Przypowieści Salomona 30
30
Spostrzeżenia Agura
1Słowa Agura, syna Jake z Massy. Mąż ten mówi:
Mozoliłem się nad sprawą Bożą,
mozoliłem się nad sprawą Bożą i uległem.
2Zaiste, jestem najgłupszy z ludzi
i nie mam ludzkiego rozumu,
3Nie uczyłem się mądrości
i nie mam wiedzy o Najświętszym.
4 #
Job 38,4—5; Izaj. 40,12 Kto wstąpił na niebiosa i zstąpił?
Kto zebrał wiatr w swoje dłonie?
Kto owinął wody płaszczem?
Kto stworzył wszystkie krańce ziemi?
Jakie jest jego imię?
I jakie jest imię jego syna? Czy wiesz?
5 #
Ps. 12,7; 18,31 Każde słowo Pana jest prawdziwe.
On jest tarczą dla tych, którzy mu ufają.
6Nie dodawaj nic do jego słów,
aby cię nie zganił i nie uznał za kłamcę.
7Proszę cię o dwie rzeczy;
nie odmów mi, zanim umrę:
8 #
I Tym. 6,8
Oddal ode mnie fałsz i słowo kłamliwe;
nie nawiedź mnie ubóstwem ani nie obdarz bogactwem,
daj mi spożywać chleb według mojej potrzeby,
9Abym, będąc syty, nie zaparł się ciebie
i nie rzekł: Któż jest Pan?
Albo, abym z nędzy nie zaczął kraść
i nie znieważył imienia mojego Boga.
10Nie oczerniaj sługi przed jego panem,
aby ci nie złorzeczył i byś ty nie poniósł kary!
11Jest ród, który złorzeczy ojcu i nie błogosławi matce,
12Ród we własnych oczach czysty,
choć nie jest obmyty z własnego brudu;
13 #
Przyp. 6,17
Ród o oczach wyniosłych,
o powiekach dumnych;
14Ród, który ma zęby jak miecze,
a żuchwę jak noże,
aby pożreć ubogich na ziemi,
a biednych wśród ludzi.
15Pijawka ma dwie córki, którym na imię: Daj! Daj!
Trzy są rzeczy nienasycone,
owszem cztery, które nigdy nie powiedzą: Dosyć!
16Kraina umarłych, łono niepłodne,
ziemia niesyta wody
i ogień, który nigdy nie powie: Dosyć!
17 #
Przyp. 20,20; V Mojż. 27,16 Oko, które szydzi z ojca
i gardzi sędziwą matką,
wydziobią kruki nad rzeką
lub zjedzą orlęta.
18Trzy rzeczy są niezrozumiałe dla mnie,
owszem cztery, których nie pojmuję:
19Szlak orła na niebie,
droga węża na skale,
droga okrętu na pełnym morzu
i obcowanie mężczyzny z kobietą.
20Tak postępuje cudzołożnica:
Je i obciera sobie usta,
i mówi: Nic złego nie uczyniłam.
21Pod trzema rzeczami drży ziemia,
owszem, czterech unieść nie może:
22Niewolnika, gdy zostaje królem,
głupca, gdy żyje w dostatkach,
23Wzgardzonej, gdy zostaje żoną,
służącej, gdy dziedziczy po swojej pani.
24Cztery stworzenia na ziemi należą do najmniejszych,
a są mędrsze niż mędrcy:
25 #
Przyp. 6,6
Mrówki, ludek słaby,
a jednak w lecie zbierają swój pokarm,
26Borsuki, ludek bez siły,
a w skale buduje swoje mieszkania.
27Szarańcze nie mają króla,
a jednak wszystkie wyruszają w szeregu.
28Jaszczurka da się schwytać rękoma,
a jednak jest w pałacach królewskich.
29Trzy są istoty, które mają wspaniały krok,
owszem cztery, które chodzą dostojnie:
30Lew, bohater wśród zwierząt,
który przed nikim nie ustępuje,
31Kogut, co dumnie kroczy,
kozioł i król, który jak Bóg występuje wśród swojego ludu.
32Czy bezmyślnie postąpiłeś, wynosząc się,
albo czy dobrze rozważyłeś, połóż rękę na ustach.
33Przez ubijanie mleka robi się masło,
mocniejsze wycieranie nosa powoduje krwotok,
a kto wzbudza gniew, wywołuje kłótnie.
Obecnie wybrane:
Przypowieści Salomona 30: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
