 21,26‐27poddałem się rytualnemu oczyszczeniu w świątyni. Uczyniłem to zupełnie prywatnie, bez prowokowania tłumów i wszczynania jakiegokolwiek zamętu. 19Jednak znienacka dopadli mnie jacyś fanatycy religijni wywodzący się spośród Żydów przybyłych z Azji. Tak naprawdę to oni powinni dzisiaj stać tu przed twoim trybunałem i składać skargę, jeśli coś mają przeciwko mnie. 20Ci zaś, którzy w tej chwili mnie oskarżają, niech sami zaświadczą, czy Sanhedryn uznał mnie winnym jakiegokolwiek przestępstwa, gdy zostałem przed nim postawiony! 21#Dz 23,6.8; Dz 24,15Chyba tylko tego, że, stojąc pośród nich, zakrzyknąłem, iż jestem sądzony z powodu wiary w zmartwychwstanie umarłych!
22 # Dz 23,26 Feliks, wiedząc dokładnie, na czym polega Droga Życia#Por. J 14,6., którą podążają uczniowie Jezusa, nie uległ argumentacji żydowskich przywódców. Oddalił ich pozew, lecz dodał na koniec:
— Zajmę się jeszcze tą sprawą, kiedy przybędzie tu trybun Lizjasz#Zdziwienie może budzić postawa Feliksa, który wiedząc, że uczniowie Jezusa nie postępują tak, jak to insynuowali ortodoksyjni Żydzi, i oddalając ich zarzuty, stwierdził jednocześnie, że będzie dalej zajmował się tą sprawą. Dopiero werset 26 wyjaśnia motywy jego działania..
23Centurion dostał rozkaz trzymania Pawła pod strażą. Miał jednak czynić to z całą przychylnością, bez ograniczania mu odwiedzin, na wypadek gdyby ktokolwiek z bliskich chciał mu w czymś usłużyć#W starożytności władze nie dostarczały więźniom utrzymania. Zaopatrzenie osób osadzonych było obowiązkiem rodziny i przyjaciół..
24 # Dz 18,5 Po kilku dniach Paweł został ponownie wezwany przed oblicze Feliksa, któremu tym razem towarzyszyła żona Druzylla – Żydówka#Druzylla, córka króla Heroda Agryppy I, w roku 53 n.e. poślubiła Azisa, króla Emesy. Szybko jednak rozwiodła się z nim, aby zostać żoną Marka Antoniusza Feliksa. Z nim miała syna, który otrzymał imię Tyberiusz Klaudiusz Agryppa III, jako wyraz czci dla cesarza Kaliguli. Druzylla i jej syn zginęli podczas wybuchu Wezuwiusza w roku 79.. Razem wysłuchali Pawła mówiącego o zaufaniu Chrystusowi Jezusowi. 25#Mk 6,17‐20; Dz 10,42; Dz 17,32; Ga 5,23; 2 P 1,6Kiedy Apostoł przeszedł do wyjaśniania, na czym polega Boża sprawiedliwość oraz życie we wstrzemięźliwości, i zaczął mówić o nadchodzącym sądzie, Feliks, wyraźnie przestraszony, rzekł:
— Na dziś wystarczy! Teraz odejdź! Gdy znajdę czas, wezwę cię ponownie.
26Ponieważ namiestnik żywił w sercu nadzieję, iż dostanie od Pawła jakąś łapówkę#Wcześniej Paweł wspomniał o tym, że przybył do Jerozolimy z pieniędzmi (por. Dz 24,17). Ta informacja z pewnością pobudziła Feliksa do myślenia o łapówce., kilka razy wzywał go jeszcze na rozmowy. 27#Dz 25,9.14Po dwóch latach Feliks został odwołany ze stanowiska, a jego miejsce zajął Porcjusz Festus#Była to wiosna roku 58. Źródła historyczne niewiele mówią o Festusie, jednak zachowane zapisy określają go jako człowieka prawego i sprawiedliwego. Był on rzymskim ekwitą. Umarł po czterech latach pełnienia urzędu prokuratora Judei.. Na odchodne – aby okazać Żydom swoją życzliwość – Feliks zdecydował pozostawić Pawła w więzieniu.
Obecnie wybrane:
Dzieje 24: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.
