Dzieje 25
25
1Festus, gdy objął rządy nad prowincją, już trzeciego dnia wybrał się z Cezarei do Jerozolimy. 2#Dz 24,1.27; Dz 25,15Korzystając z tej okazji, arcykapłani oraz przedniejsi Żydzi ponownie podnieśli sprawę Pawła. 3#Dz 23,12‐15Prosząc namiestnika o okazanie im przychylności, zażądali sprowadzenia Pawła do Jerozolimy. Ponownie bowiem knuli zamach na niego, gdy będzie w drodze. 4Festus jednak, planując szybki powrót do Cezarei, gdzie Paweł trzymany był pod strażą, 5#Dz 23,30odpowiedział:
— Niech raczej wasi przedstawiciele udadzą się tam ze mną i na miejscu go oskarżają. Zbadamy wówczas, czy tego człowieka obciąża jakieś przestępstwo.
6 # Dz 25,17 Po ośmiu czy dziesięciu dniach pobytu w Jerozolimie Festus powrócił do Cezarei. Następnego ranka – zgodnie z daną obietnicą – zasiadł do rozpoznania sprawy Pawła, nakazując, by przyprowadzono więźnia. 7#Mt 26,59‐61; Łk 23,10; Dz 17,6‐7; Dz 24,5‐6.13Gdy ten się zjawił, Żydzi przybyli z Jerozolimy wytoczyli przeciw niemu liczne i ciężkie oskarżenia. Nie potrafili jednak żadnego z nich udowodnić. 8#Dz 6,13; Dz 21,18; Dz 24,12.14; Dz 28,17Paweł zaś, występując w swej obronie, rzekł:
— W niczym nie uchybiłem ani żydowskiemu Prawu, ani świątyni jerozolimskiej, ani Cezarowi.
9 # Dz 24,27 Jednak Festus, chcąc okazać przychylność żydowskim elitom religijnym, spytał Pawła:
— Może w takim razie odeślę cię do Jerozolimy, abyś tam – oczywiście pod moim nadzorem – mógł bronić się przed ich oskarżeniami?
10 # Dz 25,21 Wtedy Paweł odparł:
— Doskonale rozumiesz, że nie dopuściłem się żadnego występku przeciwko Żydom. Skoro jednak stanąłem już przed cesarskim trybunałem, to przed nim dalej powinienem być sądzony. 11#Dz 26,32; Dz 28,19Gdybym uczynił coś, za co słusznie należałaby się mi kara śmierci, nie wzbraniałbym się od jej poniesienia. Skoro jednak zostałem oskarżony bezpodstawnie, nikt nie może wydać mnie w ręce tych fanatyków. W związku z tym składam apelację do Cezara#Pawłowi, jako obywatelowi rzymskiemu, przysługiwało prawo apelacji do samego cesarza. „Cezar” – od czasów Juliusza Cezara – był jednym z tytułów (imion), jakie przybierali kolejni rzymscy cesarze..
12 # Dz 26,32; Dz 28,19 Wtedy Festus, po konsultacji z doradcami, rzekł:
— Skoro odwołałeś się do Cezara, do Cezara się udasz.
13Kilka dni po tych wydarzeniach zjechał do Cezarei król Agryppa#Był to Agryppa II, syn Heroda Agryppy I (por. Dz 12,1) i wnuk Heroda Wielkiego (por. Mt 2,1). Od roku 50 Agryppa II, z nadania Rzymu, był królem Chalkis, małego księstwa w górach Libanu, a od roku 52 – tetrarchą Batanei, Trachonitydy, Iturei, Auranitydy, Gaulanitydy i Abileny, leżących na wschód od Jordanu. Miał on świadomość swej całkowitej zależności od Rzymu, dlatego bardzo mu zależało na dobrych relacjach z Festusem., któremu towarzyszyła Berenike#Berenike była córką Agryppy I, a więc siostrą Druzylli, żony poprzedniego namiestnika rzymskiego, Feliksa. Fakt, że była również siostrą wspomnianego tutaj króla Agryppy II oznacza, że łączył ich związek kazirodczy.. Przybył tam, by oficjalnie powitać Festusa. 14#Dz 24,27Bawili już tam pewien czas, gdy Festus wpadł na pomysł przedstawienia królowi sprawy Pawła. Powiedział więc#Wizyta króla Agryppy była dla Festusa znakomitą okazją do pozyskania potrzebnych informacji, które był zobowiązany zawrzeć w liście do Cezara. Odsyłając bowiem więźnia z apelacją do cesarza, musiał dołączyć pisemne wyjaśnienie problemu, a tego ciągle sam jeszcze nie rozpoznał. Król dobrze znający się na sprawach żydowskich mógł więc okazać się dla niego kopalnią wiedzy.:
— Feliks pozostawił w tutejszym więzieniu pewnego człowieka. 15#Dz 25,1‐2Gdy byłem w Jerozolimie, arcykapłani wraz ze starszyzną żydowską wnieśli przeciwko niemu skargę, domagając się skazania go. 16Odpowiedziałem im, że Rzymianie nie mają zwyczaju wydawania wyroku na kogokolwiek, zanim dany człowiek nie zostanie skonfrontowany ze swymi oskarżycielami i nie otrzyma możliwości obrony przed zarzutami, jakie są mu stawiane. 17Kiedy więc tylko przedstawiciele Sanhedrynu dotarli tutaj, bez żadnej zwłoki zasiadłem, by rozstrzygnąć jego sprawę. Oczywiście kazałem tego człowieka sprowadzić na rozprawę. 18#Dz 18,14‐15; Dz 23,29Jednak występujący oskarżyciele – wbrew moim oczekiwaniom – nie postawili mu żadnych poważnych zarzutów. 19#Dz 18,15; Dz 23,29Mieli jedynie do niego pretensje o jakieś kwestie związane z ich religią i pewnym Jezusem, który umarł, a o którym Paweł twierdzi, że żyje. 20#Łk 24,5.23; Dz 23,8; Dz 25,9; 1 Kor 15,12‐20; 2 Kor 13,4Nie będąc obeznany z tymi sprawami, zapytałem go, czy zechciałby udać się do Jerozolimy, aby tam poddać się sądowi we wskazanych kwestiach. 21#Dz 25,11‐12Wówczas Paweł zażądał, by przekazać jego sprawę do rozpatrzenia Najdostojniejszemu#Inny z tytułów cesarzy rzymskich.. Kazałem zatem trzymać go dalej w więzieniu, zanim odeślę go do Cezara#Chodzi tu o Nerona, który panował w latach 54‐68..
22 # Dz 9,15 Wtedy Agryppa rzekł do Festusa:
— Chętnie i ja przesłucham tego człowieka.
— Świetnie, jutro będziesz miał ku temu okazję — odparł Festus.
23 # Mt 10,18; Mk 13,9; Łk 21,12 Następnego dnia Agryppa i Berenike przybyli na miejsce przesłuchań z wielką okazałością. Zajęli tam miejsca wraz z rzymskimi trybunami#Łukasz pisze tu o dowódcach kohort. Stopień trybuna wojskowego (łac. tribunus militum) był wyższy niż stopień centuriona, ale niższy od stopnia legata. Trybuni wraz z centurionami i legatem stanowili kadrę dowódczą legionu rzymskiego. oraz najznamienitszymi obywatelami miasta. Na rozkaz Festusa przyprowadzono Pawła. 24#Dz 21,36; Dz 22,22; Dz 25,2.7.15Gdy wszyscy byli już na swoich miejscach, Festus przemówił:
— Królu Agryppo i wszyscy obecni tu mężowie! Oto macie przed sobą człowieka, w którego sprawie wielu religijnych Żydów – zarówno w Jerozolimie, jak i tutaj – podnosiło swój głos, twierdząc, iż nie jest on godzien dalszego życia. 25#Dz 23,9Tymczasem ja, badając jego sprawę, nie stwierdziłem niczego, za co należałaby się mu kara śmierci. Jednak on sam złożył apelację do Najdostojniejszego#Ponowne odniesienie do Cezara. O apelacji Pawła czytamy w Dz 25,11.. Z tego powodu zdecydowałem, iż wyślę go do Rzymu. 26Istnieje jednak pewien problem: brakuje mi czegoś konkretnego, co mógłbym w jasny sposób przedłożyć w liście do Panującego#Kolejny tytuł Cezara.. Dlatego zaprosiłem was, a zwłaszcza ciebie, królu Agryppo, abyście mogli go przesłuchać i pomóc mi ustalić, co mógłbym napisać. 27Bezsensowne bowiem byłoby wysyłanie więźnia do Cezara bez podania zarzutów, jakie na nim ciążą.
Obecnie wybrane:
Dzieje 25: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.
