A Judasz Iskariot, jeden z dwunastu, poszedł do arcykapłanów, aby im go wydać.
A oni, gdy to usłyszeli, uradowali się i obiecali dać mu pieniądze. I szukał sposobności, jak by go wydać.
A w pierwszy dzień Przaśników, kiedy zabijali baranka wielkanocnego, zapytali go uczniowie jego: Gdzie chcesz, abyśmy poszli i przygotowali ci wieczerzę paschalną?
I posłał dwóch uczniów swoich, i rzekł im: Idźcie do miasta i spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody; za nim idźcie.
A gdziekolwiek by wszedł, powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel mówi: Gdzie jest moja izba, w której mógłbym spożyć wieczerzę paschalną z uczniami moimi?
A on pokaże wam przestronną jadalnię, przygotowaną i przystrojoną; tam nam przygotujcie.
I odeszli uczniowie, i przyszli do miasta, i znaleźli, jak im powiedział, i przygotowali wieczerzę paschalną.
A gdy nastał wieczór, przybył z dwunastoma.
I gdy siedzieli i jedli, rzekł Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że jeden z was, który je ze mną, wyda mnie.
Poczęli się smucić i mówić jeden po drugim: Chyba nie ja?
A On im odpowiedział: Jeden z dwunastu, ten, który macza ze mną w jednej misie.
Syn Człowieczy wprawdzie odchodzi, jak o nim napisano, ale biada owemu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Lepiej by było, gdyby się nie narodził ów człowiek.
Aplikacja Biblii
Aplikacja Biblii dla Dzieci
