Drugi Koryntian 6
6
Uświęcenie wynikiem nowej służby w Chrystusie
1 # Rz 8,9; 1 Kor 3,9; 1 Kor 15,2; 2 Kor 1,24; Ga 5,25 Współpracując zaś z Bogiem, troszczymy#Gr. parakaleo – czasownik opisujący działanie wspierające, umacniające i podtrzymujące. się o to, by nie okazało się, iż ktokolwiek z was na próżno#O możliwości przyjęcia Bożej łaski na marne (dosł. „na pusto”, „po próżnicy”), czyli jej zmarnowania, czytamy także w 1 Kor 15,10.14.17; Ga 3,3‐4; 1 Tes 3,5; Hbr 10,29; Hbr 12,15; Jud 4. przyjął Jego łaskę, 2#Iz 49,8; Łk 4,18‐21; Hbr 3,7; Hbr 3,12‐15którą On sam scharakteryzował tymi słowami:
Gdy nadejdzie czas łaski # Dosł. „czas przychylności”. , wysłucham cię!
W dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą! # Por. Iz 49,8. .
Dlatego wyraźnie wam oświadczamy: TERAZ właśnie jest czas łaski! Dzień, który zwie się TERAZ#Por. Hbr 4,7., jest owym zapowiadanym Dniem Zbawienia#Zbawienie (uwolnienie od grzechu) jest procesem, który zaczyna się i w znacznej mierze realizuje podczas życia człowieka na Ziemi (chodzi o uwolnienie od mocy i wpływu grzechu). Po fizycznej śmierci człowieka nie jest już możliwe zainicjowanie tego procesu. Śmierć fizyczna jest cezurą w procesie zbawienia. Tym, którzy nie złożyli swej ufności w Chrystusie, definitywnie odbiera szansę na zbawienie, dla tych zaś, którzy złożyli w Jezusie swoje zaufanie i w Nim wytrwali, oznacza uwolnienie od konsekwencji i obecności grzechu. Straszliwym błędem jest myślenie, że człowiek może przejść proces uświęcenia (zbawienia i oczyszczenia) po śmierci. Głoszenie takich teorii stoi w jawnej sprzeczności z nauczaniem Jezusa, który wzywał ludzi TU I TERAZ do opamiętania się i pełnienia woli Ojca. Sam Jezus wielokrotnie pouczał, że Jego Słowo będzie sądzić ludzi w Dniu Ostatecznym (por. J 12,48). Podobna myśl wyrażona jest w Hbr 4,7. Jednak tam, zamiast słowa TERAZ, zostało użyte słowo DZISIAJ. Więcej w Komentarzu NPD → Zbawienie.! 3#1 Kor 8,9; 1 Kor 9,12; 2 Kor 8,21Dlatego tak wielką wagę przykładamy do tego, by przypadkiem nie dopuścić się czegokolwiek, co mogłoby zhańbić posługę, którą prowadzimy, a przez to stać się dla kogokolwiek przeszkodą w skorzystaniu z Bożego ułaskawienia i pojednania. 4#1 Kor 4,9‐13; 2 Kor 4,2.8‐10Wręcz przeciwnie, jako sługi#Gr. diakonoi. Boga Najwyższego stawiamy siebie wszystkim za wzór nieustannej wytrwałości w znoszeniu ucisków, przeciwieństw i utrapień#Por. 2 Kor 6,4; Flp 1,29; Jk 1,2; 1 P 2,19; 1 P 3,14; 1 P 4,1; 1 P 4,12‐19.. 5#2 Kor 11,23‐28Godnie zachowujemy się w każdej sytuacji, zarówno w chłostach, które nas spotykają, jak i w uwięzieniach, a także podczas rozruchów wzniecanych przeciwko nam. Również w codziennych trudach, bezsennych nocach i braku pożywienia 6#Rz 2,4; Ga 5,22; Kol 3,12; 1 Tm 4,12; 2 Tm 2,22staramy się być wzorem czystości, zachętą do głębszego poznawania Boga, wzorem cierpliwości i uprzejmości w duchu uświęcenia#Gr. en pneumati hagio – z uwagi na brak jakiegokolwiek zaimka określonego użyta tu fraza ma charakter opisu postawy, a nie określenia Osobowej Postaci Boga Najwyższego (por. J 4,24). i zachowywaniu postawy nieobłudnej, ofiarnej Bożej miłości. 7#1 Kor 2,3‐4; 2 Kor 10,3‐5; Ef 6,11Czynimy to, głosząc Słowo Prawdy#Inne określenie Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie lub Słowa Bożego (por. także Hbr 4,12‐13)., które jest potężną#Gr. dynamis – siła, moc, potęga. Od tego słowa greckiego wywodzi się nazwa „dynamit”. Bożą bronią zdatną do walki zarówno zaczepnej, jak i obronnej#Dosł. „jakie trzymamy w prawej i w lewej ręce”. Metafora wojskowa. Broń trzymana w prawej ręce zawsze miała charakter ofensywny, np. miecz, włócznia itp. Oręż w lewej ręce to broń defensywna, np. tarcza. Por. także Hbr 4,12 oraz Ap 19,13‐15.. 8#Mt 27,63; 1 Kor 4,10.13; 1 Kor 7,29‐31W bojach tych doznajemy nie tylko chwały i uznania, lecz także pogardy i zniesławiania. Nazywają nas zwodzicielami – chociaż mówimy prawdę, 9#2 Kor 1,8‐10; 2 Kor 4,10‐12twierdzą, że jesteśmy nieznani – a jednak sławni, prawie ginący – a przecież przy Życiu trwający, smagani bez ustanku – lecz nie uśmiercani, 10#Dz 3,6; 1 Kor 1,5‐7; 2 Kor 8,9; Flp 2,17; 1 Tes 1,6ciągle gnębieni – a jednak radośni, materialnie ubodzy – a przecież duchowo bogaci, nic niemający – a jednak posiadający wszystko, co jest nam prawdziwie potrzebne#Por. 1 Tm 6,6‐8..
11 # 2 Kor 7,3 Och, Koryntianie! Szczerze wam wyznajemy, iż nasze serca są dla was szeroko otwarte. 12Nasza ofiarna miłość wobec was nie jest niczym ograniczona! To raczej wy ciągle zamykacie się przed nami! 13#1 Kor 4,14Jak dzieciom wam tłumaczę: odpłaćcie nam taką samą otwartością i szczerością, jaką i my was darzymy. 14#Pwt 22,10; J 8,12; Ef 5,7.11; 1 J 1,6Nie wprzęgajcie się w jedno jarzmo z niewierzącymi!#Por. Mt 11,29. Kontekst całego listu wskazuje, iż użyte tu określenie „niewierzący” Paweł odnosi nie tylko do przedstawicieli pogańskich kultów, lecz także do fałszywych nauczycieli wywodzących się z judaizmu, którzy bałamucili Koryntian, głosząc im fałszywe nauki. O takich „nauczycielach” równie ostro wypowiadał się sam Jezus (por. J 8,43‐44), a także inni Jego Apostołowie (por. Dz 13,10; 1 Tm 3,6‐7; 2 Tm 2,26; 1 J 3,8; 1 J 3,10).. Jakie bowiem może być partnerstwo pomiędzy sprawiedliwością a bezprawiem albo co może mieć wspólnego światłość z ciemnością? 15#Pwt 13,13‐16Czy istnieje jakakolwiek harmonia pomiędzy Chrystusem a Beliarem#Inna forma imienia „Belial”, które w starożytnej literaturze żydowskiej było potocznym imieniem diabła. albo jakakolwiek wspólnota wierzącego z niewierzącym? 16#Kpł 26,11‐12; Jr 32,38; Ez 37,27; 1 Kor 3,16‐17; 1 Kor 6,19Czy jest jakikolwiek związek pomiędzy prawdziwą świątynią Boga a obrazami lub figurami bożków? Przecież to my jesteśmy świątynią Boga Żywego, zgodnie z tym, co On sam powiedział:
Zamieszkam pośród was i będę się przechadzał pomiędzy wami.
Będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem # Skrót z Kpł 26,11‐12 (por. także Ez 37,27 oraz Ap 21,3). .
17 # Iz 52,11; Jr 51,45; Ap 18,4 Z tego powodu PAN mówi:
Wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od nich!
Tego, co nieczyste, nie dotykajcie, a ja was przygarnę # Skrót z Iz 52,11 (por. także Jr 51,45). Cytat ten wyjaśnia najgłębszy sens uświęcenia, o którym Apostoł pisze dalej w 2 Kor 7,1. Koncepcja „świętości” w rozumieniu hebrajskim związana była przede wszystkim z oddzieleniem. Świętość Boga oznacza Jego absolutne oddzielenie od grzechu oraz czystość i doskonałość nieskażoną nigdy jakimkolwiek błędem, porażką, zaniedbaniem, fałszem, spóźnieniem czy kłamstwem. Najwyższy nie ma nic wspólnego z grzechem. Co więcej, On nienawidzi grzechu całym swoim jestestwem. Lud święty (czyli uświęcony) to lud oddzielony dla Boga – do Jego wyłącznej własności. Ludem świętym jest więc tylko taki lud, który jest posłuszny Bogu i pełni Jego wolę. W związku z powyższym taki lud – siłą rzeczy – musi być oddzielony od grzechu, gdyż inaczej nie mógłby być narzędziem i reprezentantem Tego, Który Jest Święty (por. 1 P 1,15‐16). Lud nielgnący do Chrystusowej świętości nie może mieć obywatelstwa Bożego Królestwa (2 Kor 5,6‐10; Flp 3,20) i nie może być domownikiem Boga Najwyższego (por. Ef 2,19). Przylgnięcie do Chrystusowej świętości ma tu kluczowe znaczenie. Ogromną pomyłką i wielkim spłyceniem tematu jest sprowadzanie świętości jedynie do wysokiej klasy kategorii moralnej bez powiązania życia człowieka z trwaniem w osobistej relacji z Chrystusem. Wysokie standardy moralne może bowiem zachowywać także niewierzący, który – będąc poza Chrystusem – nie jest członkiem Bożego ludu, a więc nie ma udziału w Bożym Królestwie.
18 # 2 Sm 7,8.14; Ap 4,8 bo, jak obiecał PAN Wszechwładny#Gr. Kyrios Pantokrator – jeden z tytułów Jezusa Chrystusa., On będzie wam Ojcem, a wy będziecie Mu synami#Gr. hyios – dojrzały potomek (syn), który został uznany za zdolnego do objęcia dziedzictwa. i córkami#Obietnica nawiązująca do 2 Sm 7,14..
Obecnie wybrane:
Drugi Koryntian 6: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.