Księga Psalmów 41

41
Skarga cierpiącego na wrogów i nieżyczliwych przyjaciół
1Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy.
2Błogosławiony ten, który zważa na biednego,
Wyratuje go Pan w czasie niedoli!
3Pan ustrzeże go i zachowa przy życiu,
Szczęśliwy będzie na ziemi;
I nie wyda go na pastwę nieprzyjaciół jego.
4Pan pokrzepi go na łożu boleści;
W chorobie jego odwróci wszystkie cierpienia.
5Ja tedy rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną!
Ulecz duszę moją, gdyż zgrzeszyłem przeciwko tobie!
6Nieprzyjaciele moi mówią źle o mnie:
Kiedyż umrze i zaginie imię jego?
7Jeśli ktoś przychodzi mnie odwiedzić, mówi obłudnie.
Serce jego gromadzi niegodziwość,
I gdy tylko wyjdzie na zewnątrz, rozpowiada.
8Wszyscy, którzy mnie nienawidzą,
Szepcą wspólnie przeciwko mnie,
Obmyślają zło przeciwko mnie:
9Spadła nań śmiertelna zaraza,
A skoro legł, już się nie podniesie.
10 # Mat. 26,23; Mar. 14,20; Łuk. 22,21; Jan 13,18 Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem,
Który jadł mój chleb,
Podniósł piętę przeciwko mnie.
11Lecz Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie,
A wtedy im odpłacę!
12Po tym poznam, że sobie mnie upodobałeś,
Gdy nieprzyjaciel mój nie będzie się puszył nade mną.
13Lecz wesprzesz mnie dla nienaganności mojej
I postawisz mnie przed sobą na wieki.
14 # Ps. 106,48 Błogosłaiwony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
Od wieku aż na wieki! Amen, Amen!

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

Film dla Księga Psalmów 41