Księga Psalmów 137
137
Nad rzekami Babilonu — pieśń wygnańców
1 #
Ez. 1,1; 3,15 Nad rzekami Babilonu — tam siedzieliśmy
I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.
2Na wierzbach w tamtej krainie
Zawiesiliśmy lutnie nasze,
3Bo tam żądali od nas słów pieśni
Ci, którzy nas wzięli w niewolę,
A ciemięzcy nasi — radości:
Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!
4Jakże mamy śpiewać pieśń Pana
Na obcej ziemi?
5Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem,
Niech uschnie prawica moja!
6Niech przylgnie język mój do podniebienia,
Jeślibym nie pamiętał o tobie,
Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu
Nad największą radość moją!
7 #
Ez. 25,12—13; Abd. 8—15 Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu,
Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad!
8 #
Izaj. 13,16—22; Jer. 50,29; Obj. 18,6 Córko babilońska, pustoszycielko!
Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła!
9Błogosławiony, kto pochwyci
I roztrzaska niemowlęta twoje o skałę.
Obecnie wybrane:
Księga Psalmów 137: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
