Pierwszy Koryntian 15
15
Zmartwychwstanie Chrystusa głównym dowodem prawdziwości Jego nauczania
1 # 1 Tes 2,13 Bracia i siostry, wygląda na to, iż nie od rzeczy będzie przypomnieć wam Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie, którą wcześniej wam głosiłem i którą przyjęliście ode mnie. 2#Ga 5,2; Hbr 12,14Ona bowiem jasno i klarownie wskazuje drogę zbawienia, którą powinniście kroczyć, i na której – czego oczekuję – będziecie trwać#Grecki tekst używa w tym zdaniu dosłownie określenia „jesteście zbawiani” (gr. sodzesthe) w czasie teraźniejszym niedokonanym. Teksty NT w wielu miejscach używają trzech czasów czasownika „zbawiać”, („zostaliśmy zbawieni”, „jesteśmy zbawiani” i „będziemy zbawieni”), a więc przekazują prawdę, iż zbawienie (uwolnienie od grzechu) każdego człowieka jest procesem. Więcej w Komentarzu NPD → Zbawienie., chyba że uwierzyliście na próżno#Gr. eike – przysłówek wskazujący na działanie bezcelowe, daremne, niemające istotnego znaczenia, co rozpoznawalne jest przez brak oczekiwanego owocu tego działania.. 3#Iz 53,5‐9; Łk 1,2; Łk 24,25‐27; 1 Kor 11,21; P 2,24Wspomnijcie, iż na samym początku przekazałem wam to, co sam przyjąłem, a mianowicie, że Chrystus – zgodnie z tym, co zapowiadały Pisma – umarł za nasze grzechy 4#J 2,21‐22i został pogrzebany. Następnie – także zgodnie z Pismem – trzeciego dnia powstał z martwych#Fakt, że Jezus powstał z martwych trzeciego dnia, nie oznacza wcale, że Jego ciało spędziło w grobie 3 doby. W rzeczywistości, zgodnie ze świadectwami Apostołów i ewangelistów, spędził On w grobie nieco ponad jedną dobę. Więcej w „Wyjaśnieniach metodologicznych NPD” → Datowanie w NPD.. 5#Mt 28,16‐17; Mk 16,14; Łk 24,34.36‐43; J 20,19Najpierw objawił się Piotrowi, później Dwunastu#O dwunastu uczniach PANA. Nazwa „Dwunastu” utrzymała się, mimo zdrady i śmierci Judasza. W jego miejsce został na wniosek Piotra powołany Maciej (por. Dz 1,26), choć nie został on wybrany osobiście przez PANA. Nieco później PAN osobiście wybrał Szawła z Tarsu na swego dwunastego wysłannika (por. Dz 9,1‐19), który zwany był Apostołem Pawłem.. 6Potem ukazał się ponad pięciuset braciom równocześnie, z których pewna część odeszła już z tego świata#Dosł. „niektórzy zasnęli” – określenie cielesnej (fizycznej) śmierci., lecz większość nadal się tu znajduje! 7#Łk 24,50Następnie Jezus objawił się Jakubowi, a wreszcie wszystkim Apostołom razem. 8#Dz 9,3‐6; Ga 1,15‐16Na koniec zaś objawił się także i mnie. Wtedy to w dramatyczny sposób zrodziłem się do wiary#Odniesienie do objawienia na drodze do Damaszku (zob. Dz 9,3nn.; Dz 22,6nn.; Dz 26,12nn.). W oryginale greckim Paweł używa obrazu poronionego płodu, który przeżył., 9#Dz 8,3; Ga 1,13‐14; 1 Tm 1,15‐16pomimo iż wcześniej prześladowałem lud Boży#Mowa o społeczności ludzi ufających Chrystusowi (por. Dz 8,3; Dz 9,2; Dz 22,4.19; Dz 26,10‐11; Ga 1,13.23; Flp 3,6; 1 Tm 1,13). To bardzo znaczące sformułowanie. Paweł, jako Żyd, całe swoje wcześniejsze życie był przekonany, że ludem Bożym jest wyłącznie Izrael. Teraz zrozumiał, że pojęcie ludu Bożego dotyczy wszystkich, którzy ufają Bogu tak jak Abraham, niezależnie od ich etnicznego pochodzenia (por. Rz 4,9‐12). Więcej w Komentarzu NPD → Lud Boży.. Z tego powodu jestem najmniej znaczącym ze wszystkich Apostołów – wręcz niegodnym tego miana. 10#2 Kor 6,1; 2 Kor 11,5.23Jednak dzięki Bożej łaskawości stałem się tym, kim obecnie jestem. Nie zmarnowałem#Apostoł Paweł wielokrotnie nauczał, że zbawienną Bożą łaskę można zmarnować (por. 2 Kor 6,1; Ga 2,2; 1 Tes 3,5). W tym rozdziale wspomina o tym aż 3 razy. Ten sam temat poruszali Jezus i Jego inni Apostołowie. Gdyby Bożej łaski nie można było zmarnować, gdyby koncepcja nieodwracalnego „biletu do nieba” (rzekomo otrzymywanego na wieczność po wypowiedzeniu wzniosłej modlitwy wiary lub przyjęciu chrztu wodnego) była prawdziwa, to wszelkie ostrzeżenia i napomnienia dotyczące wytrwania w wierze znajdujące się w NT byłyby zbędne i w praktyce połowa tej Księgi nie miałaby sensu – wręcz nadawałaby się do wyrzucenia. Historia relacji Izraela z Bogiem ukazana w ST pokazuje dokładnie to samo. łaski okazanej mi przez Najwyższego – przeciwnie, natrudziłem się więcej niż którykolwiek z Apostołów. W istocie jednak niczego nie dokonałem własnymi siłami, lecz mocą łaski danej mi przez Boga. 11#Dz 2,22‐39Zatem nie chodzi tu ani o mnie, ani o innych, lecz o zdrowe nauczanie, które zostało wam ogłoszone, wskutek czego sami złożyliście swoją ufność w Bogu.
Apologia zmartwychwstania
12 # Dz 17,32; Dz 23,8; 2 Tm 2,18 A skoro przyjęliście nauczanie o zmartwychwstaniu Chrystusa, jak jest to możliwe, że teraz niektórzy z was twierdzą, iż nie ma czegoś takiego jak zmartwychwstanie? 13Przecież gdyby zmartwychwstanie nie było możliwe, to i Chrystus nie powstałby z martwych. 14#Dz 2,22‐24A gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, to cała nasza służba nie miałaby sensu, a wasza wiara byłaby daremna! 15#Dz 1,8.22; Dz 5,32; Dz 26,16Co więcej, gdyby zmartwychwstanie Jezusa nie miało miejsca, znaczyłoby to, iż składamy fałszywe świadectwo, twierdząc, że On – swoją Boską mocą – powstał z martwych! 16#1 Kor 6,14A zatem ci z was, którzy kwestionują realność zmartwychwstania, jednoznacznie sugerują, że Chrystus tego nie dokonał#Również w czasach współczesnych mamy wielu powszechnie cenionych myślicieli „chrześcijańskich”, którzy twierdzą, że nie ma czegoś takiego jak zmartwychwstanie. Sprowadzają oni nauczanie Jezusa wyłącznie do norm moralnych. Dla świata oczywiście brzmi to znakomicie, lecz w istocie jest to jedno z najbardziej podstępnych szatańskich oszustw. Chrześcijaństwo bowiem nie jest religią (zbiorem zasad moralnych). Jego istota oraz cały sens zasadzają się na żywym, osobistym związku ze zmartwychwstałym Chrystusem.. 17#Rz 4,24‐25; Rz 10,9Ludzie, obudźcie się! Przecież wyznając pogląd, że Chrystus nie zmartwychwstał, dowodzicie jedynie tego, że wasza wiara jest daremna i nadal jesteście pogrążeni w swoich grzechach#Paweł dotyka tu sedna dowodu potwierdzającego zbawcze dzieło Chrystusa. O ile śmierć Jezusa na krzyżu jest centralnym punktem odkupienia, o tyle Jego zmartwychwstanie jest najdobitniejszym potwierdzeniem prawdziwości dzieła, którego dokonał., 18zaś ci, którzy w Chrystusie już odeszli z tego świata, bezpowrotnie przepadli na wieki! 19Czy nie widzicie, do czego prowadzi tak pokrętne myślenie? Zrozumcie w końcu, że gdyby nadzieja, którą składamy w Chrystusie, była jedynie normą moralną związaną z doczesnym życiem, zasługiwalibyśmy na większe pożałowanie niż wszyscy niewierzący razem wzięci!
20 # Rz 8,11; Kol 1,18; 1 Tes 4,14; 1 P 1,3; Ap 1,5 Jednak zmartwychwstanie Chrystusa jest faktem! On dokonał tego jako pierwszy#Dosł. „jako pierwocina” („jako pierwszy owoc/plon”). spośród tych, którzy odeszli z tego świata. 21#Rdz 3,17‐19; Rz 5,12‐21; 1 Kor 15,45‐49Potrzebne bowiem było, aby tak jak przez człowieka#Chodzi o Adama, który symbolizuje tu starą, skłonną do grzechu ludzką naturę prowadzącą człowieka do śmierci. śmierć weszła na świat, tak również przez Człowieka#Chodzi o Chrystusa, który pomimo życia w odziedziczonej po Adamie ludzkiej naturze nigdy nie zgrzeszył, pokonując zaś śmierć, otworzył wszystkim, którzy w Nim składają swoje zaufanie (wiarę), wstęp do Bożego Królestwa, co finalnie zrealizuje się w czasie zmartwychwstania do odwiecznego i nieskończonego Bożego Życia. przyszło zmartwychwstanie#Dokładniejsze porównanie dzieła Chrystusa w opozycji do czynu Adama znajdujemy w Rz 5,12‐21. Tam Apostoł Paweł wyjaśnia, że nie porównuje człowieka Adama z Chrystusem‐Bogiem, ale z Chrystusem‐człowiekiem. Chrystus bowiem, przyjmując ciało i naturę człowieka, sam siebie ogołocił z atrybutów Boskości (por. Kol 1,11‐20; Flp 2,6‐8) po to, aby stać się dla ludzi dostępnym WZORCEM do naśladowania, a nie jedynie inspiracją do podziwiania i wielbienia.. 22#Rz 5,14‐18A zatem, jak z powodu grzesznej natury dziedziczonej po Adamie, wszyscy umierają, tak również wszyscy, którzy zanurzą się w Chrystusa#„Zanurzenie w Chrystusa” to określenie opisujące postawę człowieka, który po opamiętaniu się poddał swe myślenie i działanie Bogu przez całkowite zanurzenie się w Słowo Chrystusa i Jego Ducha Uświęcenia oraz przez naśladowanie Jego postawy ofiarnej Bożej miłości szczególnie wobec braci i sióstr w wierze. i w Nim wytrwają#Fraza en Christo dzoopoiethesontai sugeruje trwałe zanurzenie w Chrystusie, stąd wybór takiego ekwiwalentu dynamicznego., zostaną wzbudzeni do odwiecznego i nieskończonego Bożego Życia! 23#1 Tes 4,16; Ap 20,5Każdy zgodnie z przypisaną mu kolejnością – Chrystus jako pierwszy! Następnie ci, którzy będą do Niego należeć w dniu Jego przyjścia. 24#Dn 2,44; Dn 7,14Koniec zaś nastąpi dopiero wtedy, gdy Chrystus pozbawi każdą zwierzchność i potęgę#Te trzy rzeczowniki określają różne siły wrogie Bogu, tak wśród aniołów, jak i wśród ludzi. wszelkiej władzy. Wówczas wszystko oficjalnie zostanie poddane królowaniu Boga – naszego Ojca. 25#Ps 110,1; Iz 9,7; Mt 22,44Najpierw jednak trzeba, by Chrystus zaprowadził swoje panowanie w ludzkich sercach. I dopiero wtedy – gdy już podporządkuje#Dosł. „rzuci ich pod swoje stopy”. Inni tłumaczą „zostaną rzuceni pod Jego stopy”, co bierze się z odmiennego tłumaczenia zaimka auton, który można tłumaczyć zarówno jako „swój”, „swoje”, jak i „jego”. Decydujący jest jednak fakt, że czasownik tithemi („rzucić”, „położyć”) w tym zdaniu użyty jest w 3 osobie liczby pojedynczej, a więc odnosi się do czynności Chrystusa. On sam więc rzuci wrogów pod swoje stopy – tzn. będzie nad nimi Zwycięzcą i PANEM (por. 2 Tes 2,8). I chociaż Apostoł Paweł wyjaśnia prawidłowo to mesjańskie proroctwo z Ps 110,1, pokazując, iż oczekiwanym Mesjaszem jest sam Bóg w swoim materialnym wcieleniu, to wielu tłumaczy kurczowo trzyma się idei niejasnego obrazu zapowiadanego Mesjasza, jaki mieli w swych umysłach Żydzi. Nie chodzi bowiem o fizyczną realizację obrazu (wróg leżący pod stopami Mesjasza), ale o symboliczną wymowę tego opisu, który mówi o zależności od Chrystusa i podleganiu Jego władzy. sobie wszystkich swoich wrogów – 26#2 Tm 1,10; Ap 20,14; Ap 21,4ostatnim nieprzyjacielem, którego pozbawi mocy, będzie Śmierć#Por. Ap 20,14.. 27#Mt 28,18; Ef 1,22; Flp 3,21; Hbr 2,8; 1 P 3,22Wszystko bowiem musi zostać podporządkowane panowaniu#Por. Ps 8,7. Chrystusa. A kiedy Pismo mówi, że Mesjaszowi zostanie poddane wszystko, sugeruje rzecz jasna, iż ktoś wyższy – kto panuje nad wszystkim#Dosł. „który sobie wszystko podporządkowuje”. – zdecydował o tym poddaniu. Odnosi się zatem do Jego natury ludzkiej, a nie wiekuistej. 28#Rz 9,5; 1 Kor 3,23; Ef 4,6; Flp 3,21; Kol 3,11Zatem kiedy po ludzku wszystko zostanie już Mu poddane, wówczas On sam również podda#Słowo „podda” występuje tu w sensie zrezygnowania z dotychczasowej pozycji Syna w celu okazania całego swojego Bóstwa. swą ludzką pozycję Syna i objawi się jako Ten, któremu wszystko jest poddane. Wtedy dopiero w całej okazałości ujawni się, iż to On, jako Bóg, króluje całkowicie w każdej dziedzinie, ponad wszystkim#Myśl organizująca wersety 24‐28 jest taka: Bóg (w osobie niewidzialnego Ojca stworzenia) jest PANEM wszystkiego. Ponieważ jednak stworzenie odmówiło Mu posłuszeństwa, Bóg (w widzialnej osobie Syna) przychodzi na ten świat, by przywrócić swe panowanie nad wszystkim. Z tego powodu poddaje On całe stworzenie władzy Syna, aby Ten, po podporządkowaniu sobie całego świata, okazał się (na końcu czasów) jednością z Ojcem stworzenia, któremu całe stworzenie zostanie w pełni na nowo poddane. W wierszach tych zawarta jest jedna z największych i najtrudniejszych do pojęcia prawd NT, a mianowicie ta, iż w Chrystusie mamy do czynienia zarówno z człowiekiem (w całej pełni człowieczej natury), jak i z Bogiem (w całej pełni Boskiej natury)..
29I mam jeszcze jedną dygresję dotyczącą zmartwychwstania. Jeśli by ono nie było możliwe, to dlaczego niektórzy z was skłaniają się do [praktykowania nauk głoszonych przez fałszywych nauczycieli] o zastępczym przyjmowaniu chrztów w intencji zmarłych? Gdyby umarli nie mieli powstać z martwych, to po co niektórzy z was przyjmują za nich takie chrzty?#Paweł odnosi się do błędnego nauczania, jakie pojawiło się w Koryncie. Zostało ono w tekście NPD oznaczone nawiasem kwadratowym. Odczytywanie tego fragmentu (bez ogólnego kontekstu NT) jest błędem wykorzystywanym przez pewne sekty (np. przez mormonów) do praktykowania „chrztu za zmarłych”. Paweł z całą pewnością nie popiera takiej praktyki, co jasno wynika z podsumowania tego akapitu, którego dokonuje w wersetach 33‐34, gdzie niezwykle ostro wypowiada się o tych, którzy wierzą w takie rzeczy.
30 # Rz 8,36; 2 Kor 11,26 A my, Apostołowie? Dlaczego my ciągle tak bardzo się dla was narażamy?! 31#2 Kor 4,10‐12Przecież ja sam, bracia i siostry, nieustannie ryzykuję śmierć#Uwaga Pawła może dotyczyć dwóch rzeczy: albo narażenia się na śmierć (o jego prześladowaniach czytamy w Dz 9,23.29; Dz 14,19; 2 Kor 1,8‐10; 2 Kor 4,8‐12; 2 Kor 6,4‐10; 2 Kor 11,23‐27), albo umierania dla swej starej natury (Rz 8,1‐13; Ef 4,21‐24; Ga 2,19‐20).. Nie wspominam o tym, by poczytywać to sobie za jakikolwiek powód do dumy, gdyż moją jedyną chlubą w Chrystusie Jezusie, PANU naszym, jesteście wy, i tylko wy! 32#Iz 22,13; Łk 12,19‐21; 2 Kor 1,8Gdyby miało być inaczej, to jaki byłby sens walki, którą za was toczę? To dla was występuję przeciwko wszelkim oszczercom i przeciwnikom wiary niczym gladiator walczący z dzikimi bestiami. Z pewnością słyszeliście o tym, co przydarzyło mi się w Efezie#Niektórzy tłumacze dokonują tu przekładu sugerującego, iż Apostoł w Efezie za karę walczył fizycznie ze zwierzętami na arenie. To wielka pomyłka. Paweł, jako obywatel rzymski, nie mógł być poddany takiej karze. Musimy więc zrozumieć, że Apostoł w tym miejscu stosuje pewną parabolę, porównując swe zmagania z ludźmi nieprzychylnymi Dobrej Wiadomości o ratunku w Chrystusie do walki ze zwierzętami, jaką niejeden niewolnik czy gladiator musiał toczyć na arenie.! Tak więc, gdyby umarli nie powstawali z martwych, po co miałbym tak bardzo się trudzić i narażać? Gdyby nie było zmartwychwstania, czyż nie lepiej byłoby nam hołdować powiedzeniu: Jedzmy i pijmy, bo jutro i tak pomrzemy!?#Por. Iz 22,13. Do podobnego stylu myślenia odnosi się Jezus w swojej przypowieści, w której bogaty głupiec mówi do siebie: „Teraz mogę odpocząć i się zabawić: jeść, pić i się weselić!” (Łk 12,19).
33Piszę o tym, bracia i siostry, abyście nie pozwalali zwodzić się fałszywym nauczycielom. Pamiętajcie, że złe towarzystwo psuje dobre obyczaje#Paweł cytuje tu popularne wówczas przysłowie zaczerpnięte z twórczości greckiego poety Menandra, która najwyraźniej była Apostołowi znana.! 34#Dz 26,8; Rz 13,11; 1 Kor 14,38; Ef 5,14Ocknijcie się więc i przestańcie grzeszyć! Wygląda bowiem na to, iż niektórzy z was nadal nie znają PANA w osobisty sposób#Paweł ujawnia tu swoje głębokie przekonanie, iż część członków kościoła w Koryncie to ludzie, którzy nigdy nie narodzili się duchowo (nie są nowo narodzonymi z Bożego Ducha), a więc nie są dziećmi Najwyższego. Prawdopodobnie ludzie ci byli bardzo religijni, być może nawet czytali Biblię i uczestniczyli we wszystkich wspólnotowych nabożeństwach i wydarzeniach. Jednak nie mają oni tego, co jest najgłębszą istotą chrześcijaństwa – brak im osobistego związku ze zmartwychwstałym Chrystusem.! Mówię o tym wprost, abyście się w końcu zawstydzili!
35 # Ez 37,3; J 12,24 A gdyby ktoś dalej żywił jeszcze jakieś wątpliwości i ciągle stawiał pytania typu: „W jaki sposób umarli powstaną z martwych?” lub „W jakim ciele oni się pojawią?”, 36#J 12,24to dla takiej osoby mam jedną odpowiedź: Głupcze! Rozejrzyj się dookoła! Przecież nawet to, co zasiewasz w ziemi, nie powstanie do życia, dopóki wcześniej nie obumrze. 37A wszystko, co ożywa i wzrasta, ma inną postać niż to, co jest zasiewane! Przypatrz się choćby ziarnu zboża albo jakiejkolwiek innej rośliny. 38#Rdz 1,11Bóg, stwarzając świat, ustalił właśnie takie reguły, by każdy organizm miał inną postać ciała niż nasienie, z którego wyrasta. 39Poza tym nie wszystkie ciała mają docelowo taką samą postać. Inne są ciała ludzi, inne czworonogów, inne ptaków, a jeszcze inne ryb. 40Tak samo inne są ciała istot niebiańskich, a inne ziemskich. Inna też jest ich chwała. 41Zgodnie z ustanowieniem Bożym inny jest blask słońca, inny księżyca, a jeszcze inny gwiazd. Co więcej, nawet gwiazda od gwiazdy różnią się blaskiem. 42#Dn 12,2‐3; Mt 13,43; 1 Kor 15,50Tak samo będzie ze zmartwychwstaniem. To, co jest teraz zniszczalne, po powstaniu z martwych będzie niezniszczalne; 43#Flp 3,20‐21; Kol 3,4a to, co jest teraz poniżone, powstanie do Życia w chwale; to, co jest teraz słabe, powstanie do Życia w mocy; 44a to, co było zasiane jako ciało zmysłowe, powstanie do Życia jako ciało duchowe! Powinniście bowiem wiedzieć, że jak istnieją byty zmysłowe, tak również istnieją byty duchowe. 45#Rdz 2,7; J 5,21; J 6,63; Rz 8,2; 2 Kor 3,6.17Zauważcie, że pierwszy, niedoskonały człowiek, gdy został stworzony, miał naturę zmysłową, co Pismo oddaje słowami: Adam stał się istotą żyjącą według zmysłów#Por. Rdz 2,7., podczas gdy nowy, doskonały Adam – czyli Chrystus#Również w Rz 5,12‐21 Paweł stawia w kontraście do siebie Adama i Chrystusa. – zrodził się z Ducha. 46#1 Kor 15,20‐28Dowodzi to istnienia ważnej zasady następstwa polegającej na tym, iż rzeczy pierwsze nie są duchowe, lecz zmysłowe. Dopiero później to, co duchowe, zastępuje to, co zmysłowe. 47#Rdz 2,7; Rdz 3,19; Dn 7,13; J 3,13.31Stary, zmysłowy człowiek, Adam, wywodził się z prochu ziemi, a nowy duchowy – czyli Chrystus – wywodzi się z Niebios. 48#J 3,13; Flp 3,20‐21Jaki zaś był ten pierwszy z ziemskiego prochu, tacy również są jego potomkowie. I jaki jest Ten z Niebios, tacy również staną się Jego potomkowie. 49#Rdz 5,3; Rz 8,29; Flp 3,21Zatem jak od fizycznego narodzenia nosimy w sobie podobieństwo do tego, który był z prochu, tak od chwili duchowych narodzin zaczynamy nosić w sobie podobieństwo do Tego, który jest z Niebios#W zdaniu tym czasownik opisujący podobieństwo ludzi wierzących do Adama użyty jest w czasie przeszłym dokonanym, a więc mówi o czymś, co faktycznie kiedyś się dokonało (fizyczne narodziny). Tymczasem podobieństwo do Chrystusa opisane jest w czasie przyszłym (a więc jako cel). To następstwo czasów wskazuje na pewien proces (zwany w Biblii uświęceniem), któremu podlegają wszyscy ludzie prawdziwie wierzący. Celem tego procesu, który zakończy się dopiero w przyszłości, jest przemiana tego, co jest grzeszne i zepsute, w to, co jest piękne i doskonałe. Wtedy dopiero nastąpi uwielbienie. O zdzieraniu z siebie starej, grzesznej natury (gr. sarks) i oblekaniu się w nową (Chrystusową) naturę Apostoł Paweł pisał również w Kol 3,9‐10, a także w: Rz 6,2‐14; Rz 8,4‐9; Ga 2,19‐20; Ga 5,24; Ef 4,20‐24; Kol 2,10‐12..
50 # J 3,3.5‐6; 1 Kor 6,10.13 I to jeszcze, bracia i siostry, zapamiętajcie sobie, iż ciało i krew#Wyrażenie oznaczające człowieka zredukowanego do poziomu fizyczności. nie będą mieć udziału w Królestwie Bożym, gdyż to, co jest zniszczalne, nie może mieć udziału w tym, co jest niezniszczalne. 51#2 Kor 5,2‐4; Flp 3,21; 1 Tes 4,15‐17A tajemnica, którą ogłaszamy, jest taka: nie wszyscy pomrzemy fizycznie, lecz wszyscy zostaniemy przemienieni#Biorąc pod uwagę werset 50, wielu komentatorów odnosi to stwierdzenie tylko do wierzących. Jednak cały kontekst tego fragmentu od wersetu 35 pokazuje, że wszyscy ludzie otrzymają nowe ciała o duchowej naturze. Wierzący, których imiona zostaną wyczytane z Księgi Życia, dostąpią w tych ciałach chwały na wieczność, niewierzący zaś w swych nowych, niezniszczalnych ciałach (podobnie jak zbuntowani aniołowie) będą cierpieć także przez całą wieczność.. 52#Mt 24,31W jednym bowiem momencie, w mgnieniu oka, na głos ostatniej trąby#Por. Ap 8,2. – gdyż trąba da stosowny znak – powstaną umarli już w ciałach niezniszczalnych, a ci, którzy będą wówczas na Ziemi, zostaną w jednej chwili przemienieni! 53#2 Kor 5,1‐5Trzeba bowiem, aby to, co w obecnym czasie jest zniszczalne, przywdziało niezniszczalność, a śmiertelne przywdziało nieśmiertelność! 54#Iz 25,8Kiedy zaś to, co obecnie jest zniszczalne, przywdzieje niezniszczalność, a śmiertelne przywdzieje nieśmiertelność, spełni się zapowiedź Pisma:
Wtedy raz na zawsze śmierć będzie już pokonana.
55 O, śmierci, gdzież się podziała twoja potęga?
A ty Szeolu, gdzież jest twoje żądło? # Cytat nawiązujący do Iz 25,8 i Oz 13,14 przytoczony tu wg znaczenia z Biblii Hebrajskiej. .
56 # Rz 4,15; Rz 5,12; Rz 6,14; Rz 7,13; Hbr 6,1 Tym żądłem śmierci jest grzech, zaś mocą go inspirującą jest Boże Prawo#Jak to Paweł wyjaśnia w Rz 3,19‐20, chodzi tu zarówno o Prawo Mojżeszowe, jak i o Prawo Sumienia.! 57#J 16,33; Rz 7,7; Rz 8,37; 1 J 5,4Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że w Jezusie Chrystusie, PANU naszym, daje nam zwycięstwo nad nimi#Tzn. nad grzechem i wieczną Śmiercią.. 58#Ap 14,13Z tego powodu, umiłowani bracia i siostry, trwajcie w PANU! Bądźcie niezachwiani, zawsze zaangażowani w dzieło PANA i pewni tego, iż wasz trud w PANU nie jest daremny!
Obecnie wybrane:
Pierwszy Koryntian 15: NT NPD
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.