List św. Pawła do Rzymian 11

11
Częściowe odrzucenie Izraela
1 # Ps. 94,14; I Sam. 12,22; Jer. 31,37; Fil. 3,5 Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmiej. Przecież i ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
2 # I Król. 19,10.14 Nie odrzucił Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzył. Albo czy nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak się uskarża przed Bogiem na Izraela:
3Panie, proroków twoich pozabijali, ołtarze twoje poburzyli; i zostałem tylko ja sam, lecz i na moje życie nastają.
4 # I Król. 19,18 Ale co mu mówi wyrocznia Boża? Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
5 # Rzym. 9,27 Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski.
6 # Gal. 3,18 A jeśli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.
7 # Rzym. 9,31 Cóż więc? Czego Izrael szukał, tego nie osiągnął, ale wybrani osiągnęli; pozostali zaś ulegli zatwardziałości,
8 # Izaj. 29,10; V Mojż. 29,4 Jak napisano:
Zesłał Bóg na nich ducha znieczulenia,
Dał im oczy, które nie widzą,
I uszy, które nie słyszą,
Aż do dnia dzisiejszego.
9 # Ps. 69,23.24; 35,8 A Dawid powiada:
Niechaj stół ich stanie się dla nich
Sidłem i siecią,
I zgorszeniem, i zapłatą;
10Niech zaćmią się ich oczy,
Aby nie widzieli,
A grzbiet ich pochyl na zawsze.
11 # V Mojż. 32,21; Dz. 13,46; Rzym. 10,19 Mówię tedy: Czy się potknęli, aby upaść? Bynajmniej. Wszak wskutek ich upadku zbawienie doszło do pogan, aby w nich wzbudzić zawiść.
12Bo jeśli ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem pogan, to o ileż bardziej ich pełnia?
Zbawienie pogan przez Ewangelię
13Do was zaś, którzy jesteście z pogan, mówię: Skoro już jestem apostołem pogan, służbę moją chlubnie wykonuję;
14 # I Tym. 4,16 Może w ten sposób pobudzę do zawiści rodaków moich i zbawię niektórych z nich.
15Jeśli bowiem odrzucenie ich jest pojednaniem świata, to czym będzie przyjęcie ich, jeśli nie powstaniem do życia z martwych?
16 # IV Mojż. 15,17—21 A jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.
17 # Efez. 2,11—19 Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejsce wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego,
18 # Jan 4,22 To nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.
19Powiesz tedy: Odłamane zostały gałęzie, abym ja był wszczepiony.
20 # Rzym. 12,16 Słusznie! Odłamane zostały z powodu niewiary, ty zaś trwasz dzięki wierze; wzbijaj się w pychę, ale się strzeż.
21Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, nie oszczędzi też ciebie.
22 # Jan 15,2.4; Hebr. 3,14 Zważ tedy na dobrotliwość i surowość Bożą — surowość dla tych, którzy upadli, a dobrotliwość Bożą względem ciebie, o ile wytrwasz w dobroci, bo inaczej i ty będziesz odcięty.
23 # II Kor. 3,16 Ale i oni, jeżeli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.
24Bo jeżeli ty, odcięty z dzikiego z natury drzewa oliwnego, zostałeś wszczepiony wbrew naturze w szlachetne drzewo oliwne, o ileż pewniej zostaną wszczepieni w swoje drzewo oliwne ci, którzy z natury do niego należą.
Ostatecznym zamiarem Boga jest łaska dla wszystkich
25 # Łuk. 21,24; Jan 10,16; Rzym. 12,16 A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,
26 # Mat. 23,39; Ps. 14,7; Izaj. 59,20; 27,9 I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano:
Przyjdzie z Syjonu wybawiciel
I odwróci bezbożność od Jakuba.
27 # Jer. 31,33.34; Izaj. 27,9 A to będzie przymierze moje z nimi,
Gdy zgładzę grzechy ich.
28Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców.
29Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
30Bo jak i wy byliście niegdyś nieposłuszni Bogu, a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa,
31Tak i oni teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, stali się nieposłuszni, ażeby i oni teraz miłosierdzia dostąpili.
32 # Gal. 3,22; I Tym. 2,4 Albowiem Bóg poddał wszystkich w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi zmiłować.
33 # Rzym. 9,23; 10,12; Izaj. 45,15 O głębokości bogactwa i mądrości, i poznania Boga! Jakże niezbadane są wyroki jego i nie wyśledzone drogi jego!
34 # Izaj. 40,13; Job 15,8; Jer. 23,18; I Kor. 2,16 Bo któż poznał myśl Pana?
Albo któż był doradcą jego?
35Albo któż wpierw dał mu coś,
Aby za to otrzymać odpłatę?
36Albowiem z niego i przez niego i ku niemu jest wszystko; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności