Ewangelia według św. Marka 8
8
Nakarmienie czterech tysięcy
(Mat. 15,32—39)
1W one dni, gdy znowu było wielkie mnóstwo ludu, a nie mieli co jeść, przywołał uczniów i rzekł do nich:
2 #
Mar. 6,34—44
Żal mi tego ludu, bo już trzy dni są ze mną, a nie mają co jeść.
3A jeśli rozpuszczę ich głodnych do domów, ustaną w drodze; a przecież niektórzy z nich przybyli z daleka.
4I odpowiedzieli mu uczniowie jego: Skądże ktoś potrafi ich nakarmić chlebem, tutaj, na pustyni?
5I zapytał ich: Ile macie chlebów? Oni zaś rzekli: Siedem.
6I polecił ludowi usiąść na ziemi. I wziąwszy te siedem chlebów, i podziękowawszy, łamał i dawał uczniom swoim, by kładli przed nimi. I kładli przed ludem.
7Mieli też kilka rybek. I pobłogosławiwszy je, kazał i te kłaść przed nimi.
8 #
V Mojż. 28,5
A jedli i nasycili się, i zebrali siedem koszów resztek chleba, które zbywały.
9Było ich zaś około czterech tysięcy. I rozpuścił ich.
10Zaraz też wsiadł do łodzi z uczniami swoimi i przybył w okolice Dalmanuty.
Jezus odmawia znaku z nieba
(Mat. 16,1—4; Łuk. 12,54—56)
11I wyszli faryzeusze, i zaczęli z nim rozprawiać, a wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
12I westchnąwszy w duchu swoim rzekł: Czemu ten ród żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że temu rodowi znak nie będzie dany.
13I opuścił ich, wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę.
Jezus gani małowierność uczniów
(Mat. 16,5—12)
14A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów, mieli z sobą w łodzi tylko jeden bochenek.
15 #
Łuk. 12,1; Mar. 3,6 I nakazywał im, mówiąc: Baczcie i wystrzegajcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda.
16A oni rozmawiali między sobą o tym, że chleba nie mają.
17 #
Mar. 6,52
Zauważył to Jezus i rzekł do nich: O czym rozmawiacie, czy o tym, że chleba nie macie? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Czy serce wasze jest nieczułe?
18 #
Jer. 5,21; Ez. 12,2 Macie oczy, a nie widzicie? Macie uszy, a nie słyszycie? I nie pamiętacie?
19 #
Mar. 6,41—44
Gdy łamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile koszów pełnych resztek chleba zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście.
20 #
Mar. 8,6—9
A ile koszów pełnych okruszyn zebraliście z siedmiu chlebów dla czterech tysięcy? Odpowiedzieli mu: Siedem.
21I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie?
Uzdrowienie ślepego w Betsaidzie
22 #
Mar. 6,56
I przybyli do Betsaidy. I przyprowadzili do niego ślepego, i prosili go, aby się go dotknął.
23 #
Mar. 7,32.33; Jan 9,6 A On wziął ślepego za rękę, wyprowadził go poza wieś, plunął w jego oczy, włożył nań ręce i zapytał go: Czy widzisz coś?
24A ten, przejrzawszy, rzekł: Spostrzegam ludzi, a gdy chodzą, wyglądają mi jak drzewa.
25Potem znowu położył ręce na jego oczy, a on przejrzał i został uzdrowiony; i widział wszystko wyraźnie.
26 #
Mar. 7,36
I odesłał go do domu jego, nakazując: Tylko do wsi nie wchodź.
Wyznanie Piotra o Jezusie
(Mat. 16,13—20; Łuk. 9,18—21)
27I wyszedł Jezus z uczniami do wiosek koło Cezarei Filipa; i pytał w drodze uczniów swoich, mówiąc do nich: Za kogo mnie ludzie uważają?
28 #
Mar. 6,15
A oni mu odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków.
29 #
Jan 6,67—69
I zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie? Wtedy Piotr, odpowiadając, rzekł mu: Tyś jest Chrystus.
30 #
Mar. 9,9
I nakazał im surowo, aby nikomu o nim nie mówili.
Jezus zapowiada swoją śmierć i zmartwychwstanie
(Mat. 16,21—23; Łuk. 9,22)
31I zaczął ich pouczać o tym, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, musi być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie i musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
32I mówił o tym otwarcie. A Piotr wziął go na stronę i począł go upominać.
33Lecz On odwrócił się, spojrzał na uczniów swoich i zgromił Piotra, mówiąc: Idź precz ode mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boskie, tylko o tym, co ludzkie.
Jezus wzywa do naśladowania
(Mat. 16,24—28; Łuk. 9,23—27)
34A przywoławszy lud wraz z uczniami swoimi, rzekł im: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój i naśladuje mnie.
35 #
Mat. 10,39
Bo kto by chciał duszę swoją zachować, utraci ją, a kto by utracił duszę swoją dla mnie i dla ewangelii, zachowa ją.
36Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł?
37Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?
38 #
Mat. 10,33
Kto bowiem wstydzi się mnie i słów moich przed tym cudzołożnym i grzesznym rodem, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami świętymi.
Obecnie wybrane:
Ewangelia według św. Marka 8: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)